اساں شمیم عارف قریشی دے آدر وچ کٹھے تھئے’ایں دھرتی دے مہان ایں بندے کوں اساں پُھل وی پورے پیش نہ کیتے’اوندے کم تے کلام کوں تاریخ ذمے لاونݨ دی آلس کیتی’اونکوں وسارݨ دا سانجھا اساں زور لایا پر نیت ساݙی توڑ نہ چڑھی’اساں ہک ݙینہ اوندے کیتے ولدے کٹھے تھئے’اوندی کافی تے ڳالھ ٹری تے چار گالھیں طے تھیاں
1)اساں ڄڈن وی اسمان تئیں ویسوں گڑڳاڈے تے کٹھے ویسوں
2)اساں کِکراں دے پُھل تے سندھ دی بلھنݨ دی قسم چیسوں
3)اساں رب کوں ایں وسوں دے سُنݨھپ موجب ݙیکھسوں
4) شمیم عارف قریشی دے ناں دا باغ لیسوں
شمیم عارف قریشی اُتھاہیں آ گیا ‘ اوں آکھیا ” تہاݙا میں تھوریت ہاں جو تساں میکوں یاد کیتے ‘ آوو ملتان دی ہک ٻئی سیل کروں ”
اے وی پڑھو
اشولال: دل سے نکل کر دلوں میں بسنے کا ملکہ رکھنے والی شاعری کے خالق
ملتان کا بازارِ حسن: ایک بھولا بسرا منظر نامہ||سجاد جہانیہ
اسلم انصاری :ہک ہمہ دان عالم تے شاعر||رانا محبوب اختر