ذوالفقار علی
ملخ پاکستان اچ ہیک جوان حے جیندا ناں عمران خان حے آھدن او بادشاہ حے۔اے جوان ڈاڈھا حے تساں منو نہ منو ایندے کارنامے ڈیکھو تاں چنڳے بھلے ڳالہے انسان دی وی عقل دنگ رہ ویندی حے۔اے جوان اویں تاں سٹھ سال کولو اتیں حے پر ہالی تک اپݨے آپ کوں پندرہ ویہہ سال دا نوجوان سمجھیندے کم از کم ایندیں ڳالہیں کولو تاں ایویں اندازہ تھیندے۔
آؤ ایں جوان دی پڑچول جنگل اچ راہوݨ آلے جانوریں دے ویوہار نال کریندے ہیں۔
ڈاڈھی تاں اللہ دی ذات حے ۔قصہ وچوں ہک قصہ حے ، ہک ہا بادشاہ ، بادشاہ تاں آپ اللہ حے پر او ٹوٹے زمین دے دا بادشاہ ہا۔اوں ٹوٹے زمین دے وچ ہک گدڑ ، ہک لومبڑ ، ہک سیہئڑ تے ہک شیر وی راہندا ہا۔
تھیا ایویں جو کال پئے ڳیا کافی عرصے کولو بارش نہ تھائی تے جنگل شودا سکدا ڳیا۔جڈاں جو جنگل دے وسائل گھٹ ونڃن تاں سب کولو پہلے اوندا اثر شودے ہیݨے تے کمزور جانوراں تیں تھیندے۔
ٻہوں سارے جانور جنگل چھوڑ ڳئے تے ٻہوں سارے بکھ آؤ مر ڳئے پر گیدڑیں آکھیا جو تھیوے اساں جنگل نسے چھوڑیندے۔چلو ٹھیک حے جنگل نسے چھوڑیندے پر زندہ کیویں راہسوں ہک گیدڑ ٻئے گیدڑ کولو پچھیا۔کوئی نہ کوئی اٹکل کرݨی تاں پاؤسی پہلے گیدڑ آکھیا۔ایویں کریندے ہیں کوئی منتر گھڑیندے ہیں جیندے نال ڈاڈھیں کوں ڈرایا ونڃ سڳیجے ڈوجھے گیدڑ ولدا ڈتا ۔چل ٹھیک حے میڈے دیماک (دماغ) اچ ہیک آئیڈیا حے اوکوں ازمیندے ہیں۔
جنگل دے شیر دی ریکی کریندے ہیں جتھاں او شکار کریسی اساں اوں جاہ تیں پڃ کے اوندا شکار کھسیسوں پہلے گیدڑ آکھیا۔
توں مرویسیں کتھاں شہینہ تے کتھاں اساں ڈوجھے ٹھڈا ساہ بھر کے ولدا ڈتا۔
مریں اوویں وی نسے بچدے جڈو کڈو بکھ نچدی کھڑی حے چلو ایں متاں بچ پووں کیوں جو آھدن عقل طاقت کولو وڈی بلا حے ۔
اچھا ٹھیک حے ہݨ شیہنہ کوں ڈراؤں کیویں ڈوجھے گیدڑ آکھیا۔
توں اوں جاہ دا پتہ لا جتھاں شیہنہ شکار کیتی پیا ہووے میں جہے تک اوں منتر کوں یاد کرینداں۔
تھوڑی دیر بعد گیدڑ بھجدا ہاوکدا ساہکدا آیا تے آکھس بھراوڑی آ ہݨے شیر ہک شکار کیتے شودی منجھ مار رکھی ہیس تے اوندے اتیں متر سٹس تاں جو کوئی اوندے شکار کوں ہتھ نہ لاوے او آپ کڈاہیں لڳا گئے شئیت تھوڑی دیر تک ول آسی آ موقع ہیوی ایکوں کھا گھنوں۔
گیدڑ درکدے درکدے اتھاں پڃے تے موئی ہوئی منجھ کوں ڈیکھ تے خوش تھائے۔۔
پہلا گیدڑ ڈوجھے گیدڑ کوں پیا آکھے جیلے شہینہ آوے میں آکھساں ” چاؤڳٹ ماؤڳٹ” توں آکھیں ” جھیجھر بھناں” میں آکھساں ” ڈٹھائی آھدا ہاویں شہینہ نئیں لبھدا اللہ چٹ تیں ان ڈیوائے نہ چھوڑیس”.
