ذلفی
۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔.
سارنگ جانی تیڈی ڈاڈھی مونجھ آئی بیٹھی ھے ۔ تیڈیاں چھوٹیاں چھوٹیاں شرارتاں، تیڈی ترُٹی بھڃی سرائیکی، تیڈی مٹھی مٹھی پاری، تیڈا زد ، تیڈے پیسے منگݨ ، تیکوں نال آلی ہٹی آو شے گھن ڈیوݨ بہوں یاد آیا بیٹھے بابا۔ سارنگ میڈے دل دا جانی تیڈی وڈی ٻوا حفصو کوں وڈے ہسپتال اچ داخل کرائی پائے ہیں، چھ ڈیہنہ تھی ڳئین او نہ الویندی ھے نہ آکھ بھلیندی ھے ڈاکٹر آہدن اے بے ہوش ھے۔ بابا جانی اساں جیرھے ہسپتال ہیں او بہوں وڈا ہسپتال ھے، اتھاں وڈے وڈے ڈاکدار ہن، ڈھیر ساریاں مشیناں ہن پر کوئی ڈاکدار، کوئی مشین، کوئی مہانگی دوائی تیڈی بوا کوں ہالی تک ہوش اچ نئیں آن سڳی۔ بابا اتھاں ڈاکدار اپݨی فیس وی گھندے، ہسپتال آلے اپݨا کرایہ وی گھن گھندن، مشینیں لاوݨ دے وی پیسے چا گھندن پر اے ذمہ واری نئیں ڈیندے جو تیڈی بوا اکھ کڈاں کھولیسی۔ بابا تیکوں پتہ ھے کمرشلزم کتنا ودھ گئے، جانی اے کمرشلزم اتنا ودھ ڳئے جو اے انسان کوں وی کوئی مشین سمجھیندے۔ اوکوں مشینیں آلی کار ورکشاپ اچ رکھ کے اوندے پُرزے پارٹ چیک کریندے تے اگر کوئی پرزہ ڈھیر خراب ہووے تاں وت ٻئی ” ورکشاپ” بھیج چھوڑیندن۔۔ایویں بابا ” مستری” در مستری ہن ہر کوئی اپݨی اپݨی کاری گری ڈکھیندے تے وت اگاں ٹورڈیندے۔۔بابا تیکوں پتہ ھے ساڈی ریاست دے قانون مطابق صحت دی سہولت ڈیوݨ ریاست دا فرض ھے پر بابا ساڈی ریاست بہوں بُکھی تے پاگل تھی گئی ھے، اے کہیں قانون یا حق کوں نئیں منیندی بلکہ ہتھوں حق کھسݨ، لوکیں دی زندگی کوں مزید عذاب اچ پا ڈیوݨ تے زور زبردستی کرݨ کولو باز نئیں آندی۔ بابا میکوں تاں اپݨے گھر دی ، ٻالیں دی بہوں یاد آئی ھے ، جانی اتھاں تاں ایویں لگدے جیویں وقت کوئی بے معنی چیز ہووے، اندروں بتیاں اتنا ہن جو اتھاں نہ رات دا پتہ لگدے نہ ڈیہنہ دا۔ بابا جانی اتھاں سیکورٹی گارڈ ہن جیرھے رات کوں بندیں کوں سُمݨ نئیں ڈیندے نہ ہی اندروں کمبل چا کے آوݨ ڈیندن۔ بابا انہیں کوں ساڈے نال کوئی غرض کائینی کیوں جو اساں بیمار کائینسے، انہاں کوں پیسے نسے ڈیندے جیندی وجہ کولو اساں بالکل غیر اہم ہیں۔ جانی پیارا باقی تیکوں بیا حال ڈیواں اتھاں بیمار بندیں دے نال جیرھے لوک آئے ودن او سارے شودے ڈرے ودن، انہیں کے اے پتہ وی کائینی جو انہیں دا مریض خیر خوشی نال ول وی ویندے یا کائینا نہ ہی اتھاں اکثر لوکیں کوں اے پتے جو اتنا پیسے کتھوں انیسن۔ بابا اتھاں ہیک سوشل ویلفیئر آلیں دا دفتر ھے جیرھا غریب لوکیں کوں امداد کر ڈیندے تاکہ او آگوں تیں ہسپتال نال ٹردے راہون تے تھوڑی تھوڑی بچی جمع پونجی کٹھی کر کے یا ویچ کے انہاں کوں ڈیندے راہون۔ بابا اے سرمایہ دار وڈے سیاݨے ہوندن انہاں غریبیں کوں خوش کرݨ واسطے اینجھے ادارے وی بݨا کھڑائین جیرھے خیرات دے ناں تیں لوکاں کوں خوش کریندن۔ پتا ھے تیکوں او خیرات کتھوں آندی ھے بابا او خیرات مزدور طبقے دا استحصال کر کے کٹھی کریندن تے ول انہیں کوں تھوڑا تھوڑا واپس کر ڈیندن۔ بابا سرمایہ داری دی ہیک بھیانک شکل اے ھے جو جیرھے ویلھے نفع گھٹ تھیوے تاں ول کوئی اینجھا ٹریپ بݨاو جیندے اچ ہیݨاں تے کمزور پھس کے انہاں دا پیٹ بھری رکھدے۔ جیندی وجہ کولو بابا غربت دی ڈیہوں ڈیہنہ ودھدی ویندی ھے۔
