تساں کتھو ائے ہیوے۔۔۔۔
سائیں ۔مرشد۔۔ہم نوا بیلی میڈے عالی جا۔۔اساں کائینات دی دھوڑ مٹی توں رل مل ایں پانڑیں اچ دھانتے۔۔مٹی گارے نال جسم بنڑا۔۔ھوا کو ساہ بنڑا ایویں ونڑ بنڑ کھڑئے۔۔۔ساکوں پھل پھول لگے۔۔اساں ول ڈو قدماں تیں ٹر پئے۔۔۔
تساں ول کتھاں گئے
سائیں ول نیچر جلدی اچ ھائی۔۔اساں کجھ عرصہ قیام کرنا ھے۔۔بجلی بدل کڑکارے سیلاب وحشی جانور کجھ زھر بھرے کیڑے کجھ بوٹے بھگتا کے اساں غار اچ گھر بنڑایا۔۔۔پناہ اچ اساں ھک ڈوجھے دی شکلاں الے کاپی پیسٹ کر کے ہیدا کیتے۔پالا پوساں۔۔۔اساں کئی ھزار سال اتھاں ٹھکانہ کیتا۔۔ول اساں کجھ سنبھوڑے۔۔کجھ پتھری غار دے الے۔۔کجھ بھا چا کے ٹر پئے۔۔۔
تساں ول کتھاں ٹرئے
اکھ اگوں جہان ھا۔۔پیریں تلے زمین ھئی۔۔پیروں راھنڑیں ننگے سر اساں ادھی زمین کوں انہیں پیریں نال پندھ کیتا۔۔۔ساڈا چیتا کائیناتی چکر اچ۔۔ساڈی سوچ بقا خاطر ساڈا جسم موسم فطرت بال بچیں تے شکاری نانویں۔۔خود وی کیتا خود وی ھوئئے۔۔
ول اساں رہڑواھی کیتی زراعت ساکوں کپڑا۔۔ٹکر۔۔خوراک ڈتی۔۔گیت۔۔رومانس فن ڈتا۔۔اساں گھر۔۔شہر۔۔سلطنت بادشاہت تہذیب بنڑائی۔۔۔اساں ودھدے گئے تے اوپرے تھیندے گئے۔۔ول کاپی پیسٹ دی جا تیں ساڈی ترمیم تردید تجدید تھیندی گئی۔۔
تساں ستے کینوے
اساں جاگدے رییے۔۔پیرے ڈیندے رہیے۔۔اساں مردے رھیے مریندے رییے۔۔ساڈا ٹکر مکنڑ دا ڈر۔۔ساڈا علاقہ خسنڑ دا ڈر۔۔ساڈا کہیں کوں ڈر۔۔ساکوں کہیں دا ڈر۔اساں ترمیم کوں کوٹھہا۔تجدید کوں کوٹھہا۔۔
میڈے جہاں پناہ جیویں تساں کیتا۔۔ساکوں اپڑیں مٹی جا لوریاں ڈتیاں پر اساں پیرا ڈیندے رییے۔۔
ول مشیناں ایاں۔۔مشین گناں ایاں۔۔بارود ایا۔۔گولی ائی۔۔پتھر توں لوہا لویے توں ہتھیار بھا نال جڑئے۔۔جہیری اساں غار ت چا تے نکلیے ایو نویں رنگ اچ ھائی۔۔ریت چونے پتھر لوہا بھا رل کے اساں گھر۔ملک۔بم۔فون بنڑائے۔
تساں کتھاں ویسو
ھن مٹی جا ساڈا بار نیں چنیدی۔۔کجھ اڈر ویسن۔کجھ انہاں ونڑ مٹی بادل بارش اچ ولا دھوڑو دھوڑ تھیسن۔ول اھو چکر کھاوسن۔۔کجھ لوھے۔سونے چاندی بجلی بھا کوں اوزار بنڑا ایں کائینات اچ ان گنت پھیرے یا کہیں وڈی غار اچ وڈکیں وانگوں گم تھیسن تے اساں ترمیم تردید تجدید دی اخری ونڑت نال کاپی پیسٹ تھیندے ایں پورے کرہ زمین دا مجموعی ٹیکسٹ پیغام بنڑ کے پوری کائینات اچ ھک وسیبی سنگیت گیت کافی نغمہ سر تال اچ تاریں رلے وڈے غاریں اندر چلدے دیریندے کھڑے ھوسن
جو اساں کتھو ائے ھاسے
