عزتیں والے شہردے وسدے سیانے لوکو آگئے ہیں اساں آگئے ہیں اکھیں ٹردئیں راہیں دے وچ نیناں پندھ کریندن لوں لوں چیکے سندھ سندھ کوکے دل دماغ ڈسکدے پئے ہن
نہرفرات دے پرلے پاسوں دجلہ دے ارواروں اروستی توں ابن آذرگھرکوں چھوڑیا
ذال تے بال وی کٹھے ٹرپئے ریت دا پندھ کریندے رہ گئے پتھر کنکرچھالے بن بن پیریں کوں پجلیندے رہ گئے کئی کئی ڈینہہ تاں نہ وسوں نہ وستی نظر ے کالے روہیں بھورے کوہیں گھا ۔ ڈسدے نہ پانی ہروادی دا چھیکڑی منظر ویرانی ۔۔۔۔کہیں جا پانی پی گھندے ہیں کہیں جا کوئی شئے کھا گھندے ہیں ۔۔۔۔۔مل ونجے تاں شکر وے سوہنا نہ ملے تاں خیرء تئیں جو کھئے گھر کوں چھوڑ و سفریں نکلو ٹردئیں ٹردئیں ہٹ پوووتاں ساہی کڈھ تے وت ٹرپوووتیڈی من تے ٹردے پئے ہیں تیڈی ذات دے لکھ شکرانے وہندی نئیں دی وہک ءچ وہن سوکھا کم ءوھہہ ونجوں ہا بے وی ویندئیں ویندئیں ویندن کہیں جا ونج دریاویں رلدن یا۔۔وت مربھر وقت دی عین دے وچ ونج ڈھہندن وقت انھیں کوں دا پھ سٹیندے رول گھنیندے ول نہیں ولدےپنج پیڑھیاں وی یادنی رکھدیاں ساکوں آکھیووقت دی وہندی نئیں ءچ پٹھے تروانکار کرو انکار کرو اوندی شاہی دا انکار کروبلدا چخابھا ۔۔۔انگارے تہاڈا سیت مقدر تھیووے تاں منظور کرو کوڑا کوڑ تے کھڑسی کویں سچا آخر سچا ہوندے لکھ شکرانے تیڈےسائیاں تیڈی من تے وج تے آکھیم بھاوچ سٹوریت تےگھیلو شہرنکالی ڈیوو یا ول جیرھا ظلم کماوو کوڑے کوڑ کوں سچ سبین میں کائنی ڈیندا انھیں چیکڑمچ مچایا کاٹھیاں کانے بلدے رہ گئے بھا اشاتے لمبے کڈھیئے وستی وچ ول ہوکا تھی گیا وستی والوآوو
ڈیکھو چخا تیارء نمردد دی کاوڑ نہیں جھلیندی جڈاں سجھ دی پہلی لاٹ نکلسی چیڑی چی چی کرتے اٹھسی گیرا کھنھ کھنڈریسی گھو گھوکرتے جاگن دا اعلان کریسی لالی لال بھنوالی کھاوسی بانگاں ڈیسی کٹیاں کارن منجھیں رنگسن مال ءچ ڈوبھی پوسی شاہ نمرود دے انکاری کوں بھاوچ سٹیا ویسی شہر داوسدا ہر ہک بڈھڑا کنواری چھوہر یا پرنی تریمت نکا بال یا گھر دا وڈکا جیڑھا جتھاں ہووے چخے آن تماشہ ڈیکھے شانمرود دے انکاری کوں بھاوچ سڑ داڈیکھے منجنیقاں آون پئے گیاں میکوں بھاوچ سٹ چھوڑیونے تین بھاکوں چھوڑیا ٹھار وے سوہنا بھا ونج تھئی گلزار۔
اوئیں تاں ہرجاہ تیڈی ھے اے وی تیڈی اپنی جاہ ءاے نوردا ڈونگر ڈسداپئے اوٹباھے مروادا اساں صاف صفاکو ں ڈہدے پیوں اتھ ڈسداپئے عرفات مزدلفہ دا برپٹ اوھے اے۔۔۔۔۔۔۔میدان منی دا تیں آکھئے اتھ کھڑ تھیوو ہن اساں کھڑگیوں نہ پانی نہ دسوں وستی نہ بندے دی ذات اتھاں تیڈا گھر بنیداں آون والیں صدئییں دے وچ لوکی آوسن تیڈے گھردے درشن کارن اوکھے سوکھے پندھ کریسن
حاضر حاضر سوہنا حاضر آیم آیم جانی آیم
مسرت خلیل کوں بیت اللہ دے نیڑے پارکنگ نہیں پئی ملدی زمین دے ہیٹھوں ۔۔۔۔۔ہک ٹنل توں نکل تے بے ٹنل ءچ پہہ ویندوں ہک سڑک کنوں بی سڑک تے کتھاہیں گاڈی کھڑون دی جاہ نہیں لبھدی مکہ شریف وی جدے شریف وانگوں بدلیا کھڑے کے ایف سی میکڈونالڈ ہیز اہٹ ۔۔۔۔۔۔۔۔ملٹی نیشنل کمپنیاں اتھ وی آگئین ۔۔اتھاں دھن تیل بن تے دھرتی دے ہیٹھ پیا وہندے جڈاں ساڈھے اٹھ سال پہلے ایں شانیں والے شہر وچ آیاہم تاں اوں ڈینہہ 21 فروری 1991 ءہا اج 10 جولائی 1999 ھے اوں ڈینہہ ریاض شہر اچ ترائے ڈینہہ
