ایں مصروف ترین زندگی اچ آہستہ آہستہ احساس تھیا جو فارم دے ٻاہرو وی کوئی دنیا حے ۔ ساڈے فارم دے در تیں ہیک پیر صاحب دا آستانہ ہائی تے او چلے کٹیندا ہائی تے آھدا ہائی میڈے جن تابع ہن۔
لوک پریں پریں کولو اوندے کولو آندے ہن تے جن کڈھوائیندے ہن۔ہیک ڈیہنہ میں وی اوندے کولو پڃ ڳیاں تے آکھم یار ڈیکھ ہاں میکوں کیرھے جن ہن۔
پیر صاحب میڈے سر تیں ہتھ رکھیا تے کجھ پڑھݨ لڳ پیا۔ اوندا ہیک ہتھ میڈے سر تیں ہا تے ڈوجھے ہتھ نال زمین تیں لکیراں مریندا رہیا۔
تھوڑی دیر بعد اوندے موکل حاضر تھی ڳئے تے او اونھاں نال محو گفتگو تھی ڳیا۔ اپݨے موکلاں کولو میڈا حال احوال پچھیا تے آکھس تیڈے نال ٻہوں گڑ بڑ حے۔توں پکڑ اچ ہائیں ۔میں پچھیا پیر صاحب ول کیا کراں؟ آکھس ہزار روپیہ ڈے میں اپݨے تابع جناں کوں روٹی کھوایساں تے باقی رات کوں تیڈے خواب اچ میڈے جن ساری کہاݨی خود بیان کریسن۔
میں پیر صاحب کوں آکھیا اگر میڈے خواب اچ جن آئے تے میں تہاکوں روٹی کھوایساں اگر نہ آئے تے تیڈی دکانداری بند ۔پیر صاحب چیلنج قبول کر گھدا تے فارم تیں ہوئے ہوئے مچ ڳئی کیوں جو ان پڑھ تے دیہات دے لوک اینجھیں ڳالہیں تیں بہوں یقین رکھدن۔
قصہ مختصر رات تھی ڳئی اساں شیڈ دی کھلی چھت تیں اپݨی کھٹڑی تیں سم ڳیوسے ایویں ہلکا جیہاں گمان وی ہائی جو اڃ کجھ نہ کجھ تھی وی سڳدے کیوں جو پیر بڑا پر اعتماد ہائی۔اوں تاں اے وی آکھے جو او تیڈی گچی چا گھٹیسن تے تیکوں تھی سگدے چاٹاں مارن کیوں جو تائیں انہاں دا مذاق اڈائے۔
دور دور تک ریت دے ٹبے شیڈ دی چار سو فٹ لمبی چھت تے میں کلہا سم ڳیاں۔اساں سکون دی نندر کیتی تے سویلے اٹھی ٻیٹھے۔فارم آلے کاؤ اچ ہن جو جوان نال رات کیا تھیا۔میں چھت آؤ لہہ آیا تے ساریں پچھیا رات کیا تھائے میں آکھیا کجھ وی نئیں تھیا۔
ڳالھ پیر تک پہنچ ڳئی تے پیر ایں گالھ کوں ذاتی چا بݨایا تے آکھس میں ہیک واری ول پڑھداں اگر ہݨ وی کجھ نہ تھیا تے میں اے کم چھوڑ ڈیساں۔
ڈو ترائے ڈیہنہ بعد پیر پوری تیاری نال آیا تے ساکوں آکھس ہݨ جو تھیا ذمہ وار آپ ہوسو میڈے موکل ٻہوں غصے اچ ہن۔
میں آکھیا ٹھیک حے توں تے تیڈے موکل میڈا کجھ نئیں وڳاڑ سگدے تئیں آؤ جیرھا کجھ تھیندے توں کر۔۔
پیر ساکوں بھوئیں تے ٻلھا ڈتا تے ساڈے سر تیں ہتھ رکھ کے پڑھݨ شروع کر ڈتا تے ساڈے نال ٻیا لوکیں دا مجمع وی کٹھا تھی ڳیا۔او کافی دیر تک پڑھدا ریہا تے ایں دوران میکوں شک حے اوں اپݨی مٹھی اچ کجھ پاتا ہویا ہا جیرھا اوں میکوں سنگھایا۔
تے پیر صاحب آکھیا میں ٻیٹھاں تھوڑی دیر تک توں میڈے پیریں ڈھاسیں تے توبہ پڑھسیں ول تیکوں میں چھڑوئیساں۔خیر تھوڑی دیر بعد میڈا ہاں کچا تھیوݨ لڳ پیا تے ایویں الٹی آوݨ دی کیفیت پیدا تھی ڳئی میڈا چہرہ پیلا تھی ڳیا پر میں ڈیوال نہ ڈتا۔ پیر لحظے لحظے پچھے ڈے حال کجھ تھائے میں آکھاں کائینا میں تاں ٹھیک ہاں۔۔خیر آوکھیں ساؤکھیں میں اوں عذاب اچو نکل آیا تے باہر ونڃ کے میں الٹی کیتی تے ول میڈی طبیعت بحال تھائی۔
اوندے بعد جو پیر نال تھیا او ہیک الگ کہانی حے۔
ہݨ ولدے ہیں اپݨے کم آلے تجربے پارو۔ساڈے بھاݨے تیں پریں پریں دے لوک آوݨ ونڃݨ پائے ڳئے تے ایں دوران فوجی وی آئے تے او وی شائد گوشت دا کاروبار کریندن ، میکوں ول اندازہ تھیا جو اے سبھ کاروبار کریندن۔
سوھݨے ڈنڳر دے ٻہوں سارے گاہک ہن تے خاص کر قربانی آلے ڈیہاں اچ تاں اے کم عروج تیں ہوندے خاص کر کراچی دے وڈے وڈے سیٹھ ایندے اچ ٻہوں دلچسپی گھندن میکوں ایں فیلڈ اچ راہندیں ہوئیں پتا لگا جو اپنی امارت ثابت کرݨ واسطے وڈے امیر کروڑ روپے دا ہیک ڈنڳر گھن کے قربانی کریندن ساڈی کرکٹ ٹیم دا سابقہ کپتان سر فراز وی ایں کم دا ٻہوں شوقین حے۔
یہ بھی پڑھیے: زلفی دی ہٹی (قسط1)۔۔۔ذوالفقاعلی
باقی اڳلی قسط اچ
About The Author
اے وی پڑھو
اشولال: دل سے نکل کر دلوں میں بسنے کا ملکہ رکھنے والی شاعری کے خالق
ملتان کا بازارِ حسن: ایک بھولا بسرا منظر نامہ||سجاد جہانیہ
اسلم انصاری :ہک ہمہ دان عالم تے شاعر||رانا محبوب اختر