رفعت عباس
۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
جَمݨ وچ نجات اے
جَمݨ وچ ݙینہ ہے
جَمݨ وچ بارش اے
جمݨ دی گلی وچ
جَمݨ دا بوہا اے
کاڳت اے
کاڳت تیں شبد اے
رنگ ہِن
ڄَمݨ وچ پریت اے
دل دی پِیڑ اے دارو اے
پندھ اے
نویں دوست تے جاہیں
اکھیں
جنگل دے ݙوجھے پاسے
پاݨیاں دے گھر وچ ٻیڑی
لولی
ما تے پری دا جنم
جنگ رک سڳدی
تلوار تے بندوق کوں
تروڑیا ونج سڳدا ہے
ول ول ڄَمدے رہو
جمݨ وچ نجات اے
اے وی پڑھو
اسلم انصاری :ہک ہمہ دان عالم تے شاعر||رانا محبوب اختر
موہری سرائیکی تحریک دی کہاݨی…||ڈاکٹر احسن واگھا
ڈیلی سویل ٻیٹھک: سندھ ساگر نال ہمیشاں.. ݙوجھادرشن