اساں شمیم عارف قریشی دے آدر وچ کٹھے تھئے’ایں دھرتی دے مہان ایں بندے کوں اساں پُھل وی پورے پیش نہ کیتے’اوندے کم تے کلام کوں تاریخ ذمے لاونݨ دی آلس کیتی’اونکوں وسارݨ دا سانجھا اساں زور لایا پر نیت ساݙی توڑ نہ چڑھی’اساں ہک ݙینہ اوندے کیتے ولدے کٹھے تھئے’اوندی کافی تے ڳالھ ٹری تے چار گالھیں طے تھیاں
1)اساں ڄڈن وی اسمان تئیں ویسوں گڑڳاڈے تے کٹھے ویسوں
2)اساں کِکراں دے پُھل تے سندھ دی بلھنݨ دی قسم چیسوں
3)اساں رب کوں ایں وسوں دے سُنݨھپ موجب ݙیکھسوں
4) شمیم عارف قریشی دے ناں دا باغ لیسوں
شمیم عارف قریشی اُتھاہیں آ گیا ‘ اوں آکھیا ” تہاݙا میں تھوریت ہاں جو تساں میکوں یاد کیتے ‘ آوو ملتان دی ہک ٻئی سیل کروں ”
یہ بھی پڑھیے
”کوئی خواب میکوں اُدھارا نہ ݙیویں“ (وسیب یاترا :12)||سعید خاور
”بدن دی بھوئیں تے مُونجھ دا متام“ (وسیب یاترا :11)||سعید خاور
””سندھو سکرات وِچ اے“ (وسیب یاترا :10)||سعید خاور