عاشق صادق صوفی مَست توکلی ||عابدبزدار

مست توکلی روحیں گُھمندا آخر حضرت سَخی سرور دی درٻار دیرہ غازی خان منت منݨ آ نیختہ اتے کئی ݙیہنہ ایتھائی گُزار ݙیتن. کہیں چوٹی دے سردار جمال لغاری کوں مست توکلی دی جنونیت بارے حال ݙیتہ تاں سردار جنون اچ آگیا جو اڄ میں ایندے سارے مکر فریب کڈھداں سردار ہک ٻہوں وݙی لوریݨ (طاحیفہ) سَݙی اتے مست اوندے ذمے لایا جو توں ہک رات اِچ توکلی دی ساری محبت دا ڈرامہ کڈھ ݙے.

ہک سردار اتے لوریݨ کوں کیا پتہ ہائی جو محبت کیا ہوندی اے لوریݨ ساری رات متھا ماریا توکلی اونکوں منہ ای نہ لایا اتے اپݨے عشق اتے اپݨے شریر کوں سَمو دی امانت سَمجھ تئیں بچا گدھا.

مست سمو دے عشق اچ شاعری کیتی صوفیانہ رمز کوں شاعری دا حصہ ٻݨایا. توکلی دی شاعری ویچو سمو دا عشق دی جھلک واضع نشابر تھیندی ھےـ

سَمَوگوں حوراں نشتہ ما طوباءبنا

کوثرء آفاں نوشہ ءکاں نور پیانواں

"”ترجمہ# سموحوروں دے جھرمٹ اچ طوبی وچ متمین ہوسی

او اب کوثر نوش کریندی ہے نور دے پیالیں اچ””

سَمو دے عشق دے کولومست توکلی کوں حقیقی عشق تھی گیا اتے اونکوں سموں اچ خدا لبھ گیا

توکلی اپݨے خدا لبھݨ دا اظہار ایں کریندے