رزاق شاہد
۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
اَکھیں کنوں، یا وت ٹُررݨ کنوں متھاج ٻال گھر اچ ڄا پووے تاں فقیر دی عید تھی پوندی اے ۔۔۔ اوندے ناں تے کجھ جھولی ءچ آ پوندے۔
جیویں جو جبران آکھیا ہا غریب دی جوانی تے پوہ دی چاندنی ٻہوں گھٹ ݙیکھݨ ءچ امدی اے۔
کہیں اَٹھائیں کہیں پِرانہیں،
کہیں کمی کہیں کاسبی،
کہیں مسکین کہیں یتیم دے گھر سوہنڑاں پتر اکھ کھولے تاں ݙوڑا تریڑا قہر وس پوندے۔
اونکوں آؤݨ آلیاں کوں بشکاوݨ دی ضمانت تے مولی چا ویندے
دھی ڄا پودے تاں کئی "سور کتا” کھس ویندے۔
سرائیکی دیس وی کئی واری سوریں دے وات امندا تے وت نکل تے جان بچیندا رہ ویندے.
کہیں ویلھے ایندیاں اکھیں بدھ ریڑھی تے بِلہا تے کئی دلال صوبہ صوبہ شروع کر ڈیندن.۔۔۔ کئی وت ٻئے چڄ چا ستریندن.
وت جیکوں دھرتی ماتا دی سک ہوندی اے او جیوݨ دا راہ ڳول گھندے۔۔۔۔۔
ݙو رانجھے پُتر نال بِلہا ہِک ڈینھ نازیں بھریا ہک ابا اُبھے تے ٹُر پیا
گاݙی اچ سفر دے ثواب کیتے پٹھانے خان سر چھیڑیا
میݙا عشق وی توں میݙا یار وی توں….
پندھ اُبھے دا ہا ہتھ دوہائی پُتریں دے موندھے تے ہَن تے اکھ فریݙن دیس دے باغیں تے۔
ابے کوں چس ءچ تے ابے دے پیریں کوں رقص ءچ ڈیکھ تے چھوٹے پتر پچیا
ابا اج تاں بہوں خُش ہائیں…..
اج میں یار کوں ملݨ ویندا پیاں اج میں تہاکوں اپنڑاں دلدار ملویندا…
ہِیں گالھوں تاں یار ݙو ویندیں انمول موتی نال گھدی وینداں…
یار ݙیکھ تے ٹھر پیا جھمر دی پھیری ماری یار کوں ہاں نال لایا۔۔ گھر بلھایا…..
پتر حیران ہن چٹے والان آلے اج تان نوں شا گھوٹ پئے لگدن…
بھٹی…. میݙے گوپے تے آ،
تیݙے نال شام مناؤں خلقت کوں سݨاؤں لوکیں کوں ݙساون جو سرائیکی دیس نہیں مر سگدا سرائیکی دیس جیوں دا ول جاݨدے…
حاکم تے دلال، دھوکہ باز تے منافق،
راہزن تے چور کوں پتے لگے جو اساں نبھاوݨ ڄاݨدوں دھرتی بچاوݨ ڄاݨدوں
تیڈے دروہ تیݙے وعدے تیݙے کَین تیݙے دھوکے تیرے سبھے چڄ سمجھدوں۔
باسطا!!
کمیناں دھوکا کرے بادشاہ چودکیاں سترے….
ایندا مطلب ہے اے او چاہندے اساں مر ونڄوں اساں ہر ونڄوں۔۔
ناں۔۔ ناں۔۔۔
اساں ایں ناں تھیوݨ ݙیسوں
تو آ میݙے گوپے تے۔۔۔ ول جھمر لگے وت چوک ءچ نغارہ وڄے شاعر شعر پڑھے توں فسانہ سنڑا شکلی ٹوک کرے تو نوحہ سنڑا ، نزیر فوجان ویچے تون روہی دے قبضے چھڑا..
یار دا ہتھ چُم تے بھٹی الانڑا
منظور خان شاماں تاں شاعریں نال منایاں ویندن جھمراں تاں گھوٹیں دے چھدار پایاں ویندین…
میں تاں تھوڑی جیہاں نثر لکھداں کہیں یار دا خاکہ چا لکھیا کہیں پیار دا حال چا ݙتا….
باسط جانی!!
