حکایت: تریمت آکھیا۔۔۔رفعت عباس

تریمت آکھیا…..

ہک تریمت کول رنگیں دا ݙبہ ہئی اوں ڈبے اندر کئی وت رنگیں دے ݙبے ہَن’اوندے چودھاروں جے تئیں نگاہ ونڄے چِٹے چِٹے پُھلاں دے کھیت ہَن’اوں ݙبے وچوں رنگ نیلا کڈھیا ہک پُھل کوں لاتا تے جے تئیں نگاہ ونجے پُھل سارے نیلے تھی گئے’اوں ڈبے وچوں کاسنی وت رنگ کڈھیا تے سارے پُھل کاسنی’اوں وِیہہ توں وَدھ رنگ ݙبے وچوں کڈھ تے ورتائے’ ہک پُھل کوں اوہ رنگے کھیت پورا رنگیا ونڄے

اساں اُتھوں لنگھدیاں تریمت توں پُچھیا اوندے کول ایہ کیڑھا جادو ہِے’اوں آکھیا جو سارا جادو ݙبے وچ ہِے’رنگیں دا ایہ ݙبہ ساکوں کِتھوں ملسی اساں اڳوں پُچھیا’اوں آکھیا جے مرد اپݨے ہوٹھیں تیں سرخی لا سگن’ پُھلیں والی چِھیٹ دے کپڑے پا سگن تاں ایں ݙبے دا جادو اُنہاں تیں کُھلے’اساں اگوں کھِل پئے تے ساکوں اوہ شاعر سارے یاد آئے جنہاں تریمت بݨ تیں شاعری تاں کیتی ہِے پر ہوٹھیں تے سرخی نی لا سڳے’پُھلیں والی چِھیٹ دے کپڑے نی پا سڳے