بابا تیکوں ہیک ٻائی ڳالھ ڈساں اج کل دماغ نال جُڑیل بیماریاں ودھدیاں ویندن۔ تیکوں پتہ ھے اے کیوں تھیندا پائے؟ بابا لوک ہݨ آپس اچ گھٹ ملدے ہن، کلچر کوں ٹیکنالوجی کھا گئی ھے، کھیڈ مُک ڳئین، میلے ، تہوار وی کمرشلائز تھی گئین جیندی وجہ کولو بندہ شودہ ہر گزردے ڈیہنہ نال کلھا تھیندا ویندے،بابا کلھیپا سب کولو وڈی بیماری ہیوی۔
بابا تیکوں پتہ ھے جاپان ٹیکنالوجی دے لحاظ بہوں ایڈوانس ملک ھے، اتھاں ہݨ نوہوں لبھݨ واسطے، یا اماں بݨݨ واسطے، یا کہیں دی ذال بݨݨ واسطے وی کرائے دے ادا کار ملدن جیرھے اداکاری دے ذریعے اے رشتے نبھیندن جیندی وجہ کولو جاپان دے لوک ٹیکنالوجی دی ہیک بہوں وڈی قیمت اے چکایندن جو اُتھاں خو کشیاں بہوں زیادہ تھیندن۔ جانی تیکوں اپݨے کلچر دی پارت ہووے، اپݨی مٹی نال پیار کڈاہیں نہ چھوڑیں نہ تاں جیندیں جی مر ویسیں۔
بابا جانی تیڈی بوا تاں بہوں چنگی ہائی ، کہیں دا کڈاہیں دل نہ ڈکھایا ہاسی، کڈاہیں کہیں نال جھیڑا نہ لایا پاسی ، کڈاہیں کہیں دا حق نہ کھادا ہاسی، اپݨے گھر آلے دے مرݨ دے بعد اپݨے چار ٻال خود محنت مزدوری کر کے پلیندی ہائی، کڈاہیں بھییڑیں بھراویں کولو کجھ نہ منگیا ہاسی، اللہ سئیں دی نماز وی پڑھدی ہائی اپݨے چھوٹے پتر کوں قرآن دا حفظ وی کروائے سی، میکوں سمجھ نئیں آندی پینتری، چھتری سال دی عمر اچ اللہ سئیں اوکوں ایں امتحان اچ کیوں پا ڈتے۔ بابا فجر ہیک ڈاڑھی آلے نمازی ،مولوی میکوں فون کیتے تے حفصو بھیݨ دا پُچھس تے ول دعا کیتی ہسی تے آخر تیں آکھس جو انسانیں کوں اپݨے گناہیں دی سزا ملدی ھے۔۔بابا میکوں اوں ویلھے دی سمجھ نئیں آئی جو گناہ ہوندا کیا ھے۔۔! بابا انہیں مولویں کوں اللہ عقل ڈیوے ۔۔
باقی میڈی جان میکوں ڈاڈی تیڈی کوں ڈیکھ کے بہوں ترس آندے، شودی ہُک پکھی آلی کار ہیک کُرسی تیں چڑھ کے بیٹھی رہندی ھے تے ہر آئی سی یو وارڈ اچ آوݨ ونجݨ آلے کوں حسرت نال تکیندی بیٹھی راہندی ھے جو متاں کوئی خیر دی خبر گھن کے آوے۔۔! کہیں کہیں ویلھے رووݨ پائے ویندی ھے تے آہدی ھے میڈی حفصو اللہ تیکوں بے عیب زندہ سلامت ہیک دفعہ گھر گھن جلے میں تیکوں ول بیمار نہ تھیوݨ ڈیساں۔
سارنگ میڈی جند میکوں اے پتہ کائینی جو اج ڈیہنہ کیرھا ھے تے تریخ کتنی ھے، اتھاں بس ہیک گالھ غالب ہوندی ھے جو اگلے لمحے پتا نئیں کیا تھیسی تے اگلا ڈاکٹر کیا آکھسی۔ بابا ہݨیں وڈا ڈاکٹر آئے اوں آکھئے بوا دا ہیک بیا آپریشن کریندے ہیں، ایندے ساہ دا مسئلہ ھے، ایکوں ڳچی اچ سوراخ کر کے نالی ٹپیسوں اُتھوں ساہ ویسی تے دماغ کوں آکسیجن ملسی تے ول بوا ہوش اچ جلدی آ ویسی۔ جانی توں وی بوا واسطے دعا کر متاں اللہ تیڈی سݨ گھنے۔ میکوں وت ڈاکدار سڈیندا پائے میں ویندا پیاں بیا حال کل ڈیساں۔۔اپݨا ڈھیر سارا خیال رکھیں تیڈی مونجھ اچ میڈیاں ہنجھوں وی واہندیاں بیٹھن۔
شالا سارا جگ جہان خوش وسے۔۔رب راکھا بابا۔ ہا ہیک آخری گالھ تیکوں ڈسݨ بھل گیاں بوا تیڈی دی ہیک اکھ اچوں کہیں کہیں ویلھے ہنجھ وی ووڑھ آندی ھے شئیت اوکوں اپݨے بالیں دی ڈاڈھی مونجھ آئی ھے۔۔اللہ بوا دیاں مونجھاں لہاوے۔۔
اے وی پڑھو
اشولال: دل سے نکل کر دلوں میں بسنے کا ملکہ رکھنے والی شاعری کے خالق
ملتان کا بازارِ حسن: ایک بھولا بسرا منظر نامہ||سجاد جہانیہ
اسلم انصاری :ہک ہمہ دان عالم تے شاعر||رانا محبوب اختر