مڑیچہ اُٹھ ۔۔۔۔۔ راجستھان دی دھرتی دا "جہاز”||شہزاد عرفان

اے مڑیچہ اُٹھ ء ۔۔۔۔۔ ڄیہڑا راجستھان دی دھرتی دا "جہاز” سݙویندے ۔۔۔۔۔ تاریخ ءچ مڑیچہ اُٹھ دھرتی اتے ٻرہوپلے دھاڑل نال بھڑاند ءچ دھرتی دی سُڄاݨ بݨے۔۔۔۔۔۔ کالے رنگ دی جھال، لمبی ُپڑسانگ لتاں، ہَولا پتلا لمبا بُت، لمبی ڳِچی تے چھوٹا کوپر ایں اُٹھ دی خاص نشانیاں ہن ۔۔۔ حسینہ ممتاز دا روہیلا گیت ” کجلے آلی اکھ مستانی یار دی” بھانویں اتھاؤں نکلے جو سوہݨی لمبی لمبی پِپلیاں کالے بدّل کجل انکھیں تے نِکی ٻوتھی مڑیچے اُٹھ کوں اپݨی اُٹھ برادری ءچ اُتم سوہݨا بݨائے۔ اپݨے گھٹ جُسّے تے لمبے بُت پاروں ہر میلے دا سنگھار بݨدے تے جِتھ ڳالھ بھاڄڑ دی ہوے تاں اُتھ ایندا کوئی جوڑ کوئی نئیں۔ نواب راڄے مہاراجیاں دی فوج تے ݙاکوں باغیاں تے شکاریاں کنیں ایہو سوہݨے تےتِکھے اُٹھ ہن۔

سرائیکی دھرتی دا اُٹھ نال رشتہ اتنا گھاٹا ء جو کؤئی ٻیا زناور ایندا وٹّا نئیں تھی سگدا ۔۔ ہُݨ جِتھ کِتھ سڑکاں ہن۔۔۔۔ ایں روہی دے شاہزادے کنیں ڈھیر تکھا دُھرکّݨ آلی جیپاں موٹراں کاراں ہن ۔ بندا لکھ چنگا تھی ونڄے پر مال ݙھانڈے ڈھور توں زیادہ چنگا تے محبتی نئیں تھی سگدا جو لوڑھ مُکی نئیں تے کپ ٹُک تے کھا ونڄے۔

اڄ جے کوئی اُٹھ روہی تھل دمان دے سرائیکی وسیب ءچ نظردا وی ہے تاں او ریڑھے چھکݨ آلے یا میلے ءچ ناچے تے ملھݨ لڑݨ آلے اُٹھ ضرور ہن پرروہی دا مڑیچہ مہارا اُٹھ لبھو نئیں لبھدا کیوں جو نہ او مال ریڑھے ءچ جویجݨ جوگا ہا تے نہ ناچا ۔۔۔۔

اوندا قاتل تاں ہونڈا 125 نکلا جئیں کُجھ کوں منڈی ونڄ لوایا تے باقی بچدا غمیاں خوشیاں ءچ کوہیج تے مُک ڳیا۔۔۔۔ پر جِتھ روہی تھل دمان مُکدے پئین اُتھاں میں کملا روہی دے مڑیچے اُٹھ دا جھورا پیا جُھرداں ۔۔۔۔۔ واہ وے شہزاد عرفان آ۔۔۔۔۔۔۔۔