عبدالباسط بھٹی
۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
نویں نینگراں کوں تاں سدھ نہ ہوسی. لیکن سرائیکی زبان تے ادب نال حٻ سک رکھݨ آلے بھرانواں سیں نصراللہ خاں ناصر دی نظم دا ایہ مصرعہ ضرور پڑھیا ہوسی
،، اگر توں سچ دے سفر تے نکلیں تاں میݙی وستی ضرور ونجیں،،
مارکا
ایہ سٹھ ستر دے ݙھاکے دی ڳالھ ہے،
ساݙی وستی وی ساڳی ایویں ھئ، کوئ وݙی وستی نہ ھئ، ویہہ پنجوی گھر ھن،
وستی دے ݙینہہ لہا آلے پاسے،، جوئیاں آلا کھوہ،، اوندے اڳوں، اندرڑاں دی وستی،، ھئ تے ݙکھݨ آلے پاسے،، کھوراں دی وستی،، کھوراں دی وستی ساݙے بلکل نال ھئ، ایں وستی تے ساݙی وستی دے درمیان،، ݙاتے رام الا کھوہ،، ہا ایں توں زری اڳوں،، ماتے رام دی بغوچی،، ھئ
ساݙے گھر دے بلکل نال،، ملک رحیمݨ جوئیے،، دی بغوچی،، تے ساݙی،، بغوچی،، نال نال ہن تے،، کھوہ،، وی
سیں میݙا
ایہا رت آندی تاں تاں نور حضور دے ویلے ہوا دا جھولے خوشبو دی سوغات چاء ساکوں نیندروں آ جڳیندے،. دھرتی ساول نال،، چتریج،، ویندی، ہر وݨ پھپھوڑا چیندا، وستی وسدے سیجھ ابھرݨ توں پہلے اٹھدے تے،، ٻاہر تے ٻاھوݨ ویندے،، نکے ٻال وستی دے سامݨے چٹڑے پدھر تے ٻاہندے تے فارغ تھی،، گیسی،، کریندے، جینویں جینویں سیجھ ابھردا ہر کوئ آپݨے کم دھندے اچ لڳ ویندا، ھݨ میں،، ڈریم لینڈ،، اچ ٻیٹھاں،
سڑک دی بھر تے ونکو ونکی دے،، وݨ،، ہن،چیتر جوبن تے ہے، ساول دھرتی کوں،، کڄی،، پئ ہے، لیکن ایہ،، وݨ،، میݙے اݨ سونہیں ہن سواے،، اناراں،، تے،، گرد نلیاں،، دے، ٹھیک ہے مالھیاں پورھیے نال کتر تے انھاں کوں سوھݨا بݨا کھڑاے، لیکن ساݙیاں آکھیں جیڑھے وݨ ݙٹھن جنہاں دے سونہیں ہیں جنہاں دی خوشبو دے سونہیں ہیں، او کتھاں ڳولوں
ساݙی بغوچی دی وٹ وٹ نال گھاٹیاں کھجیاں، کھجیاں دے،، تھݙے،، توتاں،، دے وݨ،، امباں،، دے ٻوٹے،، کجھ،، کچنالیں،، تے نال کجھ،، سوانجݨے،، ھن، ݙوں ونج ویند،، ٹالھیاں،، وی ہن، جتھاں ہنالی رت اچ،، مال،، ٻدھیندا، میں،، ڈریم گارڈن،، دی بینچ تے ٻہہ ہݨ وی اوں بغوچی اچ کھڑے، کچنال،، دے پھلاں دی خوشبؤ محسوس کریندا ٻیٹھاں، ہیں رت ٹالھیاں دا،، ٻور دھرتی تے کردا تاں چادر وچھ ویندی ٹالھی دے پھلاں دی خوشبؤ وی روح اچ لہہ ویندی، ہیں رت،، کیکراں،، دیاں پھلیاں اچ رس بھریج ویندا،، لنگ،، ساوی کچوچ تھی ویندی، کیکراں تے لڑکیاں،، پھلیاں،، عجب سواد ݙیندیاں ہن، پھلیاں تے،، لنگ،، ٻکریاں وݙے شوق نال کھاندیاں ہن، فالسے وی پیلے، پیلے پھل چیندے انھاں دی خوشبو وی حالی میکوں مسیندی ہے
ہیں رت،، ماکھی،، دے،، گھݨ،، امباں دے،، ٻور،، تے فالسیاں دے پھلاں تے لہہ رس کٹھا کریندے،میݙے سامݨے اݨ ݙٹھے دیساں دے،، وݨ،، ہن،
ایہ پھل وی چیندن انھاں کوں،، پھل،، وی لڳدن، لیکن نہ تاں انھاں دے،، ٻور،، اچوں خوشبؤ آندی ہے نہ پھل کھاوݨ دے ہوندن، میں تاں انھاں اݨ سونہیں،، وݨاں،، تے کیہں پکھی دا،، آلہݨاں،، وی نی ݙٹھا انھاں ݙینہاں چاچے رحیمݨ دے کھوہ تے کھڑی،، ٻیر،، جوبن تے ہوندی ہئ، وستی دے چھوہر چھٹکر،، وٹیاں،، نال،، جھانبیاں،، نال ٻیر جھنبیندے، میکوں یاد ہے رتے، رتے گول گول،، ٻیر،، اتنی سوادی تے مٹھے ہوندے ہن جو میں کیا ݙساں، سارے جھولیاں بھر بھر چاء ویندے ہاسے
،، باقی کل،،
چار اپریل2024ء
جیے سرائیکی،وسے وسیب،،
جاری ہے ۔۔۔۔
عبدالباسط بھٹی دیاں بیاں لکھتاں پڑھن سانگے کلک کرو
اے وی پڑھو: عبدالباسط بھٹی دے افسانیاں دا ماحولیاتی، سماجی، ثقافتی تے تہذیبی تناظر(2)۔۔۔یوسف نون
اے وی پڑھو
سیت پور کا دیوان اور کرکشیترا کا آشرم||ڈاکٹر سید عظیم شاہ بخاری
اشولال: دل سے نکل کر دلوں میں بسنے کا ملکہ رکھنے والی شاعری کے خالق
ملتان کا بازارِ حسن: ایک بھولا بسرا منظر نامہ||سجاد جہانیہ