دسمبر 25, 2024

ڈیلی سویل۔۔ زمیں زاد کی خبر

Daily Swail-Native News Narrative

شہید بی بی اوں ڈیہنہ ہر کہیں کوں اپݨے ہاں اچ پا کے اے نویتا ڈتے جو ہیک جنم دی موت کہیں بے لوث پیار کوں بھسم نئیں کر سڳدی۔ اوں موت دی للکار اچ اج وی ایں دھرتی دے وزبر، دھاڑیل، قبضہ گیر تے آمر کہیں فالج زدہ شخص آلی کار گُنگ تھی ویندن۔ ک

ذلفی

۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔.

بی بی شہید دی یاد وی وڈی نامراد ہے ۔ بس رُلا کے رکھ ڈیندی ھے۔ تن یاد دے ہنجھوں نال تار متار کیری سوآ تھی کے وی من دی چُلھ اچ پتہ نئیں بُجھدا کیوں نئیں !!!
میکوں یاد ھے جڈاں اماں بی بی امام ضامن بدھ کے ، گل اچ پُھلیں دے ہار گھت کے ، چہرے تیں خوشی سجا کے قاتل پنڈی اچ داخل تھائی ہائی تاں ایویں لگدا ہا جیویں کوئی زمین زاد اپݨی دھرتی دی ویل تھیوݨ آیا ہووے تے اوکوں پتہ ہووے جو ٻس اے پل ہی کہیں تل وطنی دی زندگی دا اثاثہ ہوندن۔ او اُنہیں لمحیں کوں مُتبرک سمجھ کے زیادہ کولو زیادہ اپݨی روح اچ اُتارݨ چاہندے۔ بی بی وی اوں ڈیہنہ کہیں کُنوار آلی کار سج دھڃ کے آئی ہائی۔ سٹیج تیں چڑھدیں ہوئیں اوندے چہرے دے تاثرات دیدنی تے قابل رشک ہن۔ میں اینجھے والہانہ جذبات، تاثرات تے جسم دی زبان کڈاہیں نہ ڈٹھی ہائی۔ او ساریں لاچاریں، امید پرستیں، سیاسی کارکُنیں تے زمین زادیں کوں ہتھ ہلا ہلا کے اپݨی ہوند دا اپݨی ذات دے جُز دا اٹوٹ حصہ سمجھ کے پارت پائی ڈیندی ہائی۔ اوکوں اپݨے وچھوڑے دا شئیت اندری اندر علم ہائی تہوں او کِھل کِھل کے ساریں الوداع آہدی رہ ڳئی ہائی۔
سندھ وادی دی سُجاک تریمت کوں اے سُدھ ہوندی ھے جو اپݨی وسوں تیں قربان تھیوݨ دیاں اقدار کیا ہن، اپݨی دھرتی دے سِر دی ویل تھیوݨ ویلھے کیڑھی سج دھڃ نال مقتل گاہ اچ پیش تھیوݨا پوندے۔ ۔ !
شہید بی بی اوں ڈیہنہ ہر کہیں کوں اپݨے ہاں اچ پا کے اے نویتا ڈتے جو ہیک جنم دی موت کہیں بے لوث پیار کوں بھسم نئیں کر سڳدی۔ اوں موت دی للکار اچ اج وی ایں دھرتی دے وزبر، دھاڑیل، قبضہ گیر تے آمر کہیں فالج زدہ شخص آلی کار گُنگ تھی ویندن۔ کیوں جو مٹی نال محبت کرݨ آلی بے نظیر کڈاہیں مر نئیں سڳدی۔ او اج وی اپݨی سوچ دی دِھرتا نال، اپݨی سچائی دی طاقت نال، اپݨی محبت دے جادو نال تے اپݨی وفا دے بھرم نال زندہ جاوید ھے۔ او اڃ وی روآ ڈیندی ھے، او اڃ وی دنیا کوں اپݨی جدو جہد، وزڈم تے وݨج ورتارے دی تڈ تیں مشعل راہ بݨ ویندی ھے، اڃ وی مہذب دنیا اوندی عزت تے احترام کریندی ھے۔ بی بی تیڈی سالگرہ تیں اساں جتنا خوش ہیں اُتھوں زیادہ دل گُداز ہیں پر ساکوں ایں گالھ دا گَروّ ھے جو تیڈے ڈسئے رستے اج وی امن، محبت، خوشحالی تے باہمی احترام دی منزل دے پندھیڑو ہن۔ توں اج وی ساڈے ڈُکھ ویلھے ساڈی ما بݨ کے ساکوں اپݨی جھولی اچ پا گھندی ہئیں ۔

اے وی پڑھو:

ذلفی دیاں بیاں لکھتاں پڑھو

About The Author