آپیں ڈٹھا ویسی اللہ کریسی شیر ٹرک ویسی۔ٻس ایہو کجھ ہالی آھدے کھڑے ہن تے ڈٹھے نیں شہینہ ترڈدا آندا پائے۔تکھیں تکھیں ڈوہیں ہیک سر دے ٻوٹے نال لک گئین۔شہینہ اپݨے شکار دے نال جونہی پڃے ہک گیدڑ ایویں رڑ کے آکھے ” چاؤڳٹ ماؤڳٹ” بئے آکھے ” جھیجھر بھناں ” ول پہلے آکھے ڈٹھے وی آہدا ہاویں شہنیہ نئی لبھدا اللہ چٹ تیں ان ڈیوائے نہ چھوڑیس”
ٻس ایہو آکھݨ ہا شہینہ کنڈ تیں پچھ رکھدا بھڃ کھڑا تھائے، تے اڳوں ہک لومبڑی ویندی پئی ہائی اوں شہینہ کوں بھڃدا ڈٹھے تے سڈ ماریس ماما شہینہ آں کتھاں بھجدا ویندیں خیر تاں حے؟
شہینہ ولدا ڈتا نہ پچھ جنگل اچ میڈا کوئی نواں دشمن آ ڳئے جیرھا میکوں ڳولیندا ودے تے میکوں کھاندے، لومبڑی آکھیا کھڑ تاں سہی پورا حال تاں ڈے او کون اینجھا جیرھا تیکوں کھاندے، شہینہ مٹھا تھیا تے سار احال سݨا ڈتس۔
لومبڑی کھلی تے آکھس اوئے ماما اے کوئی دشمن کائینی اے گیدڑیں دی سازش حے انہیں تیکوں ڈرائے تاں جو تیڈا شکار کھا سڳن آ میں تیڈے کٹھے ڃلدی ہاں ۔
شہینہ کوں آوندی ڳالھ تیں یقین نہ آیا اوں آکھیا میں نئیں ویندا، لومبڑی آکھیا چلو ایں کریندے ہیں تو اپݨی پچھ میڈی پچھ نال ٻدھ چا اگر کوئی بلا تیکوں کھاسی تے میکوں وی کھا ویسی ۔
شہینہ ایں شرط تیں لومبڑی دے کٹھے اپݨے شکار دو واپس ٹر پیا شہینہ اگو تے لومبڑی پچھو ہݨ ڈوہاں دے پچھ سلہڑے ودن ۔
گیدڑیں ڈٹھا لومبڑی شہینہ کوں گھدی آندی حے تے او وت اوں سر دے ٻوٹے دے پچھو لک گئین تے اوں پراݨی حکمت عملی تیں عمل کیتے نیں۔جونہی شیر تے لومبڑی پڃن ہک آکھیا ” چاؤڳٹ ماؤڳٹ ” ٻس ایہو کجھ آکھݨ ہا تے شہینہ کھڑا تھائے ، لومبڑی پٹیندی رہ ڳئی گیدڑ حے گیدڑ حے پر شہینہ ہک نہ سݨی او بھجدا رہ ڳیا ۔لومبڑی دا سر کہیں پتھر تیں لڳا، کہیں درخت دے منڈھ نال اڑیا اوندے ٹکڑے ٹکڑے تھی ڳئے شہینہ دے پچھ نال اوندا اوہو پچھ ول بچا باقی سب کجھ تہس نہس تھی ڳیا۔
اے وی پڑھو
اشولال: دل سے نکل کر دلوں میں بسنے کا ملکہ رکھنے والی شاعری کے خالق
ملتان کا بازارِ حسن: ایک بھولا بسرا منظر نامہ||سجاد جہانیہ
اسلم انصاری :ہک ہمہ دان عالم تے شاعر||رانا محبوب اختر