"دنیا اج وی شاعر دا اتبار کریندی اے”||مختار بھٹہ

مختار بھٹہ 

۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔

کہیں وی وسوں دا وڈا طبقہ ہیݨے تے اݨ پھر لوکیں تے مشتمل ہوندے جیندا ریاست وچ کوئی وی حصہ نی ہوندا ریاست دی ترجیح صرف ڈاڈھی اشرافیہ ہوندی اے تے ریاست انھیں دے مفادات دا ہمیش کینے تحفظ کریندی آئی اے۔ شاعر، ادیب، فنکار، گلوکار تے سیاسی سوجھواݨ او طبقہ ہن جیڑھے اپݨی مٹی اچوں پُھٹدن تے وسوں کوں اپݨی جاگدی اکھ نال ڈیہدن تے اپݨی شاعری، لکھت، ناٹک، سُر سنگیت تے سیاسی اہرکاری نال وسوں واݨ دا الا بݨدن تے اوکوں وسوں نال جیوݨ دی تڈ ڈیندن۔۔۔
جینویں ڈاکٹر اشولال سئیں آکھیے
"کاٹھی دے چڑھ گھوڑے اتے

بھو ساگر دا پار کریندی اے.

نیناں اندر قطبی تارا.

نال اپݨے یکتار کریندی اے

دنیا اج وی شاعر دا اتبار کریندی اے”

ساڈے اتے مسلط کیتے گئے نصاب اچ حملہ آوریں کوں تاں ہیرو بݨا کے پیش کیتا ویندے پر پٹھاݨے خان تے احمد خان طارق جھئیں مقامی ہیروز ساڈے نصاب دا حصہ کائنی۔
سرکاری رائج نصاب ساکوں ساڈی وسوں کولو اوپرا کریندے کیوں جو ریاست محنت کش طبقے کولو ہمیشہ خطرہ اے خطرہ محسوس کریندی اے جو او کٹھے تھی تے اپݨے حق نا منڳن لگ پووے ایں سانڳے او ایں طبقے کوں وکھو وکھ کرݨ تے اپݨے تمام حربے استعمال کریندی اے، ساڈے شاعر، ادیب تے فنکار ای ساکوں ساڈی وسوں نال جڑیندن۔
ساڈا نصاب ساڈے ٻالیں کوں
الف ۔۔۔۔۔ اللہ
ب ۔۔۔۔ برود
تے
ٹ ۔۔۔۔ ٹینک
پڑھیندے جبکہ ساڈے شاعر ساکوں
الف ۔۔۔۔ اللہ
ب ۔۔۔۔ بندہ
تے
پ ۔۔۔۔ پیار
دا سبق پڑھیندن
جینوں جو فاروق راول آکھیے جو
"کوئی وجدے دول پچادھوں”
فاروق راول سئیں احمد خان طارق دے فیض نال رنگیا ہویا او شاعر ہے جیڑھا سُڃاک اکھ نال اپݨی وسوں نال تھیندے دروہ کوں ڈیہدے تے اپݨے گہرے مشاہدے کوں اکھریں دی سونہݨی ونݨتکاری نال عام بندے دی اواز بݨدے، اوندے ڈوہڑے تے گیت دھرتی دی خشبو نال رچے ہوئے ہن
"کیکوں ڈینواں حال ہنجوں دے
روندیں گزرین سال ہنجوں دے

کلھی پئی آں دمی دم اچمونجھی، مونجھیں نال ہنجوں دے”

فاروق راول خلقِ خدا کوں رل مل رہ تے خوشی نال جیوݨ ہنڈھیدا ڈیکھݨا چاہندے تے اتھوں دی تمام جیا جون کوں اپݨی مرضی نال حیاتی گذارݨ دی سِک رکھدے

"کلھا جیوݨ اوکھا ہوندے
کلھا کوئی انسان نا ہووے
ہر کوئی خوش تھی وقت گذارے
جیوݨ دا تاوان نا ہووے”

احمد خان طارق دے ٻیٹ اچ سندھو سئیں دی اروار آلی کندھی توں پُھٹدے شاعر فاروق راول دی تصنیف "پگھرو پاݨی” اچ سندھو دریا نال بے انتہا عقیدت نظردی اے تے او دریا دے پتݨ تے اوندے اتی ٹِھلدی ٻیڑی نال رانجھو تے ہیر جتلا رومانس کریندے

"دریا ساڈی وسوں اے وسوں دی جاگیر اے
رانجھا ساڈا پتݨ اے ٻیڑی ساڈی ہیر اے”
سندھو سئیں دے ٻیٹ دا راول خلقِ خدا کوں تݨ مار نال مایوسی کولوں کڈھ کے آوݨ آلیں نسلیں کوں سیت بخت تے رج کج دی شاند ڈیندا نظردے

"ڈینہہ لہندا تاں پئے کل ابھرسی تاں سہی
سیت میڈے کوں ڈیکھیں ترسی تاں سہی
بھیڑی قسمت میڈی میڈے نسلیں دی نی
پھر تھیسی جڈاں کوئی پھرسی تاں سہی”
سرائیکی شاعر فاروق راول سئیں کوں انھاں دا شعری مجموعہ "بگھرو پاݨی” چھپݨ تے ڈھگ مبارخاں