مٹھی :ڈائری دا پنا : 56||رفعت عباس

ایہ تارا چند دی گاڈی ہئی ‘ امر کوٹ دے ہک تَل جائے دا گڑگاڈا ‘ اکیں دا گڑگاڈا ‘ ایہ گاڈی خلیل کنبھار ہک پاندھی کوں حیدر آباد پچاونڑ کیتے سِتری ہئی ‘ حیدر آباد ہک دوست اسحق سمیجو ڈوپہراں دی مانی تے اوندا تانگھی ہا ‘ ایں پاندھی حیدرآباد توں ریل گاڈی وچ بیہ تیں اپنڑے قدیمی اوں شہر لگا ونجنڑا ہا جِتھاں نیلیاں سِلہاں تے نیلے کبوتر ہَن ‘ جتھاں سرائیکی شاعری وچ اکیں دا گڑگاڈا ہک اساطیری سواری ہا ‘ ایں گڑگاڈے تیں انسان پکھی پہارو جن پریاں ساری جیوت رَل تے پندھ کریندی ہئی ‘ ہک سرائیکی شاعر آکھیا ہا جے اساں کڈاہیں رب کوں مِلنڑ گئے تاں اکیں دے گڑگاڈے تے کٹھے تھی کے ویسوں ‘ ایں پاندھی دے شہر دی حکایت وچ کسبیاں ہیجڑیاں مسخریاں کارٹوناں دا آدر ہا ‘ ایں پاندھی دی وسوں وچ داس راخس تے دیہہ پرانڑی نموشی وچوں نکل کے اجداد دی علامت پئے بنڑدے ہَن ‘ ایں ویلے اوہ پاندھی تارا چند دے کٹھے امر کوٹ توں حیدر آباد کیتے نکھتا ہا ‘ اوں تارا چند کوں ارداس کیتی جو پہلے اونکوں امر کوٹ دا شہر بزار ڈکھاوے…..ترے ڈینہ پہلے جڈاں امر کوٹ پجیم تاں رات تھی گئی ہئی ‘ سویلے امر کوٹ دے قلعے تے گئے ‘ میوزیم ڈٹھا ‘ قلعے اگوں شہر دے بوہے تے ناشتہ کیتا تے اگوں وت ننگر پارکر دا پندھ ہا ‘ ایں پاروں امر کوٹ شہر دا بزار دا گلیاں کوچیاں دا درشن رہ گیا ہا ‘ میں امر کوٹ دے بوہے تے بوہیاں دا رنگ ڈیکھنڑا چاہندا ہم ‘ نکے نکے روز ڈہاڑے دے کمیں وچ رُجھے امر کوٹ دے لوکیں دا سلام بھرنڑا چاہندا ہم ‘ تارا چند میکوں امرکوٹ شہر اندر گِھن گیا ‘ عین امر کوٹ دے بزار اندر جتھاں لوکیں دی درشنی ہئی ” تارا چند میکوں اِتھاہیں لہا ڈے ‘ میں تیکوں اگلے چوک وچ مِلساں ” تارا چند میکوں اپنڑا موبائل نمبر لکھوایا تے گاڈی وچوں لہا کے اگلے چوک ٹر گیا ‘ میں لوکیں دے درشن وچ رَل گیا ہم ‘ شہر دے ڈوہیں پاسے گلیاں نکلدیاں ہَن ایہے گلیاں وت لوکیں کوں گِھن کے شہر وچ آ ویندیاں ہَن ‘ بزار وچوں رہائشی محلیاں دی راہ نکلدی ہئی تے رہائشی محلے بزار وچ آ ویندے ہَن ‘ امر کوٹ بزار وچ تھر دے لوک دوروں دوروں رَل آئے ہَن ‘ سِجھ پوری طرحاں امر کوٹ دے اسمان تے نہ چڑھیا ہا تے حیاتی دے نِکے نِکے پرچھانویں اگوں پِچھوں پئے ٹردے ہَن ‘ ہر شے نشابر تے چمکدار تھیونڑ پئے گئی ہئی ‘ ہر شے ہجوم وچ انجو انج ڈکھالی ڈیونڑ پئے گئی ہئی ‘ شئیں دی نشابری دا ایہو اوکھا ویلا ہوندے ایہو درشن نی جَھلیا ویندا تے انسانی حواس ہجوم کوں جنم ڈیندن ‘ ایہ میڈے کیتے ” کُل ” توں باہر ڈیکھنڑ دا ویلا ہا جِتھاں ” جزو ” پیا چمکدا ہا ‘ اگلا چوک دور نہ ہا ‘ اُتھاں میں میڈیکل ہال توں اپنڑی دوا گھدی ‘ اگوں ہک جنرل سٹور توں اپنڑے کیتے پانڑی دی ہک بوتل تے تارا چند کیتے بسکٹ دا ہک پیکٹ تے جوس گھدا ‘ ایہ سارا 20 منٹ دا ویلا ہا جیں وچوں میں ازل ابد دی جاہ وچوں تھی آیا ہَم