مشتاق گاڈی
۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
مُوھن جو دڑو تے گنویری آلے دا لوݨکا
مُوھن جودڑو میݙے دل دے اَدھ وَسدے۔ ایندا جادو مُوھن وانگ مَن مُوھݨے ۔ ایندا وݙپ تے سوھݨپ ماوݨ دا نئیں۔
نئیں ڄاݨ جݙاں کوئی موھن جو دڑو، ہڑپہ یا کئی اینجھے پراݨے شاہر دی کوئی تصویر سامہݨے آندی ہے، میݙا مَن چیت گنویری آلے پاسیوں کیوں لڳا ویندے؟ چولستان وچ انڈیا دی بارڈ نال ہاکڑے دے واہݨ کولہوں اے 200 ایکڑ کنیں ودھ رقبے تے کھنڈیا وادی سندھ دا شاہر موھن جو دڑو تے ہڑپہ دا سَنیگے۔
اے لوݨی وانگ ریت دے ٹٻیں پوریا ہویا شاہر ہے۔ ایں شاہر دا لوݨکا گُم ڳل ڳئے تے ایں سانگے اے شاہر آپ رُلیا ہوئے۔
پچھلے کئی ݙہاکیں کنیں دنیا کوں ایں شاہر دی ڄاݨ ہے پئی۔ ایندے دھڑ تھئے ناں نشان گُذردے قافلیں کوں سݙ ڈیندن جو کݙاھیں میں اتھاں پوری آب تاب نال ہم۔ اوں ویلھے ہاکڑہ وھندا ہئی۔اتھاں جیوݨ جوت جڳدی ہئی تے بھاونائیں بکھدیاں ہائین۔ میں ہڑپے تے موھن جو دڑو دا راہ ڈگر ہَم تے روہی وانگ یار ملاوڑا ہم۔ میݙے اندرو ہک جادو لکیا ہوئے۔ پروٹو شیوا دا مہراں، ٹھیکریں دیاں چتریاں، کھوہ کھاݙے، ڳلیاں نالیاں سبھ میݙے اندروں میݙے ڈدھ وچ ہن۔ انہیں دی ݙ یکھ بھال تے ڳول پھرول کرݨ آلا کوئی لوݨکا نئیں بچیا۔رل ڳئیں دیاں کون خبراں چیندے تے ݙیندے۔
(نوٹ: گنویری آلا قدیم وادی سندھ دے وݙے شاہریں وچوں کلھا شاہر ہے جیندی کئی ݙہاکیں پچھوں کوئی کھدائی نئیں کیتی ڳئی۔ ویسے چولستان وچ ہاکڑے کنارے قدیم وادی سندھ دیاں 410 جاہیں ہن، جنہیں دی چھڑی نشاندھی ہے تے اڄ تائیں اتھاں کوئی کھدائی نئیں تھئی۔ رُل ڳئیں نال اینجھے دروہ تاں تھیندے ریہہ ویندن)
اے وی پڑھو
اشولال: دل سے نکل کر دلوں میں بسنے کا ملکہ رکھنے والی شاعری کے خالق
ملتان کا بازارِ حسن: ایک بھولا بسرا منظر نامہ||سجاد جہانیہ
اسلم انصاری :ہک ہمہ دان عالم تے شاعر||رانا محبوب اختر