ذلفی
۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔.
حفصو ادا توں اکھیں کیوں نیوہیں بھلیندی۔ آ اپݨی اماں کوں تاں ترسلی ڈے او ہݨ میڈی گالھ نئیں منیندی۔ دھاڑاں مار مار کے رووݨ پائے ویندی ھے۔ ادا تیکوں تے پتے اماں تیڈی سب کولو ڈھیر سہیلی ہائی، توں کیویں نیوہیں ولدا ڈیندی۔ ادا اماں قطری ہیک بیمار تھیوے ہا توں درُکدی آندی ہاویں۔اماں ڈاہ ڈینہیں تھی گئین باہر کُرسی تیں کہیں موئے مجسمے آلی کار تیڈی تانگھ رکھی بیٹھی ھے جو میڈی دھی آسی میکوں ڳل نال لا کے ترسلی ڈیسی پر تیڈی نندر ڈیہوں ڈیہنہ ودھدی ہی ویندی ھے۔ میڈی بھیݨ توں شاید اپݨے خاوند دی اچانک موت دے بعد گھر کوں کلہیں سر تیں سنبھال سنبھال تے اپݨے یتیم بالیں کوں پال پال تھک پائی ہیویں۔تہوں نیوہیں جاگدی۔ ادا یقین کر ہݨ تیکوں کوئی ڈکھی نہ تھیوݨ ڈیسی، اساں راولو دی شادی کریسوں، توں اوندی شادی تیں سیرھے آکھیں، اساں سارے انتظام آپ کریسوں توں ٻس ہیک واری اُٹھی آ۔
ادو حفصہ ساکوں پتے تیڈی زندگی دے پچھلے ڈاہ سال بہوں آوکھے گزرئے ہن پر ہݨ اساں وی تیڈی مدد کریسوں تیڈے ٻال وی آھدے کھڑے ہن اساں اپݨی اماں کوں کڈاہیں تنگ نہ کریسوں۔ ٻس تیکوں اپݨی ایمن دا واسطہ ہیوی اکھیں کھول۔
ادا اماں شودی تیڈے کولو پہلے مردی ھے اوندا کجھ احساس کر ایں پاڑیں پٹی نندر آو جاڳ پاؤ۔ میڈی بھیݨ میں تہاڈیاں رپورٹاں ہیک سنگتی کوں امریکہ بھیجن او آہدے حفصہ آپ تکڑی تھیوے تاں اُٹھی سڳدی ھے باقی میڈیکل سائنس کوئی ترسلی نئیں ڈیندی۔ ادا توں ہی اپݨے آپ کوں ہݨ بچا سگدی ہیویں ٻیا کہیں دے وس کائینی۔ ادا قدرت اویں تاں بہوں مہربان ھے پر قدرت کہیں ہیک فرد واسطے کڈاہیں سپیشل کجھ نئیں کریندی۔ اپݨے آپ نال آپ جیوݨا پوندے۔ اپݨی آپ نال جیوݨ تاں توں سکھ ڳئی ہاویں ، تئیں تاں اپݨی زندگی نال ٹُرݨ سکھ گھدا ہا ول ایویں ساریں کولو بے نیاز تھی ونجݨ چنگا تاں نئیں۔
میڈی بھیݨ تئیں تاں اپݨی دھی دی شادی واسطے جہیز دی ہیک ہیک چیز وی جوڑݨ شروع کر ڈتا ہا اجاں تاں بہوں ساریاں چیزاں ادھوریاں ہن ، بھلا ماؤاں اپݨیں دھیریں دے ادھورے جہیز سٹ کے ایویں بے خبری دی نندر سُمدیاں راھندن۔ راول دی اماں تیڈی وستی اچ سارے مونجھے ہن، سارے تیڈی تانگھ رکھی بیٹھن ، سارے دعاواں وی کریندے بیٹھن پر اکھ بھال کے ڈیہدی وی نیوہیں۔ ادو اساں تیڈے دوا واسطے پیسے وی ڳول گھدن، توں پریشان نہ تھی ، تیکوں کہیں دا اُدھار نہ سجاوݨاں پوسی بس توں اُٹھی اپݨے گھر ڃُل۔ گھر دیاں کندھاں، وستی دیاں گلیاں، تیڈے گھر دیاں چُلھیں تیکوں بہوں یاد کریندن، تیڈے الا دے بھالے اچ ہن ادا اپݨی وستی دو ول جُل اے ہسپتال بہوں آوکھی جاہ ھے اتھاں تاں ہݨ تیڈا سب کولو پیار بھر ذولفو وی بہوں تھک گئے۔ توں اپݨے ذولفو بھرا دی خاطر جان ڈے ڈیندی ہاویں او رو رو کے سڈ مریندے، تیڈے کن اچ الویندے ، تیکوں سڈ سڈ تھک ویندے پر توں سُݨدی وی نیوہیں۔ ادا ساڈے نال ایویں نہ کر ساکوں چھوڑ کے نہ ونڃ ، ساڈے نال وس ، ساکوں دڑکے ڈے، ساڈے آو بے شک رُس ونج پر اپݨے گھر دو تاں اکھیں بھال کے ول جل۔ میڈی بھیݨ ساڈی مونجھ ساڈی اوقات کولو ودھ گئی ھے ہݨ ہمت کر کے اکھیں بھال چا۔
اے وی پڑھو
اشولال: دل سے نکل کر دلوں میں بسنے کا ملکہ رکھنے والی شاعری کے خالق
ملتان کا بازارِ حسن: ایک بھولا بسرا منظر نامہ||سجاد جہانیہ
اسلم انصاری :ہک ہمہ دان عالم تے شاعر||رانا محبوب اختر