تیڈے کوکدے پندھ کیکوں بُھل سگدن تیڈے سانولے سلوݨے ساݙے من ءچ وسدن،
وسیب ءچ تیݙی فکر دی "بھاہ” دا اشا ہے،
تیݙے وہندے پاݨی نال حیاتی دا پُھل سنگردے، تیݙا ٻلدا ݙیوا کون وسمݨ ݙیندے،
تیݙے ݙکھ ݙول، اولڑاں تے وکاؤ چھانورا دا جڳ حافظ ہے
تو آ تاں سہی…. تیݙے نال منائی شام کوں ݙیکھ تے شاعر، شاعری نہ بُھل ونڄن تاں جرمانہ ݙیساں
ول باسط آیا
سراج واڄا چایا کہیں دھول گل اچ پاتا خلق پھلاں دی بہار چا کیتی سہرے ہن جھومر ہئی باسط گھوٹ جو ہا… براتی رقص ءچ ہن
شہزاد جھموری ہا قسور سب توں اگون ہا شانی بھج بھج پھل سٹے ول کیمرہ چاوے ول جھمر مارے ول ابے ݙو بھج بھج آوے… عامر واری واری تھیوے
منظور خان دے ݙند ݙند ءچ کھل ہئی
اے او رات ہئی وسیب دی تات ہئی
لوک ہن، سبھے سنجوک ہن، جھومر ہئی، کھل ہئی ٹوکاں ہن مزاقاں ہن
رواٹ ہن بکاٹ ہن وسوں ہا وسوں دے لوک ہن
سچی گالھ ہئی، رؤف جو ہا
ہیگل تے مارکس ہن،
شہزاد منظور جو الایا۔۔۔ خلقت حیران تھیندی ڳئی ۔۔۔۔ اے کون ہے کیندا ٻال اے ۔۔۔
اے تاں عالم لڳدے، اے تاں شاعر اے، تاں منہ زور نیہہ ہے جہالت جو لوڑھی ویندے۔۔۔
ول موہن دی آواز اچی تھئی تے تارے نیڑے تھی آئے ۔۔۔
خلیل فریدی زندہ ضمیر لوکیں کوں ہکل ماری تاں چندر دے وی نیرے جاری تھئے ۔.
ول شہزاد الاݨا وے لوکو قابو تھی ٻہو ہݨ جوڳی اندا پے نانگ چاتی امدے اے لفظ نہیں ݙنگ ہن ۔۔۔ بچ سڳدو تاں بچ ونجو ۔۔
ول جوڳی آیا ۔۔۔۔ ساریں اٹھی تے جھمر پاتی تاڑیاں ماریاں پھل سٹیے تے باسط آپݨی حیاتی دے سبھے رنگ خلقت تے نچھاور کیتے۔۔۔۔
واقعی ایندے لفظ ݙنگ وی ہن پھل وی ہن پھاہے وی ہن ۔۔۔ دھرتی دے ݙکھ جو ݙساونڑیں ہن۔۔۔
کہیں دا خاکہ سݨڑویندیں کہیں پندھ دا حال ݙیندیں…. بھٹی.۔۔۔ دے لفظ روہی دی وانگ تپ وی ویندے ہن ٹھر ویندے ہن۔
باسط نال ٻیٹھے عاشق بزدار کوں آکھیا یارا تیݙا پورھیا سڄایا ہے جیرھے ویلھے شانی الیندے شہزاد غزل سݨیدے فریدی سر چھینڑیندے اعظم گاوݨ ڳمدے۔۔۔۔ ساکوں ناز اے ساݙے ٻال دھرتی کوں مونجھا نہ تھیوݨ ݙیسن۔
پراہ باکھی تاں باسط آکھیا میں پندھ کرڑیں کیوں جو "پاندھی سئے ہوندن پندھ پال کوئی قضاواں ہوندے”۔۔۔۔ پندھ پال لوکو سلامت رہو گوپے آباد رہیں ساݙا دیس شاد رہے۔
یہ بھی پڑھیے:
مولانا بھاشانی کی سیاست۔۔۔ رزاق شاہد
گلاب چاچا تُو اکیلا کبھی نہیں آیا،ملک رزاق شاہد
پیارے بلاول!! تم نے تاریخ تو پڑھی ہو گی۔۔۔ رزاق شاہد
ملک رزاق شاہد کی مزید تحریریں پڑھیے
About The Author
اے وی پڑھو
اشولال: دل سے نکل کر دلوں میں بسنے کا ملکہ رکھنے والی شاعری کے خالق
ملتان کا بازارِ حسن: ایک بھولا بسرا منظر نامہ||سجاد جہانیہ
اسلم انصاری :ہک ہمہ دان عالم تے شاعر||رانا محبوب اختر