حکایت: ریاست دی نقل۔۔۔ رفعت عباس

اِتھاں بہوں سوہنڑے لوک ہِن سادے محبتی’تریمتیں بالیں جوانیں دا آدر’بڈھڑیاں دی عزت’اوہ میلہ ڈیکھنڑ ویندن منڈوا ڈیکھنڑ آندن’عشق کریندن عاشقاں دے قصے سنڑدن’جھمر ڈیندن عطر ملیندن’دھوتے ہوئے کپڑے پیندن شیشہ ڈیدھن محبوباں دی گلی ویندن پر اُنہاں پچھوں دھمک ہے’ملاں قاضی حاکم یا ہکا گالھ کریجے ریاست دی دھمک’اوہ ریاست دے سکول ویندن اوندا نصاب پڑھدن’ریاست دا اخبار ڈیدھن خبراں سنُنڑدن’اوہ اپنڑی اپنڑی جھا تے سوہنڑے تے محبتی پر کہیں کہیں ویلے انہاں اندر جاگ پوندی ریاست

اوہ نشانیاں علامتاں توں ڈردن’ریاست ڈسیندی ہے نشانیاں علامتاں بناونڑ ریاست دا کم ہے لوکیں دا نئیں’نشانیاں علامتاں سرکاری نصاب وچ تاریخ وچ ڈِٹھیاں ونج سگدیاں ہِن ‘سرکاری پوسٹر کتابچے اشتہار سال پسال انعام اعزاز ریاست دا کم ہے’لوکیں دا ووٹ بہوں قیمتی ہے پر اگوں سبھ ریاست دا کم ہے’ایہا جھا ہے انہاں وچوں اکثر نشانیاں علامتاں توں ڈردن’جتھاں وی نواں نشان کوئی ابھرے علامت کوئی بنڑے اوہ ڈردن

سرکار دے خلاف اوہ بُلیندیاں لڑدیاں وی سرکار دی نقل ہک بنڑ ویندن’بہوں سوہنی وسوں ریاست دا چربہ ہک بنڑ ویندی’اوہ عشق کریندے ڈوجھا کوئی عشق کرے تاں پولیس خود بنڑ ویندن’اوہ اپنڑے بوہیاں تے گلیاں وچ ناکے لیندے لوکیں کوں ڈریندن مریندن فوج ہک بنڑ ویندن اوہ ملاں کوں قاضی کوں چنگا نی جانڑدے پر موقع ملے ملاں قاضی بنڑ ویندن’اوہ جھمر اپنی لڈ ویندن سرکاری چبوترے