گزارتے جدے آئے ہاسے اتھوں ائرپورٹ کنوں سدھے مکے آئے ہاسے اوں ڈینہہ اگوں تے پچھوں پولیس تے فوج دیاں گاڈیاں ہن سارجنٹ ہوٹرتے سائرن وجاتے اساں نکے لوکیں کوں وڈابنیندے ودے ہن جڈاں ہک ٹنل وچوں نکل تے باب عبدالعزیز کنوں بیت اللہ کوں پہلی واری ڈٹھاہم تاں لنگیں تے کنڈیراں تے اکھیں ءچ ہنجوں ہن ۔۔
نہ جھڑنہ گاج نہ کھمن نہ پورب وامینہہ کتھوں پیاوسدے جے کوئی اوڈک یاڈکھن کائنی گھلیا جے گری لریاں نہیں پئی ڈیندی ۔تاں من تے تن کوں لوڈکہئیں ءن باب عبدالعزیز کنوں سجے پاسے محل دی پنجویں منزل وچ ساکوں کمرہ ڈتونے ڈوکمرئیں دا ہک دروازہ ہا دروازہ سجے پاسوں بیا کھبے پاسوں سجاکمرہ میں کھباڑی کوں ملیاتے کھبا کمرہ ہک سجاڑی کوں ملیا جیڑھا بنگلہ دیش دا وزیر ہا ۔شاہی محل توں نکل تے باب عبدالعزیز کنوں بیت اللہ ءچ داخل تھئے ہاسے کالے غلیف تے دیدپئی تاں اکھیں وت ترمن پئے گیاں مغرب داویلھا ہا اللہ سئیں دے گھر کوں چارے پاسوں فوج ویڑھ۔۔۔۔۔۔گھدا ساڈے نال مفتی اعظم مصر جامعہ الازہرداوائس چانسلر سوڈان دا مفتی اعظم کئی ملکیں دے وزیرتے بے وڈے وڈے لوک ہن کل 35 جنے ہاسے جنھیں وچوں سارئیں کنوں بے ڈکھاتے چٹے لٹھے تےکالا ٹکا کلھامیں ہم فوج اساڈے تے عمرے تے آون والے بنھیں لوکیں دے ادھوان ءچ کندھ بن گئی اساں 35 جنے بیت اللہ دے پھیرے پاون پئے گیوسے
کونجاں سخی سرور دا پھیرا پنیدیاں ہن تاں کھلدے ہاسے ہن پتہ لگا جو مرکز دے چودھاروں پھرن کیا۔ہوندے پوادھی پاسوں مقام ابراھیم ابھے پاسوں حطیم پچادھی تے لمی چنڈءچ رکن یمانی پوادھی تے لمی چنڈءچ کالا پتھر (حجراسود) جینکوں صدئیں کنوں کروڑاں انسان چمدے آندن فوج دے پہرےءچ طواف کریندئیں ساڈے سانگے کالے پتھر کوں چمن ڈاڈھا سوکھا ہا سوچمدے رہ گیوں ست پھیرے پورے کرتے بیٹوسے تاں چارے پاسوں روون دیاں آوازاں آیا ہزاراں انسان باک باک تے روندے پئے ہن اللہ سائیاں کیاتھی گئے اے دھاڑاں اے فریاداں اے چیکاں اے باکاں زالیں مردبڈھڑے نیگر نکے نکے بال ۔۔۔۔سارے کیوں روندے پئین کوئی وڈا واقعہ تھی گئے اتھاں کہیں واقعہ دی وڈائی کیا تھی سگدی ءایں جاتے تاں کہیں دا مرن جیون وی وڈی گالھ کائنی بھانویں کوئی مرءی گیاہووے لوک کیوں پئے روندن آخر کیاتھیا ہوسی پتہ کروں ہامتاں ساڈے۔۔۔۔۔روون دی گالھ وی ہووے متاں اینجھاواقعہ تھیا
اے وی پڑھو:سینے جھوکاں دیدیں دیرے(6)۔۔۔ نذیر لغاری
سینے جھوکاں دیدیں دیرے(5)۔۔۔ نذیر لغاری
سینے جھوکاں دیدیں دیرے(4)۔۔۔ نذیر لغاری
سینے جھوکاں دیدیں دیرے(3)۔۔۔نذیر لغاری
سینے جھوکاں دیدیں دیرے(2)۔۔۔ نذیر لغاری
سینے جھوکاں دیدیں دیرے(1)۔۔۔ نذیر لغاری
سینے جھوکاں دیدیں دیرے۔۔۔ نذیر لغاری
جاری ہے
About The Author
اے وی پڑھو
اشولال: دل سے نکل کر دلوں میں بسنے کا ملکہ رکھنے والی شاعری کے خالق
ملتان کا بازارِ حسن: ایک بھولا بسرا منظر نامہ||سجاد جہانیہ
اسلم انصاری :ہک ہمہ دان عالم تے شاعر||رانا محبوب اختر