ذلفی
۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔.
پرائیویٹ ہسپتالاں زندگی گھٹ تے موت زیادہ ونڈیندن۔ او انسان کوں ہیک چیز سمجھ کے اوندا ویچ وٹا کریندن۔ بالآخر ہیک وقت اینجھا آندے جو مریض دے لواحقین کوں اپݨی جان دے لالے پائے ویندن۔ مریض دا جیڑھا کھٹیا وٹیا ، چاناں پوناں ہوندے او ڈاکٹر اپنی فیسیں دی مد اچ سنبھال گھندن ۔ اوندے بعد ہسپتال دی ایڈمنسٹریشن ایں چیز دا اندازہ لیندی ھے جو مریض دے لواحقین کولو کیویں تے کتنا کمائی تھی سگدی ھے۔ اوندے واسطے ترائے قسم دے مراحل ہن۔
لواحقین کوں آکھیا ویندے تہاڈے مریض دی حالت بہوں نازک ھے تُساں اگر افورڈ کر سگدے ہاو تاں تہاکوں آئی سی یو اچ رکھدے ہیں اتھاں ہر ویلھے ڈاکٹر راونڈ مریندن ، نرساں کئیر کریندن تے مشیناں وی جدید ہن تہاڈے مریض دے ریکور تھیون دے چانس ڈھیر ہن پر ایندا خرچہ وی دھیر ھے۔۔عام طور تیں ہیک درمیانے درجے دی پرائیویٹ ہسپتال دا خرچ تریہہ کولو چالہیہ ہزار ہیک ڈیہنہ دا ہوندے تے دوائیاں ، یا ایمرجنسی ٹیسٹ یا آپریشن دے خرچے الگ ہوندن۔ کڈاہیں کڈاہیں اے خرچ ستر آسی ہزار کولو وی اُتیں لگا ویندے۔
ول ڈوجھی اپشن اے ہوندی ھے جو تہاڈے مریض کوں اساں ایچ ۔ڈی۔یو اچ بھیج ڈیندے ہیں اتھاں ہیک رات دا خرچ پندرہ کولو ویہہ ہزار ھے، اگر تساں اتھاں وی نیوھے افورڈ کر سگدے تاں ایکوں کامن وارڈ اچ بھیج ڈیندے ہیں اتھاں ڈاہ کولو بارہاں ہزار دا خرچ ھے، لیکن اتھاں ڈاکٹر اپنی مرضی تیں اسی، نرس وی ہیک ہوسی تے باقی کئیر وی گھٹ تھیسی۔
ول انسان شودا چاہندے جو ساڈا مریض کہیں تراویں ٹھیک تھیوے پیسیں کوں بھا لگے۔اللہ ڈیسی۔ اوندے بعد بندہ شودہ اپنے اثاثے وچیندے، زمین، سونا یا کوئی مال مویشی جیرھی شے ہووے او وک ویندی ھے۔ آخر اچ انسان فرسٹیریٹ دی مایوس تھیوݨ شروع تھیندے، بہوں ترٹ بھج ویندے ول او آئی سی یو کولو ایچ یو سی اچ ویندے ول اتھوں کامن وارڈ اچ ویندے تے ایندے بعد تن دے کپڑے لہہ ویندن تے ول بندہ آہدے ہن کہیں تراویں اتھوں جان چھڑاواں۔۔! ول جان وی بہوں آوکھی چھٹدی ھے۔ ساڈے نال وی ایہو کجھ تھیا اساں آکھیا ساڈے مریض کوں ڈسچارج کرو تے اساں نشتر ویندے ہیں۔ ہسپتال دے عملے کوں ساڈی اے گالھ ناگوار گزری تے انہاں ساکوں ڈسچارج تے کر ڈتا پر کہیں مافیا آلی کار نشتر ہسپتال دے ہیک ڈاکٹر جیندا ناں تونگر حسین ہا اوکوں آکھیا فلاں مریض کوں نشتر اچ اپنے دماغ آلے وارڈ اچ داخل نئیں کرݨا۔ اے گالھ ساکوں اتھاؤں دے ہیک دوست دے ذریعے پتا لگی۔۔خیر اساں اپنے مریض کوں ایمبولینس تے چا تے نشتر پہنچ گیوسے شام دے کوئی پنج وجے ہوسن۔ اتھاں اساں پرچی شرچی بنوائی تے ساکوں تے اگوں آکھیا گیا جو فلانے وارڈ اچ گھن کے ونجو۔ اساں اتھاں گیوسے تاں اتھاں پہلے فون تھیا کھڑا ہا ساکوں اوں وارڈ اچ داخل ہی نہ تھیون ڈتا گیا۔ ول ہیک بہوں ہی اعصاب کوں تروڑ ڈیون آلا مرحلہ شروع تھیا جو کتھائیں کہیں وارڈ اچ جاہ مل ونجے، کہیں ویلھے کتھاں تے کہیں ویلھے کتھاں ساکوں کہیں وارڈ اچ جاہ نہ ملی ہر جاہ تیں مریض بھرے پائے ہن کوئی بیڈ خالی کائنا ہا۔ آخر ہیک ڈاکٹر سونہاں نکل آیا میجر غلام فرید حیدرانی دا پتر ڈاکٹر وجہی اوں بارہ وارڈ دا ایم ایس ہائی۔ اوں لکھ ڈتا جو ایکوں لازمی داخل کرو پر ول وی کم نہ تھیا ۔او بے چارہ آپ آیا تے نرسیں کوں آکھس جو ایکوں کہیں تراویں بیڈ ڈیوو۔ نرسیں آکھیا سر اساں ایکوں سر تیں رکھوں تاں ھے باقی اتھاں نہ بیڈ ھے نہ جاہ ھے۔ ول اساں ہیک مریض دے رشتے داریں کوں منت کیتی جو ساکوں بیڈ شئیر کرݨ ڈیو۔۔اللہ خدا دے واسطے گھتئے تے انہاں ساڈے اتیں ترس کیتا تے اڈھائی فٹ چوڑے بیڈ تیں اساں ڈو کریٹیکل مریض سما ڈتے۔ایں دوران رات دے ڈو وج گئے۔ رات بہوں آوکھی گزری۔سویل نال ڈوجھا مریض فوت تھی گیا تے ساڈا مریض بیڈ تیں کلھا ول بچا۔ ڈیہنہ تھیا تے ڈاکٹر آ گئے تے ساکوں ہسپتال اچ سیکورٹی الیں باہروں کڈھ چھوڑیا۔
نشتر اچ ہیک ہیک پل بہوں عذاب آلا ہائی۔ اوں وارڈ اچ ہیک رات اچ ست بندے فوت تھی گئے تے ہر مریض کوں ڈیکھ کے ایویں لگدا ہا جیویں بس اے ہُنے مردے۔ عجیب، ڈر، خوف تے خدشات محسوس تھیندن تے چنگے بھلے بندے دا نروس بریک ڈاؤن تھی ویندے۔
اے وی پڑھو
اشولال: دل سے نکل کر دلوں میں بسنے کا ملکہ رکھنے والی شاعری کے خالق
ملتان کا بازارِ حسن: ایک بھولا بسرا منظر نامہ||سجاد جہانیہ
اسلم انصاری :ہک ہمہ دان عالم تے شاعر||رانا محبوب اختر