رب مقامی خوشبو کل جہانیں رہندی||رفعت عباس

اڄوکی سرائیکی کافی اپݨے خالق تے اوندی مخلوق نال نواں ڳانڈھا ڳنڈھے۔ایہ ڳانڈھا ڳنڈھیجݨ ضروری ہئی۔ایں وسوں تیں ہک درگھی چڑھ ماری پِچھوں جتھاں ماہݨو دی دھرتی تے اوندی ما ٻولی کھسی گئی اتھاں رب دا تصور وی تل ڄایاں دے خلاف ورتایا گیا۔سوداگر،ملاں‘قاضی،حاکم تے جرنیل سوہݨے رب دے ناں تیں بندے نال دروہ کیتا۔ٻئے پاسوں ڈارون،نطشے تے فرائیڈ وغیرہ دے ارتداد اگوں ایں وسوں رب دا نویں سروں اقرار کیتے۔ایں وادی رب دے تل وطنی ہووݨ کو ہی اوندے رب العالمین ہووݨ نال گنڈھے۔

رب مقامی خوشبو کل جہانیں رہندی

ایں تَل وچ کافی دی صورت وچ ہک نواں تہذیبی اقرار نامہ سامݨے آئے۔نویں سرائیکی کافی اپنی وسوں وچوں نِسر کر پورے کرے کوں ہک اجوکے مکالمے دی راہ ݙِتی ہے۔ایں مکالمے وچ سماج،ماحول،سیاست سبھ نویں ڳالھ مہاڑ دا بھانگا بݨن۔

اجوکی سرائیکی کافی دی مخالفت تھئی ہے۔نویں نسل کوں کافی لکھݨ توں ݙرایا گئے۔اینکوں ہک متبرک تے نال نال متروک صنف آکھ کے حد نافذ کیتی گئی ہے۔کافی لکھݨ والیاں کوں شودر، ملیچھ تے گناہگار آکھ کے ایں "مقدس” کم توں ہٹکیا ڳئے۔اینویں کیوں تھئے؟کہیں وسوں دی سبھ توں ڳنڈھل صنف دے ولدا لکھیجݨ تے وَٹ کیوں کھادا ڳئے؟ایہ کوئی ڈھیر گجھیا معاملہ نئیں۔

مرتضے زاہد دی کافی اجوکے عہد نامے دا حصہ ہے۔اوں تَل وطنی دنیا کوں ہک سوہݨے تے مہربان رب نال ڳنڈھ ݙِتے جیڑھا کہیں ریاست یا لشکر وچوں نئیں دھرتی جایاں وچوں الویندے۔ایہ اتھوں دے ماہݨو دی رب کوں اپݨے نال وساوݨ دی ودھیری سِک ہے۔میں اینکوں عشق آکھساں تساں اینکوں عام جݨے دی سیاسی حکمت عملی وی آکھ سڳدے ہو۔

مرتضے زاہد تے اوندے کٹھے بہوں سارے اجوکے کافی گو رب،بندے تے کائنات دی مقامی/عالمی سونہہ کیتے نکھتے ہِن۔

رفعت عباس۔ملتان

۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