انسان اپݨے ارتقا دے پندھ اچ کئی روپ وٹائس ۔ غار اچ رہݨ آلی کمیونٹی کنے زرعی معاشرے تک ہمیشاں انسان دا روپ فطرت تے باقی جانداراں کیتے نقصان دہ ای رہیے۔
انسان دا سبھ کنے مکروہ چہرہ صنعتی انقلاب دے بعد سامݨے آئے ۔ جتھاں انسان نے دنیا دی ہر شے کوں اپݨے فائدے تےسرمائے جمع کرن کیتے استعمال کیتے۔
وݨ ،پکھی، دریا ، سمندر ، بھوئیں کیہری شے ہئے جیہری انسان نے اپݨے فیدے کیتے برباد نئیں کیتی۔
دریاواں دا مونہہ موڑ تے انھاں دا راہ ݙک تے آبی حیات اتے دریا دی تہذیب برباد کیتی گئی اے۔
پکھیاں دا اتلا قتلام کیتا گے جیندی حد کوئنی اج کجھ پکھیاں دی نسل مکݨ دے نیڑے تھئی ائی اے ۔
ول سرمائے دی جنگ اچ میزائل توپ ایٹم بم ہائیڈروجن بم پتا نہیں کیا کیا بݨایا گئے ۔ نام نہاد دفاع کوں مضبوط کرݨ کیتے بھوئیں کوں ہزاراں دفعہ ساڑݨ آلے بم بارود بݨائے گئے ۔
اج فطرت اپݨا انتقام کرونا وائرس دے ناں نال گھدے ۔انسان دے سارے ہتھیار فیل تھی گئین۔ ساریاں دشمنیاں سرمائے دی جنگ ، مذہبی طاقتاں ہک خوردبینی وائرس دے اگو ہینڑے تھی گئن ۔
انسان کوں اپݨی دھاپ دیوݨ آلی قوت تے ایݙا ماݨ ہے جو چندر لتاڑ رکھیس. پر فطرت دے اگوں ہینڑا تھی گے ۔
انسان کوں ہݨ ای سوچݨا چاہیدے جو فطرت نال جنگ کرن ایندا کم نئیں ۔ جے کیتا تے ول شئیت فطرت ایندی نسل مکا رکھے ۔
ہن لوڑھ اے جو انسان فیصلہ کر گھنے ۔ اج کنے ماس نا کھاوے ، پکھی نا مارے ، دریا دا راہ نا ڈکے ، بم بارود نا بݨاوے، تل وطنی تھیوے ، محبت کرے ،
اے شئیت فطرت دی چھیکڑی وارننگ ہووے ۔
About The Author
اے وی پڑھو
تانگھ۔۔۔||فہیم قیصرانی
،،مجنون،،۔۔۔||فہیم قیصرانی
تخیلاتی فقیر ،،۔۔۔||فہیم قیصرانی