اساں ول کن ونجنڑےا۔۔اساں کائینات دی دھوڑ مٹی توں رل مل ایں پانڑیں اچ دھانتے۔۔مٹی گارے نال جسم بنڑا۔۔ھوا کو ساہ بنڑا ایویں ونڑ بنڑ کھڑئے۔۔۔ساکوں پھل پھول لگے۔۔اساں ول ڈو قدماں تیں ٹر پئے۔۔۔
تساں ول کتھاں گئے
سائیں ول نیچر جلدی اچ ھائی۔۔اساں کجھ عرصہ قیام کرنا ھے۔۔بجلی بدل کڑکارے سیلاب وحشی جانور کجھ زھر بھرے کیڑے کجھ بوٹے بھگتا کے اساں غار اچ گھر بنڑایا۔۔۔پناہ اچ اساں ھک ڈوجھے دی شکلاں الے کاپی پیسٹ کر کے ہیدا کیتے۔پالا پوساں۔۔۔اساں کئی ھزار سال اتھاں ٹھکانہ کیتا۔۔ول اساں کجھ سنبھوڑے۔۔کجھ پتھری غار دے الے۔۔کجھ بھا چا کے ٹر پئے۔۔۔
تساں ول کتھاں ٹرئے
اکھ اگوں جہان ھا۔۔پیریں تلے زمین ھئی۔۔پیروں راھنڑیں ننگے سر اساں ادھی زمین کوں انہیں پیریں نال پندھ کیتا۔۔۔ساڈا چیتا کائیناتی چکر اچ۔۔ساڈی سوچ بقا خاطر ساڈا جسم موسم فطرت بال بچیں تے شکاری نانویں۔۔خود وی کیتا خود وی ھوئئے۔۔
ول اساں رہڑواھی کیتی زراعت ساکوں کپڑا۔۔ٹکر۔۔خوراک ڈتی۔۔گیت۔۔رومانس فن ڈتا۔۔اساں گھر۔۔شہر۔۔سلطنت بادشاہت تہذیب بنڑائی۔۔۔اساں ودھدے گئے تے اوپرے تھیندے گئے۔۔ول کاپی پیسٹ دی جا تیں ساڈی ترمیم تردید تجدید تھیندی گئی۔۔
تساں ستے کینوے
اساں جاگدے رییے۔۔پیرے ڈیندے رہیے۔۔اساں مردے رھیے مریندے رییے۔۔ساڈا ٹکر مکنڑ دا ڈر۔۔ساڈا علاقہ خسنڑ دا ڈر۔۔ساڈا کہیں کوں ڈر۔۔ساکوں کہیں دا ڈر۔اساں ترمیم کوں کوٹھہا۔تجدید کوں کوٹھہا۔۔
میڈے جہاں پناہ جیویں تساں کیتا۔۔ساکوں اپڑیں مٹی جا لوریاں ڈتیاں پر اساں پیرا ڈیندے رییے۔۔
ول مشیناں ایاں۔۔مشین گناں ایاں۔۔بارود ایا۔۔گولی ائی۔۔پتھر توں لوہا لویے توں ہتھیار بھا نال جڑئے۔۔جہیری اساں غار ت چا تے نکلیے ایو نویں رنگ اچ ھائی۔۔ریت چونے پتھر لوہا بھا رل کے اساں گھر۔ملک۔بم۔فون بنڑائے۔
تساں کتھاں ویسو
ھن مٹی جا ساڈا بار نیں چنیدی۔۔کجھ اڈر ویسن۔کجھ انہاں ونڑ مٹی بادل بارش اچ ولا دھوڑو دھوڑ تھیسن۔ول اھو چکر کھاوسن۔۔کجھ لوھے۔سونے چاندی بجلی بھا کوں اوزار بنڑا ایں کائینات اچ ان گنت پھیرے یا کہیں وڈی غار اچ وڈکیں وانگوں گم تھیسن تے اساں ترمیم تردید تجدید دی اخری ونڑت نال کاپی پیسٹ تھیندے ایں پورے کرہ زمین دا مجموعی ٹیکسٹ پیغام بنڑ کے پوری کائینات اچ ھک وسیبی سنگیت گیت کافی نغمہ سر تال اچ تاریں رلے وڈے غاریں اندر چلدے دیریندے کھڑے ھوسن
جو اساں کتھو ائے ھاسے
اساں ول کن ونجنڑے
About The Author
اے وی پڑھو
اشولال: دل سے نکل کر دلوں میں بسنے کا ملکہ رکھنے والی شاعری کے خالق
ملتان کا بازارِ حسن: ایک بھولا بسرا منظر نامہ||سجاد جہانیہ
اسلم انصاری :ہک ہمہ دان عالم تے شاعر||رانا محبوب اختر