مکالمہ:بزداراں نال گڑ دا گانڈھا

احسن واگھا

بزدارں آلی گالھ ہاں كوں چا لائی وے۔ میں تاں ناہی آكھی۔ راہ رستے ہئین كے نا۔ گڑ تونسے كنوں فاضلے یا بارتھی توڑیں پٔجدا ای ناہ۔ بزدا چرك توڑیں ایں نعمت دے سدھرائے ریہہ گین۔ گالھ گالھ تیں دنبہ كوہندے ہٸین چا۔ پرسندے بنیندے ہئین۔ پر گڑ آلی پاسو وانجیے ہئین۔ تونسے مشہور اے: ہك بزدار آكھیے خواجے ایتلی موٹی كیوں ان؟ ڈوجھے جواب ڈتے; خواجہ گڑ كھاندی ان۔ پیلھا حیران تھئے; خواجے كنوں ایتلا گڑ ہے ! اوں آكھیے ‘ہلییےے, خواجہ گڑ دی روضہ وی بنوا سگدن
………۔۔
فضل رب  لُنڈ

ماما بزدار۔۔۔۔ ۔۔۔۔۔۔۔؟۔۔۔ھے

بلال بزدار

ہا آ ڈیکھ بزدار ـــــ یا …….. …..

احسن واگھا 

اے وی تاں عرض كیتے جو دنبے بكرے آنند۔ سنگھڑ دے
بزداریں كنوں آپ جوگا اناج وی بہوں تھیندا ہا, مَٹھ چاكرانی دی جوار ساری تصیل تونسہ وچ اوتم ہائی۔ بس ایھو سر مویا گڑ !
ہك بزدار چھوائر پیو دیاں چھی بھیڈاں وگل كیں تونسے آن وڑیا۔ ہك ہك كر وچیندا گیا تیں ڈیوائے دے گڑ آلے چاول پِڑیندا ریہا۔ ڈوجھا شوق ریڈیو دا ہس۔ تڈاں تونسے دے كجھ بزاری لوك بزداریں كیتے لہوری نوسرباز بن وئیندے ہئین۔
اوكوں ترائے بھیݙیں وٹك ہك بینڈ آلا ریڈیو پكڑا ڈتونھیں۔

او دوكاندار دو ول گیا; اكھیں;
ایندے وچو آپنا لتا منگیشتر تیں مہدی حسن كڈھ گھن۔ بس عنایت بھٹی تیں نورجہاں هووے۔
اٹھویں ڈینہہ كپڑے چھنڈك, ہك بینڈ آلا ریڈو كچھ وچ پا تیں پہاڑ ول گیا۔
سیر گاجرئیں دا تیں پا گڑدا وی چادر وچ ولھیٹی ویندا ہا۔

طارق اسماعیل احمدانی

ہک جٹ پالے دی مد آکھیا ہا ۔اج ڈھیر پالا ہے ۔جمال لغاری گڑ کھندا پیا ہوسی

احسن واگھا 

درست آئے ائو۔
چوٹی دے آسیو پاسو كئی جٹ ہِن ؟ اوئیں تاریخی تیں جغرافیائی سیٹنگ كجھ ایویں ہے جو گڑ جٹ ( كِراڑ) كنوں لنگھ كیں لغارئیں تائیں پجدا ہا۔ ڳناں تھل تیں پنجاب آلے پاسے تھیندا ہا۔
یا گَناں پھٔگلے تھیندا ہا؟
جی ہا, تساں پہاڑی ماكھی دی گالھ كرو ۔ ۔ ۔ تیں آجڑی ماݨھو, پتھر دے چٔگھ وچ بكری ڈوہ كیں, وچ ہِك داناں پنیر دا سٹ گھَتدے ہئین۔ وت او جیرھی ڈِش بنڑدی ہائی, اوكوں پنیر آہدے ہئین۔ اے اوتم ہنر ہا۔
احمدانی سائیں اے, لفظ پنیر دا پتہ كریجے۔

بلال بزدار

سائیں گالھ اے ھ جو ہک گالھ تیں کھڑیجے
چوٹی آلے پاسے بزداراں تیں لیبل اے جو انہاں سویں اچ لسی سٹی
ڈوجھا الزام ٹیٹک کھانونی قوم دا اے ،حالانکہ تونسے آلے پاسے ٹیٹک آلی ڳالھ قیصرانیاں نال منسوب اے
وت اے گڑ آلا معاملہ وی بزداریں دے سر
ہک گالھ تیں کھڑو
سارے بھنڈڑ بزداراں دے پچھو نی چھکدے،