ہے عشق دا جلوہ ہرہر جا
مسرت خلیل گاڈی چلیندا پئے میں اوندے سجے پاسوں بیٹھاں اتھاں چھڑا ڈرائیور۔۔۔۔کھباڑی ہوندے باقی ہر شے سجاڑی ہوندی ء ،اساں جاون لادے کھباڑی اتھاں آتے سجاڑی تھئے بیٹھوں پاکستان وچ جیویں کھباڑی سڑک تے گوکھٹن لیوں گاڈی سجے ٹریک تے بھجاونی پوندی ءاتھ آتے گالھ پٹھی تھی ویندی ءاتھاں سجاڑی سڑک تے گاڈی کوں ڈھیر بھجاون کیتے کھبے ٹریک تے آونا پوندے
ویلھا وہاندا ویندے ایندی سدھ ساکوں اوں ویلھے پئی جڈاں ائرپورٹ دے حدبنے کنوں نکل تے باہر آیوسے ہر شے بدلی کھڑی ء ،،تھی گیا۔۔ ،،گن فیکون دی کئو سنیدی پئی
بکھ دے ہوٹے ساڈے تل وسیب توں آون والے مستری تے مزدور کرنڈی سول گٹکا تغاری بیلچہ چاتے ادھوری کائنات کوں پورا کرن دے ترلے ودے کریندن نویاں
ماڑیاں اسریندن چونا تھیون توں پہلے باہرآکھڑدن پل بنیندن جتھوں ساہ جھن تے ٹپدن متاں کوئی جھل نہ گھنے کھوہ کھٹیندن ہن تیل آوے یاپانی انھیں دا کیا
جدے وچ ہک قبراے ڈسیندی ء جو دھرتی دا پہلا وسوں شئت ایہوبچیا کھڑے کولمبو
تے کینڈی تے نیڑے تیڑے ڈاڈے آدم پیرے پئن تھئے پر اے کوئی نہیں ڈسیندا جوڈاڈا
کن تے گئے ہر کوئی آپنے آپنے دیس ءچ آپنے آپنے نشان بنائی کھڑے تاریخ دے پیرد ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔آڈھی پورے ہندءچ ڈاڈے دا پیرا چاتی رہ گئین سرسوتی گھاگھرا ہکڑا )تے کجھ نشان ملئے ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔وت ویلھے
داوا جھلوڑڑا آیا۔اوڈک گھلیا ڈاڈے دے پیرچولستان دی ریت ءچ گارتھی گئے ۔۔۔۔۔گستان وسوں دی موت نشانی ہوندن پر اتھاں جدے وچ تاں ڈاڈی حوادی قبروسوں
کیتی کھڑی ء چیزاں بندیاں بھردیاں ڈھنہدیاں رہندین پر ایں جاتے تاں ویلھا بھر بھرتے ڈھنہداویندے قبرنیں ڈھنہدی
ظفراقبال پچھلی سیٹ تے بٹھئیں بٹھئیں اعلان کیتا جو سدھے مکے پئے جلدوں مسرت خلیل سرلوڈیا ۔اساں ءچ رلائی ڈوسڑکیں دی
ادھوان ءچ کتھاہیں گھا ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔کتھاہیں ون کتھاہیں ککھ وی کائنی وت اچن چیت ان ہوند، ہوندتھی گئی ءاے کیا اسمان ہیٹھ لہہ آئے پہلی دا چندر وت ڈوجھی اٹھویں ڈہویں ۔۔۔۔۔۔۔۔۔وت چوڈی دا پورا چندر ول پندھری ویھی باوی چوی چھوی تے انتری تھی گئی چندر گھٹدا گیا سڑک تے چندر دیاں منزلاں بنیاں کھڑین ۔۔شیورلیٹ بھجدی ویندی ء
ڈونھائیں سڑکیں دے اتوں اے پل نہیں رحل ء جتھاں اتوں لتھی چھیکڑی کتاب لاتھی ہوسی ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔کائناکتاب کائنی لاتھی اے رحل دا علامتی نشان ء اتھاں صلح حدیبیسہ تھئی ہئی ٹھاہی کرن وی پرانی ریت ءجھیڑا جنیجھاوی ہووے کہیں نہ کہیں کوں اجاڑتے یاوساتے یارس ونجن دی ہر ادا کوں ونجاتے یا ٹھہاتے مکدئیں مکدئیں مک ویندے پچھوں کیری وچ کتھاہیں کتھاہیں کوئی چنگ بچ کھڑدی ء ککھ کا نامل پووے تاں ول بل پوندی ء
جے نہ ملے تاں اوہا چٹنگ وی وسم تے سوانال رل سوا تھی ویندی ء شرطاں طے تھیاں جھیڑا مکا ۔۔ویلھا وقت وہا گئے
ایں سال پچھوں تے ول ونجوبیت اللہ دی زیارت سانگے اگلے سال اواھے ول ویندےہیں اگلے سال پئے ولسوں
جیڑھے اتھاں رہندے پئے ہن تہاڈے نال نہ ویسن جے کر تہاڈا بندا راضی خوشی اتھ کھڑتھیاتاں اونکوں نال نہ نیسو۔۔من گھدوسے
اے وی پڑھو: سینے جھوکاں دیدیں دیرے(4)۔۔۔ نذیر لغاری
جاری ہے
About The Author
اے وی پڑھو
اشولال: دل سے نکل کر دلوں میں بسنے کا ملکہ رکھنے والی شاعری کے خالق
ملتان کا بازارِ حسن: ایک بھولا بسرا منظر نامہ||سجاد جہانیہ
اسلم انصاری :ہک ہمہ دان عالم تے شاعر||رانا محبوب اختر