نوٹ اِن دی مارجن . چی گویرا دی ڈائریز وچوں کجھ چھیکڑی پَنے|| مشتاق گاڈی

نوٹ اِن دی مَارجن

(کونے وچ لکھے شَبد)

پچھاویں نال اوں بندے دا مُکھ مُہاندرا نُشابر نہی۔ میں چَھڑا اونداں ٻَلکدیاں اَکھیں یا اوندے اَڳلے بَکھدے ݙند ݙیکھ سڳدا ہَم۔ میکوں اَڄ وی نئیں ڄاݨ جو اے اوں سَمے دا کمال ہئی یا اوں بندے دا مُہاندرا جئیں میکوں اوں بِشارت کیتے تیار کیتے۔ میں اینجھیاں ڳالھیں ٻہوں سارے بندیں کنیں پیلھوں سُݨ چکیا ہَم پر او کݙاھیں میݙے چیتے نہن کُھٻیاں۔ ساݙے نال ڳالہیندڑ او بندہ ہک ٻہوں دلچسپ کردار ہا۔ او یورپ دا وسݨیک ہئی تے نینگر ویلھے کنیں عقیدے دی چُھری کنیں بَچیا ہویا۔ او ڄانڈا ہئی جو ݙر بھئو دا رَس کیا ہوندے؟ اینجھا ݙر بھئو جیندے نال تساکوں اپݨی جندڑی دا مُل سُدھ پوندے۔ یورپ کنیں بھڄݨ پچھوں او ݙیس پرݙیس پھردا ریہا تے کئی خطرناک کاریاں کیتُس۔ ہݨ تے چھیکڑ وچ ایں دُور پریں دی وَسوں آن پڄیا تے ٻہوں دِھرت نال او سَزا جزا دے "مہا ویلھے” دا تانگھی ہے۔

کجھ بیکار شبدیں تے کئی دانشورانہ ڳالھیں پچھوں ساݙی کچہری مکݨ پئے ڳئی تے اساں اپݨی راہ گھنݨ دی سوچ پئے ڳئے۔ تݙاں او بندہ اپݨی خاص ٻالیں آلی کِھل کِھلیا جیندے نال اوندے چاراڳوں وَدھے ݙند ٻلکݨ پئے ڳئے۔

اڳلا ویلھا لوکیں دا ہے۔ ہکے واری یا ہولیں ہولیں پر لوک ایں ملک تے ہر جاہ  تاڳت پکڑ ویسن۔

مَندی ڳالھ اے ہے جو لوکیں کوں ایں ڳالھ دی پڑھائت دی لوڑھ ہے جݙاں جو اے پڑھائت چھڑا اوں ویلھے تھی سڳدی ہے جݙاں او اپ تاڳت ور تھیون۔ او اپݨیں غلطیں دے کارݨ سِکھ سڳدن، اینجھیاں غلطیاں جیندے نال ٻہوں سارے معصومیں دی جان وَنڄ سڳدی ہے۔ یا شئیت نئیں، تھی سڳدے او معصوم جاناں نہ ہوون کیوں جو اُنہیں فطرت دے خلاف ہک مَہا پاپ کیتا ہوئے، مطلب او وٹیندے حالات نال ڳنڈھیج نئیں سڳے۔ او سارے جیڑھے آندے وٹاندرے نال نئیں ڳنڈھیج سڳدے، تُساں اَساں سبھو، اوں ݙڈھپ خلاف بد دعائیں کریندے مَرسوں جینکوں اساں آپ پکا کیتی رکھے۔ ایں ننویں اُساری کیتے ہک وݙی یوجنا (قربانی) کرݨی پوسی۔ مہا وٹاندرے (انقلاب) وچ کوئی وکھرپ نئیں ہوندا۔ اے لوکیں دیاں جاناں گِھندے، وت انہیں دے یادیں کوں ہک مثال بݨا، سَندر سَلو وانگ وَرت، انہیں دی راہ تے چلݨ آلے نینگریں کوں سُدھایا ویندے۔ میݙا اپݨا گناہ سبھ توں وݙا ہے۔ میں اپݨی ساری ایں کرت کاری تے ڄاݨ کاری نال مَرساں جو میݙی سبھو قربانی دا کارݨ ہک سَڑدی ڳلدی سولائزیشن دا ہَٹھ ہے۔ میکوں اے وی ڄاݨ ہے، تے اینجھی ڄاݨ وندی نال نہ اڳونہاں اتہاس وَٹیسی تے نہ میݙے سانگے تساݙے وچار، جو تساں وی اَنت اینویں مرݨے جو تُساݙی مُٹھی بنَد تے ہڑاٻی چِھکی ہوئی ہوسی۔ اے تُساݙی کرودھ تے پَھتکار دی نشانی ہوسی۔ تَساں کوئی بے جان علامت نہوے بھل ہک اینجھی وسوں دے وسݨیک ہاؤ جینکوں تباہ برباد تھیوݨے۔ کھکھر دی آتما تساݙے مونہوں ٻُلیندی ہے تے تساݙی کرت کاری کوں اڳونہاں کریندی ہے۔ تساں اینویں فیدہ مند ہاؤ جیویں میں ہاں پر تساں اݨ ڄاݨ ہاؤ جو اِیں وسوں کیتے تساݙی اے ݙات ۔ یوجنا کیتلا وݙا کم ہوسی۔

