میں لُکداں توں ڳول۔۔۔۔|| ذلفی

پتہ نئیں ذات دے کُڑولیں اچ او ڳنڈھ کیرھی ہوندی ھے جیرھی کُھل پووے تاں ذات دے گُڑُنج وی سدھے تھی پوندن۔ او ڳنڈھ ہوندی وی ھے یا کائینا ایندا اڃ تک کوئی واضح ثبوت ھے نہ کہیں بندے کوں ایں ڳنڈھ دا کوئی سرا لبھئے۔ میڈے خیال اچ تاں کلھی ذات (ہستی) ہیک بے معنی جہیں اصطلاح ھے جیکوں سماج دیں ڳنڈھیں تے ثقافتی پس منظر کولو علیحدہ کیتا ہی نئیں ونڃ سگیندا۔ ذات دی تکمیل وی ہیک بے کار جہیں خوش فہمی ھے جیرھی فرسٹریشن پاروں دماغ دی ہتھو چھوڑی کہیں چیز آلی کار ھے جیرھی ساڈے وس اچ نئیں ہوندی جو کتھاں ونج وجے۔ انسانی دماغ تے شعور دا کوئی نہ کوئی حد ٻنا ضرور ہوندے جتھاں کائنات دی وسیع اُلجھن کوں اساں سُلجھا نسے سگدے تاں ول ذات دی ڈرامے بازی شروع تھیندی ھے، تصوف، پوترتا، یوڳ، جوڳ، پراتنا، عبادت ، تزکیہ نفس جہیں مُبہم تصورات دا سلسلہ شروع تھیندے جیندے اچ ذات دی تلاش دا ڈرامہ دماغ اچ رچا کے سماجی گنڈھیں تے حقیقی دنیا دے مسائل کولوں کنڈ کرݨ دے راہ رستے گولݨ شروع تھیندن تے بندہ نہ بھوئیں تیں ہوندے تے نہ اسمان تیں ۔۔! بس ایویں ٹنگیا ودا ہوندے ، اپݨے آپ کوں لارے پِھدے لا کے تسکین کوں پاوݨ دا ترلہ کریندے ، دراصل اے کائنات کولو فرار دا ہیک حیلہ ہوندے پر کائنات ساڈی سوچ تے امیجینیشن کولو بہوں اگوں دی کہاݨی ھے جتھوں نکلݨ نا ممکن ھے، تہوں فرار عبث ھے تے کائنات دا ہر دروازہ کائنات دے اندر ہی کُھلݨے۔۔! برصغیر اچ ایں ذات دے چکر کولو نکلݨ تے ڈُکھیں کولو جیندے جی نکلݨ پاروں کئی وید، یوڳ، کشت، گیان، آسݨ، واسݨ پتہ نئیں کیا کیا حربے آزمائے گئے ہن پر کہیں کوں نہ تاں ڳیان ملئے نہ ہی کہیں کوں ذات دی اصل شبہیہ کوں ڈیکھݨ دا پرکھرا ملئے ، سدھارتھ فقیر ایندے تیں وڈا زور مارئے وڈے کشٹ کیتن پر آخر تھک کے کہیں درمیان راہ رستے تیں کمپرومائزنگ صورتحال دا شکار تھی اپݨی ذات اچ پھاتݨ اچوں آخر اچ نکلݨ دا آہر کیتے پر ذات دی پھاتݨ اوکوں وی نئیں نکلݨ ڈتا۔

آکھݨ دا مطبل اے ھے جو رولے شولے ہوندن پائے، ذات شات دی کہاݨی وی ہوندی ھے پائی پر بندہ کلھا کوئی شے نئیں ہوندا بندہ ایں کائنات دے مشاہدے تے امیجینیشن اچ پھسیا ہیک کنفیوز ” جی” ہوندے جیرھا پاگل پن دی حد تک سراب دے پچھوں بھجدا رہ ویندے پر سراب کتھائیں مُکدا نئیں۔۔

بقول غالب۔

ہر قدم دورئ منزل ہے نُمایاں مجھ سے

میری رفتار سے بھاگے ہے بیاںاں مُجھ سے۔