اظہرلشاری
۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
سائیں دروݨ اچاریا مہابھارت دے کوروُاں اتے پانڈوُاں دا سانجھا گروُھئی۔ ناں ‘دروݨ’ ھَس، کم کِسُب ‘اچاریا’ (دھارمک استاد یا گروُ) دا ھَس، تہوُں دروݨ اچاریا سݙیندے۔ اوُنویں تاں او کوروُ پانڈوُ سبھݨے سوتراں دی پڑھئی سِکھلئی کریندا ھا، پر پانڈوُ پُتر ارجن (جیڑھا آپݨی تیر اندازی دے فن پاروُں مشہورءِ) اوُندا پیارا شِشک (شاگرد) ھَئی۔
دروݨ اچاریا صرف ٻاھمݨ اتے کھشتری ٻالاں کوُں آپݨی شاگردی ئچ گھندا ھا۔ ھِک واری ھِک دلت چھوُھر ‘اکلاویا’ سائیں ھوݨیں دی شاگردی ئچ آوݨ کیتے حاضر تھیا۔ دروݨ اچاریا اوُکوُں آپݨی شاگردی ئچ گھنݨ توُں سِدھا سِدھا انکار کر ݙتا۔
چھوُھر (اکلاویا) آپݨی دُھن دا پَکا ھا، دروݨ اچاریا دے اِنکار توُں کتری وی نِراش نہ تھیا۔ پچھاں وَلا اتے دروݨ اچاریا دا مِٹی دا ھِک بوتا (بُت) ٹھہائسُ اتے روز گروُ دے اِیں بوتے کوُں سامھݨے رکھ تیر اندازی دیاں مشقاں کرݨ لڳ ڳیا۔ ویلا ویہاندا ریہا اتے اِکلاویا آپݨے فن دا ماھر تھیندا ڳیا۔ ھِک واری ھِک بھؤنکدے کُتے کوُں گھائل (زخمی) کیتے مُتوُں، اوندے وات ئچ تیر مار کے چُپ کرا ݙتسُ۔
جݙاں ارجن اے قصہ سُݨا، اوُکوُں پریشانی تھی ڳئی جو اوُندے کݨ چنڳاں کوئی ٻیا تیر انداز وی ھِ پیا۔ دروݨ اچاریا وی ناھی چاھندا جو ارجن دے مقابلے دا کوئی ٻیا تیر انداز ھووے۔ اوُندی کھوج تے ڄݙاں اوُکوُں اے خبر پئی جو اکلاویا اوُندے بوتے اڳوُں تیر اندازی سِکھیءِ، دروݨ اچاریا اِکلاویا کول ڳیا اتے اوندے کول گرُو دکشنا (معاوضہ، فیس) ونڄ منگسُ۔
اکلاویا پُچھا: "حُکم سائیں میݙا! گروُ دکشنا ئچ کیا پیش کراں؟”
” آپݨے سَڄے ھتھ دا انگوُٹھا،” دروݨ اچاریا ولدا ݙتا۔
اکلاویا کتری وی نہ ݙجھکا، کاتی نال آپݨے سڄے ھتھ دا انگوُٹھا کپُس اتے سائیں ھوݨیں دے حضوُر پیش کر ݙتسُ۔ سڄے ھتھ دا انگوُٹھا کپ گروُ دکشنا ݙیوݨ دا مطلب ھا سڄی حیاتی تیر اندازی نہ کر سنڳݨ۔ ھندوُ دھارمِک سوچ موُجب اِکلاویا دے اِیں گروُ دکشنا اوُکوں ھِک مہان ششک دا لازوال رُتبہ دان کیتا۔
بہرحال۔۔۔۔
اے تاں ھا گروُ اتے گروُ دکشنا دا ھِک قِصہ، ٻئی مزے دی کہاݨی دروݨ اچاریا دے آپݨے ڄمݨے دی ھِ ۔
دروݨ اچاریا دے پِیوُ دا ناں بھرد واج ھا جیڑھا ھِک رشِی (درویش) ھا اتے ماء کرتھی جی ھِک اپسرا (جنگل وسدی دیو مالائی تریمت) ھئی۔
ھِک شام رشِی بھردواج آپݨی نماشاں دی پوُجا پاٹ کیتے، گنگا ندی دے کنارے آپݨے مخصوُص ٹکاݨے تے اشنان کرݨ ونڄ پُڄا۔ پر جݙاں اُتھ پُڄدے، اوُں جاہ تے ھِک تریمت کوُں ندی ئچ دھاندا ݙیکھ تے ھَکا ٻَکا ریہہ ویندے۔
رشِی بھردواج کوُں ݙیکھ تریمت ندی توُں ٻاھروُں نِکل آندیءِ۔ تن دے کپڑے دا ھِک لنگوٹ پاتی، اپسرا دے سوُرگی سُݨہپ رِشی بھردواج تے اینجھیاں جادوُ کیتا جو او اُتھائیں کھڑے کھڑے چُھٹ ڳیا۔ آپݨی مَݙی (سیمین) مِٹی دے ھِک تھاں ئچ پاتسُ اتے مِٹی دے اِیں تھاں کوُں آپݨے آشرم دی ھِک اندھاری چُنڈ ئچ آݨ رکھُس۔
دروݨ اچاریا مِٹی دے اِیں تھاں ئچوُں جنم گِدھا۔ ‘دروݨم’ دا معنیءِ تھاں اتے تھاں ئچوُں ڄما دروݨرءِ۔
About The Author
اے وی پڑھو
اشولال: دل سے نکل کر دلوں میں بسنے کا ملکہ رکھنے والی شاعری کے خالق
ملتان کا بازارِ حسن: ایک بھولا بسرا منظر نامہ||سجاد جہانیہ
اسلم انصاری :ہک ہمہ دان عالم تے شاعر||رانا محبوب اختر