وانج دے ماریئے ،ڈریئے تے ترٹھےوسیب وچ بھینیں دااعتماد||نذیر لغاری

ادی سعدیہ شکیل،

تساں ساری حیاتی میکوں ماما آکھیئے، میں تہاڈے بلپن توں ہن تئیں آپنی دھی آکھیئے ۔اتے جڈاں سرائیکی عوامی تریمت تحریک اے فیصلہ کیتے جو ہک وانج دے ماریئے ،ڈریئے تے ترٹھےوسیب وچ بھینیں دااعتماد تے اعتبار ودھاون سانگے بھینیں کوں ادی تے بھراویں کوں اداسڈیا ونجے، تاں ایں اعتمادمیکوں ناول لکھن دی اُمک ڈتیءِ۔

تریمت تحریک بنن نال میکوں لگاہا جو بہوں دیرتھی گئیءِ۔اساں اجائی ویلھاونجائےسے،اگونہیں کیویں تھیسی۔ہزاریں سالھیں دی گُگدام، گونگی بوڑی جیندی جاگدی، بے ساہی کرڈتی گئی تریمت الیسی کیویں، چھڑی تریمت ہوون دی تڈتے، آپنی ذات توں باہرنکل تے او ہک وسیبی وحدت، ہک اکائی تھی تے گالھ کیویں کریسی، ول جڈاں چک کیہل بلےجھلن اُچ شریف وچ قاسم خان دے چلیئھے تے تیڈی تے تیڈی ماسی عابدہ بتول دیاں تقریراں سنیاں ہامی تاں میں محسوس کیتا ہم جو کوئی دیر نئیں تھئی۔کوئی ویلھا کائینھی وہایا، ہن وی اگونہیں تھی سگدیءِ۔ہن ٹرپوون وی ویلھاونجاون نئیں ویلھا سجایا کرنءِ۔

ول ایں تحریک وچ ادی کرن، ادی نینا، ادی رخسانہ، ادی ساجدہ ،ادی افصااتے بیاں بھینیں جیرھے اعتماد نال آپنے آپ کوں گولیئے، آپنامن پھرولیئے، ھیں اعتماد میڈے اندروساخ لکھن دی لکھن دی جوت جگائیءِ۔میں کڈاہاں سوچ وی نہ سگداہم جوقسوربُزدار میڈی بھین اتے آپنی والدہ دی تصویرفیس بک تے شئر کریسی، میں کڈاہاں سوچیانہ ہا جو فاضل پوروچ تاج گوپانگ دے تعزیتی کٹھ وچ لگ بھگ ہک سو میڈیاں بھینیں تے دھیریں شریک تھیسن، خان پوروچ ملک اکبردے ورھینے وچ سینکڑاں بھینیں تے دِھیاں کٹھیاں آن تھیسن یاول دھریجہ نگروچ سینکڑاں دھیریں بھینیں تریمت کنونشن وچ شریک تھیسن۔اتے ھن کوٹ سلطان وی سرائیکی صوبہ ریلی جیویں بھراویں نال بھینیں باہرآئن انھیں میڈا مان ودھائے۔وساخ ایں نویں اُشاک ویلھے دی سویل دی خوشبو توں نختے۔

ایں توں ودھ گالھ اے ھے جوھیں اُشاک ویلھے تیکوں گولیئے، ھیندے وچ میڈی انسان کوں سمجھ نہ سگن دی کوتاہی ظاہر تھئیءِ۔ جے اساں تریھی سال پیلھے تیکوں، ادی نینا کوں، عابدہ بتول کوں ادی ساجدہ بی بی کوں الاون، تقریر کرن اتے اوندے لکھن دے کم دا وی ذمہ لاکھڑاؤں تاں بہوں اگوتے ٹرگئےہووں ہا۔

دیرتھئی ول وی چنگا تھیا، ہن تیڈی لکھت وچ آپنے عہد دا شعور، اعتماد اتے اعتبار ہوندے پیا۔میکوں وساخ تےاسلم رسول پوری دا تبصرہ تے اونداالاون بہوں ڈھیرہا پر جیویں ظہوردھریجہ لکھیئے اوں میں جہیں چھوٹے بندے کوں نہال کرڈتے، سرائیکی وچ اے نواں رویہءِ جو جیندے نال تہاڈا اختلاف ہووے اوں اختلاف ہوندیئیں وی جے او کوئی چنگی گالھ یا چنگاں کم کرے اونکوں منو۔اے وڈے بندے دی نشانیءِ اتے میں ظہوردھریجہ دے وڈے بندے ہوون دا انکار نمہی کریندا۔میں دِلوں انھاں کوں وڈا بندہ منینداں۔ایویں مجاہد جتوئی کمال کرڈتے۔اساں چالھی سالھ توں ودھ ویلھے کنوں ہک بے نال جھیڑا وی کریندوں اتے ہک بے نال الیندے وی رہ وینداں۔مجاہدجتوئی ایہہ جتلاعزت ڈیندے جو شرمسار کرڈیندے۔

تئں تاں کمال کرڈتے۔ تئں ناول وساخ دی روح کوں ونج گولیئے، تئں میڈے کرداریں نال آپ الائے انھیں نال گالھیں کیتین، انھیں کوں سنجاتی، توں تاں ناول دے اندر پیہہ تے اوندے رلے مجلساں کیتین۔تئں اینکوں سنجاتے ایں تیکوں سنجاتے۔

واہ

اللہ کرے زور قلم اور زیادہ

تیڈا ماما(ماموں)