عبدالباسط بھٹی
۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
آڄ روزی رزق دے رولیاں اچ ملتان شہر آ،، ڈریم گارڈن،، دے گراسی پلاٹ اچ ٻہہ میکوں آپݨی وستی کیوں یاد آندی ہے، ڈریم گارڈن اچ ترتیب نال گھر ہن،صاف ستھریاں ڳلیاں ہن سوھݨے بلاکاں دی ونڈ ہے، ہر کوٹھی دے ٻاہروں گیٹاں نال،، ڈسٹ بن،، ہن ہر گھر سویرے سویرے میݙے وسبے دیاں دھیاں بھیݨیں انھاں محلاں اچ کم کرݨ آندن
لیکن اللہ دی قسم میکوں ایہ تک تے نے پوندے، میݙی وستی دے گھر گھراں اڳوں پئ،، روڑی،، وی ہک جہان ہا، جینکوں ہر ویلے ککڑیں آپݨے ٻچے نال لا آ پھرلیندیاں ھن، میکوں یاد ہے،، کاں،، ککڑیں تے ٻچے چاوݨ کیتے آسوں پاسوں وݨاں تے تانگھ رکھ ٻاھندےھن جو ککڑ زری وسلائ کرے تے او جھٹی مارن،
میکوں یاد ہے ہک دفعہ ساݙیاں ݙوں ککڑیں آپݨے ٻچیاں نال ،، روڑی،، پھلریندیاں ودیاں ھن جو ہک،، ھل،، جھٹی آ ماری، ݙوھیں ککڑیں،، کراں، کراں، کر،، ھل،، کوں ٹھونگے مار مار پنج ݙتا، ھل تاں اݙ ڳی تے ککڑیں،، کڑ کڑ کر،، ٻچے آپݨے،، کوڑے،، تلے لکا گھدے،
ککڑ دا ساݙی دیہاتی زندگی اچ اہم کردار رھے ڳے، ساݙیاں وݙیریاں. ککڑیں دے،، آنیں،، کٹھے کر رکھیندیاں ھن ہر ݙوجھے تریجھے ݙینہہ ہک ٻڈھڑا آندا تے ہک آنے دا ہک،، آنڈا،، گھن ویندا، ساݙی وستی دیاں تریمتاں انھاں آنیاں دی کمائ نال نک دی کوئ،، نتھلی،، کن دی،، والی،، یا کوئ چھلا مندری بݨوا گھندیاں ہن،
جݙاں دور پرے اچوں ساݙا کوئ سکا سوڑا یا مہمان آوے ہا تاں ساݙی ݙاݙی. آکھے ہا ابا،،، میزمان،، آندے پن بھڄ ونج،، رتا،، چلہا،، پکڑ گھن تے مولوں اللہ وساے کنوں ہتھ رکھوائ آ، ھݨ چڳدے،، چلہے،، کوں ولا ݙے،، کھݙی،، اچ وڑاوݨ تے پکڑݨ کیڑھا سوکھی ڳالھ ہی، اساں جیڑھیلے،، چلہا،، پکڑݨ کیتے بھڄوں ہآ تاں ککڑیں کوں شک پے ویندا او،، کراں کراں،،. کر ایݙے اوݙے بھڄدیاں، جیڑھیلے ککڑیں بھڄ بھڄ تھک پوندیاں تاں بھڄ تے کھݙی اچ وڑ ویندیاں، میں دری کنوں سر ٹپا چلہا پکڑ گھندا جینویں اچ چلہا ہتھ آندا زور زوردا،، کرانکݨ،، شروی کر ݙیندا،
مارکا
پکھی کوں وی پتہ لڳ ویندا ہا جو کوئ مصیبت آو٘ݨ آلی ہے، چلہا پکڑ کچھ اچ مار مولوی صاحب کول چاء ویندا ہم وستی دے ٻال وی نال ٹر پوندے،. میݙی کچھ،، چلہا،، تے ہتھ اچ،، کاتی،، ہوندی ھی،
مولوی صاحب پچھدے وؤے ٻچہ،،، کاتی،، تکھی،، ہے،، مٹھی،، تاں نی، ول مولوی صاحب، میݙے ہتھوں کاتی گھن انگل لاء تے کاتی دی،، دھار،، ݙیہدا، ول آھدا ٻچہ، او سامݨے،، سلھوٹا،، پے چاء آ، میں ایکوں مزید تکھا چاء کراں حکم ہے جیندے جی کوں ڈھیر تکلیف نہ ݙیؤ،. ول مولوی صاحب،، چلہے دے،، کھنب،، پکڑ پیرتلے تلے ݙیندا چلہے دامنہ خانے کعبے آلے پاسے کر، چلہے دی زبان ٻاہر کڈھ اونکوں چنج تلے ݙیندا تے ول زور دی تکبیر پڑھدا،،، بسم اللہ اللہ اکبر،، میکوں آڄ تئیں سمجھ نی آئ جو مولوی چلہے دی زبان پکڑ چنچ اچ کیوں ݙیندا ہا،
چلہے دے ڳل تے کاتی پھیرول چاء آرام نال دھرتی تے رکھیندا تاں او پھڑک پھڑک تے ٹھر ویندا،
ول میں ـ،، کٹھا چلہا،، گھر چا آندا اونکوں،، چھلیندا. مچھیندا.ہک،، کھوڑی،، تے رکھ نکیاں نکیاں ٻوٹیاں بݨیندا کھنب صاف کریندا تے ول بھری، پاتری، اماں اڳوں آ رکھیندا، ککڑ میݙی ݙاݙی پکاوے ہا چلہا کوھیڄݨ توں پہلے او،، وسل،، تے،، تھوم،، کپ کٹ،، مولھی،، اچ کٹ تیار ٻیٹھی ہوندی ہئ میݙی بوا بھڄ تے ہمسیاں دے گھروں ہک،، گھڑے دی،، پھکری،، تے ہک انگارا چاء آوے ھا، ول چلہے اچ ککھ کلنجر رکھ تلے انگارا ݙے پھوکے نال بھاہ مچاوے ہے، جیڑھیلے بھاہ مچ ونجے ھا تاں ݙاݙی میݙی کوں سارا سمان چلہے تے کٹھا کر ݙیون ہا، او بسم اللہ پڑھ رتیاں مرچاں کٹ ݙوجھا سامان پاء،، مٹی دی کنی،، اچ بھونی لاوے ہا تاں خوشبو سنگھ نال دے گھراں کوں. بھل ساری وستی کوں پتہ لڳ ونجے ہا جو آڄ ملکاں دے گھر،، ککڑ،، پکدی پئ ہے
چھ اپریل 2024ء
جاری ہے ۔۔۔۔
عبدالباسط بھٹی دیاں بیاں لکھتاں پڑھن سانگے کلک کرو
اے وی پڑھو: عبدالباسط بھٹی دے افسانیاں دا ماحولیاتی، سماجی، ثقافتی تے تہذیبی تناظر(2)۔۔۔یوسف نون
اے وی پڑھو
سیت پور کا دیوان اور کرکشیترا کا آشرم||ڈاکٹر سید عظیم شاہ بخاری
اشولال: دل سے نکل کر دلوں میں بسنے کا ملکہ رکھنے والی شاعری کے خالق
ملتان کا بازارِ حسن: ایک بھولا بسرا منظر نامہ||سجاد جہانیہ