حکایت: ہوٹھیں تیں سرخی لاوݨ||رفعت عباس

(ایہ تریمت ہئی جِیں حاکم دے خلاف ہوٹھیں اُتے پہلا پہلا پوسٹر لاتا۔اوں سرخی نال ہوٹھیں اُتے لکھیا ” لوک اپݨی مرضی موجب جیوݨ چاہندن ” )

ایہ ڳالھ پہلے شہر دے ہک شاعر کیتی” مَردیں کوں وی تریمتیں وانڳوں ہوٹھیں تے سرخی لاوݨی چاہیدی اے ” کجھ مدت تئیں ٻئے لوکی وی کٹھے تھی آئے۔ہک ݙو کالج دے استاد ‘ ݙو ترے شاگرد ‘ سٹھ ورہے دا ہک ریٹائرڈ سپاہی۔مقامی ہک صحافی تے جیڑھے ہوٹل وچ اوہ چا پیندے اوندے ݙو بیرے

کم ٻہوں نواں پر اوکھا ہئی۔تریمتیں وانڳوں ہوٹھیں تے سرخی لاوݨی۔پُھلیں والے کپڑے پاوݨے۔شہر بزار وچوں لنگھݨا۔قلعے دی چاڑھی اُتے چڑھنا تے لاہی اُتوں لاہݨا۔انہاں پُھلاں والے کپڑے پاتے۔ہوٹھیں اُتے سرخی لاتی باغ وچ کٹھے تھئے۔ اوہ باغ وچوں سڑک اتے آ ڳئے،چوک وچوں لنگھے،بزار وچ پُڄ ڳئے۔لوک پِچھوں ٹرے کِھلے وت رل آئے۔پولیس اڳوں آ ڳئی گھیرا انہاں گھت گھدا،ڈرایا دھمکایا پر جلدی پتہ لگ گیا ایہ لوک پولیس دی پکڑ وچ نی آندے۔فوج اڳوں آ ڳئی،بندوقاں انہاں تاݨ گِھدیاں،توپاں اڳوں چِھک آئے پر جلدی پتہ لڳ ڳیا ایہ ݙیس دروہی کینھی۔ملاں قاضی کٹھے اڳوں تھی آئے۔ انہاں بہوں شور مچایا،رہ جَھلیا پر لوکی ٻئے پاسوں نکل ڳئے

حاکم کوں خبر وت مِل ڳئی جو لوکیں جلوس ہک کڈھیا، بغاوت ہک کیتی ہے۔جِنہاں پوسٹراں بینراں دی شہر وچ ہَٹک ہے اُنہاں ہوٹھیں اُتے لاتے ہِن۔حاکم ٻہوں کوڑیجیا اوں پولیس تے فوج توں جواب کُراڑا منڳیا تے لشکر اپݨا چاڑھیا جو باغیاں کوں لتاڑے پر لوک ہک چاڑھی اُتے چڑھدے لاہی اتوں لیہ ڳئے

اُنہاں شہر وچ ایں پَک نال پورا ݙینہ گزاریا جو تریمت وانڳوں ہوٹھیں تیں سرخی لاوݨ سیاسی ہک کم اے