ڈاکٹر نجیب حیدر
۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
انڑ گجھے پتے تیں پوسٹ تھیا ہک خط
مسات !!!!
17 فروری دی شام تیڈے دمان تیں وگھردی پئی اے آج توں 365 شاماں پہلے ہک شام کوں تئیں مکلایا ہئی جتھاں ٹر پئے ہاوے سنڑدے ہیں اتھاں ہوند ناہوند دے سارے حوالے مک ویندن تیں انہاں حوالیں نال سلھڑئیے چنتے وی نئیں راہندے جتھوں ساکوں وداع کیتے وے اتھاں اونڑ آلا ہر لحظہ ہک نویں خوف دا کھسکار گھن تیں آندے اینویں لگدے تیڈے دمان وچ ڈینڑ پھیرا پا گئی اے ہر پاسے خوف دی کنسئو گھندے لوک اپنڑی سنجانڑ وسار تیں نے نویں عذاب وچ ھن فجریں ہر گھر دی درسال تیں ناہر دے پیرے لگے پئے ہوندن کجھ دیر تائیں تیڈے دمان تیں چوڈی دا چندر درشن ڈیسی تیڈے مکلاوے توں اج تائیں کئی چاندڑیں راتیں آئن کہیں رات کوئی رمز نئیں ڈتی روہی دی بے انت چپ وچ دمان دھرتی دی دہشت وچ چاندڑیں تیڈی سہیلی ہوندی ہئی تیڈے آگو اپڑیں سارے راز کھول ڈیندی ہئی آساں وی انہاں رمزاں دی چس چیندے ہاسے ایں پاروں ساکوں وہم ہئی جو چاندڑیں رات رمزاں بھری رات ہوندی اے تیڈے وداع دے بعد لگے ساریاں رمزاں تیڈے نال ھن ایں واری تیڈے دمان تیں گرمیاں بہوں کراڑیاں ہن پر ہک واری وی کتھائیں گلابی جھلار نئیں ڈسی جینکوں ڈیکھنڑ سانگے کڑکدیں ڈپہارین وچ تیڈے دمان دے ریخیں وچ رلدے ہاسے گلابی جھلار توں نال گھدی گئیں مسات چھوٹے ویلھے وستی وچ ہک بنگالے تماشا ڈکھایا ہئی بلیڈ کھا تیں منہ توں رنگ برنگے پھل کڈھدا ہئی او حیرت اج تئیں نئں مکی مسات تیں اپڑیں حیاتی وچ ایھو کم کیتے بلیڈ کھاونڑ تیڈے حصے وچ ائن تیں رنگ برنگے پھلیں دی چس تیڈی چھاں وچ باہونڑ آلے اساں جھئیں لوکیں چاتی اے سیانڑے آدے ہن بنگالے کوں اکھیں مندرنڑ دا ڈا آندے تیکوں روح مندرنڑ دا ڈا اندا ہئی ایں ڈا سانگے بھانویں جو آپ ساری حیاتی چلہ کڈھدا رہ گئیں
اساں اُجڑ گئے ہیں
اے وی سچ اے
اساں نکھڑ گئے ہیں
اے وی سچ اے
اساݙے نکھڑݨ دے سارے اسباب ختم تھی ڳئین
جے کر کݙاہیں
جے کر کݙاہیں ملاپ دی کوئی شکل بݨی
تاں ولا بݨیسوں
جے کر کݙاہیں اُو سارے لوکی
جیڑھے اساں تے نراض راہندن
ولا منیسن
تے ساکوں اَپݨیاں سبھے قصوراں معاف تھیسن
رُسن منیجݨ دیاں ساریاں ریتاں
جے اُنویں جڑسن
تاں اساں واپس ضرور آسوں
جے کر ولا ونڄ کے اے نہ تھئیا
جو کہیں اساں توں جے کجھ نہ پُچھیا
تاں کیا کریسوں ؟
جیندا ڈر ہئی او سب کجھ تھی گئے پر تو ں ڈس تیں نئیں گیا جو کہیں اساں توں کجھ ناں پچھیا تاں کیا کریسوں
مسات جھو کیں دے درسالیں کوں سوی لگ گئی اے سنگھڑ بادشاہ دا ساہ گھنڑ اوکھا تھی گئے دمان دی بے رنگ ڈراکلی نماشاں وچ کتھاوں کوئی اشا نئیں دسدا اساں ہنڑ کیا کرنڑے اے ڈس تیں نئیں ڈتی تھی سگے تاں بلیڈ کھا تیں پھل ڈکھاونڑ دا اہر ڈسا ڈوائے
تیڈا مسات
سنڌي-سرائيڪي سَڱ دا سوال؟ ۔۔۔ارشاد لغاري
یہ بھی پڑھیے
”شیر دل رانی، مائی چھاگلی (وسیب یاترا :8)||سعید خاور
”چِڑیاں اُٹھو کوئی دھاں کرو“ (وسیب یاترا :7)||سعید خاور
” "دل تاں آہدے یار دی وَستی ڄُلوں”(وسیب یاترا :6)||سعید خاور