میں اوں بندے دے ٻَلکدے ݙند تے اوندے ہَڑاٻیں کنیں پُھٹدی او مُسکاݨ ݙِٹھی جیندے نال اوں ساکوں اڳونہے اتہاس دی ݙَس ݙِتی۔ اوندے کَنبھدے ہتھیں، دور پَریں کنیں آندی پُھسکار تے مُکلاوے دی اَلا میݙے پِنڈے سُرکار جیہاں کیتا۔ اوندے شَبدیں وچ رَلدی گُھلدی رات میکوں اپݨی پکڑ وچ گھن جھولی پا گیدھا۔ اوندے شَبدیں کنیں ہٹ میں ہݨ ڄاݨدا ہَم جو جݙاں "مہا آتما” انسانیت کوں ݙودشمن کیمپیں َونڈ ݙِتا تاں میں اوں ویلھے لوکیں نال ہوساں۔ میکوں ایندی پکی ڄاݨ ہے، میں اے ڳالھ اینویں ݙیکھ سڳداں جیویں رات ویلھے اے ڳالھ آسمان تے لکھی چَھاپی کھڑی ہووے. میں جیڑھا ہݨ تائیں اپݨے نظریے دے اوول وچ لُک چَھپ کنیں ریت رواج دا سائیکوانلائسٹ بݨا وداں ہَم، میں اینویں پٹدا رڑدا  پیا ہَم جیویں میں کہیں جن بھوت دے قبضے ٓا ڳیا ہوواں۔ اوں ویلھے میکوں اے پکی ڄاݨ تھئی جو میں بیرکیں خندقیں تے دھاڑ مار کریساں، میݙے ہتھیں رَت بھریل ہتھیار ہوسی تے میں اپݨی کاوڑ وچ ٻَلدا ڄَلدا ہر اوں دشمن دی ہتیا کریساں جیڑھا میݙے ہتھیں چَڑھسی۔ میکوں لڳا جیویں کہیں دریگھے پورھئے پچھوں میں کہیں ننویں ترنگ دی اݙار وچ ہاں تے میکوں اپݨا آپ مَہا وٹاندرے (انقلاب) دے بھانبڑ وچ سڑدا لڳا۔ ہک اینجھا مہا وٹاندرا جیندے وچ ذات گم تھی ویندی ہے، ہک اننتم پرائشچت دا سَمے ۔ ایں وچار نال میݙیاں ناساں پھنڈیج ڳئین تے انہیں وچ بارود تے رَت دی بو تے دشمن دی موت دا رَس ذائقہ آوݨ لڳ پئے۔ میݙا پنڈا لوہے وانگ اکڑیج ڳئے، بھیڑی کیتے اُشاک تے میں اوں مقدس جاہ ونڄݨ کیتے تیار جیندے وچ جیتݨ ہار پرولتاری دی زناور وانگ چیک ہک ننویں

شکتی تے تانگھ دی پڑݙو بݨ ونڄے۔