ذلفی
۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔.
تُساں وی آہدے ہوسو جو ہر ویلھے فیس ٻُک تیں کوئی کوئی نہ کوئی سٹیٹس آ ویندے پر کیا کریجے ہسپتال اچ جیرھے لوک کہیں سیریس مریض دے نال بطور اٹینڈینٹ ہوندن انہاں نال کیا گُزردی ھے تے انہیں دا وقت کیویں کٹیندے اے او جاݨ دے ہوسن جیرھے ایں مرحلے کولو گزرن۔
میں کوئی چوڈھاں جنوری کولو مختلف ہسپتالیں دے دھکے کھانداں وداں تے ہر ہسپتال اچ ہیک نویں اذیت تے تجربے آو گزرݨا پوندے۔ چنگا بھلا مضبوط اعصاب دا بندہ وی مُک ویندے۔
نشتر ہسپتال دے ڈاکٹریں دا عجب رویہ ہائی۔ اُتھاں دی ایمرجنسی اچ اکثر نوجوان ڈاکٹر ہوندن تے او روز دی موت ، جذبات تے ہڑبڑاہٹ کوں ڈیکھ کے انہاں چیزیں دے اتنا عادی ہوندن جو کوئی مریض کتنا کریٹیکل ھے انہاں دے روئے تیں ایندا کوئی خاص اثر نئیں تھیندا۔ جیرھا نواں بندہ ویندے اوندے تاں چیتے پٹیج ویندن ۔ ایویں لگدے اتھاں سارے ڈاکٹر بہوں لاپرواہ ہن۔ ہیک رات گزارݨ دے بعد پتہ لگدے اے زندہ وی ایں وجہ کولو ہن جو انہاں کوں بطور حکمت عملی اپݨی سروائیول واسطے ایویں (behave) کرݨا پوندے۔ پر جیرھا مریض دے نال ہوندے او جذباتی طور تیں اپݨے بندے نال بہوں اٹیچ ہوندے اوکوں ایں ساری صورتحال اچ غصہ وی آندے، ڈیپریشن وی تھیندی ھے تے شدید قسم دا پریشر وی محسوس تھیندے۔
خیر گالھ اگاں ٹریندے ہیں میں نشتر کولو شدید مایوس تھی کے اپݨی بھیݨ کوں واپس گھر چا ڳیاں۔ او اتھاں ڈو ڈیہنہ بہتر محسوس کرݨ لڳ ڳئی ھے تے تریجھے ڈیہنہ آوندی طبیعت وت اچانک خراب تھائی ھے تے اساں اوکوں کوٹ ادو ایمرجنسی اچ چا آئے ہیں۔ کوٹ ادو اچ صحت دا نظام ٻہوں ہی لُل ھے۔ اتھاں سوائے وقت ضائع کرݨ دے کجھ نئیں ۔ خیر اُتھوں ساکوں آکھیا گیا جو مریض کوں شدید ڈیپریشن ھے تے ایکوں ڈیپریشن دیاں دوائیاں ڈیندے ہیں ٹھیک تھی ویسی۔ اساں دوائیاں گھن کے گھر آ ڳیوسے دوائی کھائی سے تے ساڈا مریض مزید بے ہوشی آلے پاسے لڳا گیا۔ ہیک رات آوکھیں ساؤکھیں گھر گزری تے اساں وت ملتان روانہ تھیوسے۔ اتھاں کہیں ڈسیا جو مختیار شیخ ہسپتال چا ونجو اتھاں چنگے ڈاکٹر ہن او مرض بجھ گھندن۔ اتھاں ایمرجنسی اچ ڈاکٹریں مختلف ٹیسٹ کروائے تے انہاں ڈکلئیر کیتا جو ایکوں یو ٹی آئی دا انفیکشن ھے ۔ لہذا اے اینٹی بایوٹک گھنو تے گھر ونجو کوئی خطرے آلی گالھ کائینی ٹھیک تھی ویسی۔ وت لاش نما انسان کوں اساں گھر چا گیوسے تے حالت بالکل ٹھیک نہ تھائی۔ اماں شودی روے تے ول ول آکھے میڈی دھی کوں کہیں ؤڈے ڈاکٹر کوں ڈکھالو تے اماں اے وی آکھیاجو ایکوں ول مختیار شیخ ہسپتال چا جلو تے اتھاں ڈاکٹر درھے ہن تے انہیں دے ہسپتال اچ مشیناں وی ٻہوں ہن میڈی دھی بچ ویسی ۔ میں وت سویل نال مختیار شیخ پج گیا تے پراݨاں رپورٹاں ڈکھائیاں تے انہیں آکھیا ہݨ ساکوں ایندے دماغ دا مسئلہ لگدے تے ایندا اساں ایم آر آئی کریندے ہیں۔ اساں آکھیا ٹھیک ھے کرو۔ مریض کوں وت بوتلاں ، سوئیاں، نالیاں لگ گیاں تے او مریض کوں ایم آر آئی واسطے چا ڳئے۔ انہاں ساکوں ہسپتال دیاں تے مختلف ٹیسٹس دیاں قیمتاں ڈسیاں تے میڈے پیریں دے تلو زمین نکل گئی۔ پر بندہ کر کیا سگدے اساں ایہو آکھیا اچھا اللہ کوئی سوب بݨا ڈیسی تے بندہ بچ وے ۔ ایم آر آئی رپورٹ آئی تاں پتہ لڳیا جو دماغ اچ شدید قسم دی سوزش ھے تے ہیک ترھائی دماغ دا حصہ ختم تھی چکے۔ بس ول ڈاکٹر تے مریض دی اپݨی کہاݨی ہوندی ھے ، نال آلے شودے اتھاں آ کے مکمل بے وس تھی ویندن۔ پچھیں ، دعائیں، قرآن دے ورد، منتاں، صدقے شروع تھی ویندن تے نال نال سکیں ساوریں دے فون، ہر ہیک کوں تفصیل ڈسݨ، تے سب کولو آوکھی گالھ جو ہر بندہ ڈاکٹر بݨ کے مشورہ وی ڈیوݨ شروع تھی ویندے جو اے چا کرو او چا کرو۔ خاص کر دیہات دیاں تریمتیں بہوں ڈاکٹری سکھیندن۔ بندہ شودہ سُݨدا رہ ویندے کیا کرے۔ خیر ڈاکٹر مریض کوں آئی سی یو وچ چا گئے تے ساکوں اے وی ڈس ڈتونیں جو آئی سی یو دی ہیک رات دی فیس پنجاہ ہزار کولو ودھ ھے۔ تساں افورڈ کر تاں اگاں ٹُروں۔ اساں آکھیا چا ڃلو اللہ خیر کریسی۔ ظاہر ھے بیوہ بھیݨ دا ڈکھ تے سماجی پریشر دیاں مختلف شکلاں تہاڈی فیصلہ سازی دی صلاحیت کوں بالکل ماؤف کر ڈیندن۔ میں وی ایں پوزیشن اچ اے سوچݨ جوگا کائینا ہامیں جو اتنا پیسے کیویں ارینج کریسوں تے ایندا کیا تھیسی۔
ہیک لمحے واسطے میکوں ایویں لڳا جو پتہ نئیں اے بے چاری بچدی وی ھے یا نہ۔۔اے ہسپتال دے بل کتھوں سجیسوں۔۔لہذا انہاں کوں آکھاں جو ساکوں اتنا تے ڈسو اے بچ وی پوسی۔ ڈاکٹریں آکھیا ففٹی ففٹی دی امید ھے۔ وت جذبات غالب آئے تے اساں آکھیا شروع کرو۔ ویسے تاں علاج بہوں مہانگا ھے پر دماغ دا علاج بے تحاشا مہانگا ھے۔ خالی آپریشن دا ڈو لکھ ھے۔ ڈاکٹریں رات دے بارہاں وجے آپریشن شروع کیتا تے سویل دے چار وجے تئیں اے سلسلہ چلدا ریہا۔ تے اوندے بعد ڈاکٹر میکوں سڈ کے آکھیا جو تہاڈا مریض تاں بچ گئے،اگو دماغ کیویں ریسپونس کریندے ایندا کجھ نئیں آکھیا ونج سگیندا۔ وت دعائیں تے اللہ اللہ۔ ایندے بعد بھیݨ وینٹیلیٹر تیں تے اساں باہر کرسی تیں ہُک آلی کار بہہ ڳئے۔
قصہ مختصر رات کوئی ناؤں ڈاہ وجے طبیعت سمبھلی ھے اساں خوش تھئے ہیں جو جسم اچ حرکت واپس ول آئی ھے۔ تے رات کہیں کونےکھدرے اچ سُم ڳیوسے۔ سویلے وت آئی سی یونٹ اچ آ گیوسے تے انتظار کرݨ لڳ گیوسے جو ڈاکٹر راونڈ تیں آون تاں کوئی خوشخبری سُݨوں۔ ڈاکٹر وی آ گئے انہاں ڈٹھا تے میکوں انہاں ول سڈیا ساریا کجھ سمجھایا ، ٻہوں آرام نال تے بہوں سکون نال پر اے وی آکھیا جو تہاڈا مریض رات تک ٹھیک ہاں ہݨ ول ایندی طبیعت زیادہ چنگی کائینی پر اینجھے مریض دے نال اے تھیندا رہ ویندے۔ تساں امید نہ چھوڑو خیر تھیسی۔ اساں ہݨ امید دے آسرے تیں ہزار وسوسیں نال ہسپتال دی چار دیواری کوں تکیندے بیٹھے ہیں تے آوݨ آلے وقت دی ہیک ڈراکلی شکل کوں سہوݨ دی تیاری کریندے بیٹھے ہیں ۔ دعا دی لوڑھ شالا خوش وسو۔
اے وی پڑھو
اشولال: دل سے نکل کر دلوں میں بسنے کا ملکہ رکھنے والی شاعری کے خالق
ملتان کا بازارِ حسن: ایک بھولا بسرا منظر نامہ||سجاد جہانیہ
اسلم انصاری :ہک ہمہ دان عالم تے شاعر||رانا محبوب اختر