ساوݨ تیں طبقاتی ونڈ۔۔۔ رؤف قیصرانی

 رؤف قیصرانی

۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔

 ساوݨ دے مہینے اچ بدل جݙاں گڄ وڄ کیں وسݨ شروع کریندے تاں ݙو طراں دی طبقاتی ونڈ پیدا تھی ویندی ہے، ہک جہڑے اپنڑیں وݙیںَ اچیں تیں پکیں مکانیں دی کھلیں چھتیں تیں چڑھ کیں ایکوں ہک فطرت دا تحفہ تیں رحمت آکھ کیں چس چیندن، انہیں دی محبتیں دی سفیل تیں لاتھے تھاں وی کھڑکݨ پئے ویندن تیں بغیر کہیں عمر دی تخصیص دے او سر بے سر موسیقی کوں اپنڑیں جشن اچ شامل کر گھندن، ون پونے کھاونڑیں بنڑائے ویندن تیں وسدے مینہہ اچ رنگ شامل تھی ویندن۔ اے طبقہ ہر ہمیش ایویں خوش باش تیں چس اچ رہندے۔ ایندے اخلاقی، مذہبی، ریاستی فرائض و حقوق بارے ہک علیحدہ اپروچ ہے۔ تیں اپنڑیں بیان کیتے ہوئے بیانیہ دے اندر ہی اے طبقہ اچھائی، برائی، نیکی بدی، محبت، نفرت، جنگ، امن، ظلم تیں رحمدلی کوں اپنڑیں رنگ اچ ݙہدے۔

منظر ہکو ہےَ وسدی بارش تیں بدل دی گڄ وڄ، شہر وی ہکو ہے، ملخ وی ہکو ہے مذہب وی ہکو ہے، لیکن حالات و واقعات مختلف ہن۔ کچہ کوٹھا ہے، تیز بارش نال پانڑیں چھت توں اندر ویندا پائے، پرنالہ ایں وݙے طوفان دے پانڑیں کو ہک سیدھ اچ راہ ݙیونڑ توں قاصر ہے۔ گھر دے سارے جی، تریمتیں، جوان، ٻال ٻلوڑے سارے وسدی بارش وچ کوشش کریندے پیین اے ہک کوٹھا بچ ونڄے۔ مٹی پاتی ویندی پئی ہے، تیں سب وقفے وقفے نال ہک نظر اسمان دو ݙیکھ ڈیکھ تیں توبہ پئے کریندن تیں پناہ پئے منگدن۔ کہیں آکھے اپنڑیں گناہ ہن، کہیں آکھے سوہنڑیں رب دی ازمائش اے، تیں کوئی دھاڑ مار کیں آہدے اے سارے گناہ، ساریاں ازمائشاں ساݙے سر کیوں لݙیج ویندن، اتہاں ہی کہیں جھنڑک تیں آکھیے لکھی لیکھ اے تیݙے میݙے وس کجھ کینی۔ سوہنڑیں رب کوں جو پئی بھاوے، اوندی رضا تیں راضی راہونڑ ساݙا فرض ہے۔ ہک گھر دا ہکو کوٹھا ایں وسدی بارش اچ اگر نا بچے تاں ول اے گھر کھلے اسمان تلے اپنڑیں قسمت تیں مقدر دی چادر ݙوڑی کر کیں پا سمسی۔ ایندے سوا ایندا کوئی آسرا سہارا نئیں۔ انہیں دے اخلاقی، مذہبی معیارات نویٹھے ہن۔ حالات دے ہر جبر کوں قسمت دی ونڈ سمجھدن، تیں ہر ظالم کو ہک پلوتا ݙیندن تیں او وی لک کیں۔

اے ݙو واضح طبقے آکھنڑ کوں تاں ہکے جھنڈے دی چھاں ہیٹھ کٹھے، ہکے مذہب دے مننڑ الے تیں ہکی مٹی تیں وسوں دے وسنیک ہن۔ لیکن اے طبقے ہک بئے توں سینکڑاں نوری سالاں دے فاصلے تیں ہن۔ انہیں دے ݙکھ، سکھ، ثقافت، کھاونڑ پیونڑ، سب کجھ ہک ݙوجھے توں جدا ہے۔ پتھریں تیں لوہے دی مضبوط طبقاتی دیوار انہاں کوں علیحدہ رکھدی اے۔اگر سب انسان ہن تیں برابر ہن دے تصور کوں گھدا ونجے تاں وت بہوں ہجا کاری دی لوڑ ہے۔

انہیں کوں آپس وچ ہک کرنڑ واسطے ایں کندھ کوں بھورڑاں پوسی جہڑی پیسے دی کنکریٹ نال ٹھہائی گئی اے۔ ایں طبقاتی نظام دا خاتمہ تاں تھیسی جو اے ݙوہیں طبقے ہک مٹی نال جنڑنڑ تیں تیار تھیون تیں۔کاغذ دے ٹکڑے دا زوم ختم تھیوے۔ انصاف، برابری تیں فلاحی سماج دی تشکیل کیتے جہڑے موہری بنڑݨ تیں او اپنڑاں سب کجھ تیاگ کیں ایں ہک آفاقی تصور نال جڑ ونجن۔ ایں طراں، دین تیں دنیا ݙوہیں دی فلاح دے رستے اسان تھیسن۔ ورنہ ہکو مذہب، ہکو کلچر، ہکو ملخ تیں بھائی چارے تیں ہکی قوم دے تصورات شاید ایویں خیالی رہسن.

ویب ڈیسک

See author's posts