[نوٹ: اے گبریل گارشیا مارکیز دی  چھیکڑی ویلھے یادواشت گم تھی ونڄݨ دی ہک گذری وہاݨی دا حال ہے جیڑھا اوندے پتر رودریگو گارشیا دی پاسیوں لکھیا ڳئے]

کجھ مہینے پیلھوں میݙی ہک سنگتاݨی پُچھیا جو تیݙا پیو اپݨی یادواشت گم تھیوݨ نال کیویں نبھائی پئے؟ میݙا ولدا ہئی جو "میݙا پیو چَھڑا اڄوکے پَل وَسدے، گُذرے کل دے بَار کنیں چُھٹل تے آوݨ آلے کل کنیں نچنت ہے۔ گُذری وہاݨی دی بݨیاد تے اڳونہی دی سمجھ بوجھ، جیڑھی جو ساݙے وَدھارے تے آپ کہاݨی دی بݨیاد ہے، اوندے جیوݨ وچ ایندی کوئی کرت کاری نئیں ریہہ ڳئی۔ ” سو او نئیں ڄاݨدا جو او ہک فانی بندہ ہے”۔ میݙی سنگتاݨی ایں ڳالھ دا ستت کڈھیا۔ ” کیتلا بختیں آلا ہے۔”

اے جیڑھی چترکاری میں اپݨی سنگتاݨی اڳوں کیتی ہے، او ٻہوں سادہ تے ڈرامائی ہئی۔ گذری وہاݨی اڄاں وی اوندی چیتے کاری وچ اپݨا کجھ نہ کجھ کم کریندی ریہہ ویندی ہے۔ اڄاں وی لوکیں نال میل جول وچ او اپݨی ڳالھ مہاڑ دی کلا کنیں کم گھنݨ دا ترلا کریندے تے ہر ملݨ آلے کنیں کجھ سادہ تے چَلدڑ سوال کریندے: ” کیویں گذردی پئی اے؟” "اڄ کل کتھاں ٹکاݨا ہے؟” ” تساݙے لوکیں دا کیا حال ہے؟”۔ کݙاھیں کݙاھیں او ودھیک ݙونگھی ڳالھ مہاڑ دا اَہر کریندے تاں آدھِل وچ ونڄ کنیں گڑبڑا ویندے۔ ڳالھ دا سِرا اوندے ہتھوں چُھٹ ویندے تے شبد مُک ویندن۔ اوندے مُکھ مہاندے ہک بُھلندڑ جہیں جھال آندی ہے تے او ہک پَل کیتے گڑبڑا ویندے۔ ایں طرانح اوندی گذری وہاݨی اوندے ہَتھوں چُھٹ ویندی ہے۔ جݙاں جو ڳالھ مہاڑ کرݨ اوندے کیتے اینویں ہئی جیویں ساہ گھنݨ۔

اڳونہی کنیں وی او پورا لاپرواہ نئیں ہوندا۔ کئی واری دیگر ویلھے او پُچھدے، ” اڄ رات اَساں کتھاں ویندے پئے ہئیں؟ آؤ! کہیں چسولی جاہ ڄلوں۔ آؤ ڈانس کیتے کتھائیں ونڄوں۔ کیوں؟ کیوں ناں؟”۔ تساں جیتلی واری ڳالھ کوں ونڄاؤ، او ول ول ہکا ڳالھ کریندا رَہسی۔

او میݙی ماء کوں سنڄاݨدے تے اونکوں میچ، مرسڈیز، لا مَدرے یا لا مدرے سَانتا دے ناں نال سݙیندے۔ کجھ مدت پچھوں ہک اینجھا اوکھا ویلھا وی آیا جݙاں او اپݨی ذال کوں تاں یاد کریندا ریہہ ویندا ہئی پر آپݨے اڳوں ٻیٹھی تریمت (اپݨی ذال) کوں بہروپیا سَمجھیندا ہئی۔

” اے تریمت کیوں حکم چلیندی کھڑی ہے تے گھر ایندے ہتھیں ہے جݙاں جو اے میݙے کیتے کجھ وی نئیں؟” اے سبھ کجھ سݨ میݙی ماء کوں کاوڑ لڳ ویندی ہئی۔ ” اینکوں کیا تھی ڳئے؟ او بے یقینی نال پُچھے ہا۔ ” اے آپݨے آپ وچ نئیں اَماں۔ اے یادواشت دا گُم تھیوݨ ہے۔” اے سُݨ کنیں او میکوں ہک عجیب جہیں اَکھ نال ݙیہدی ہئی۔ اے ویلھا اوکھیں سوکھیں گُذر ڳیا تے میݙی ماء اوندی یادواشت وچ ہک واری ول اوندی ذال دی جاہ گھن گیدھی۔او میݙے پیو دا چھیکڑی دُھرا ہے۔ اوندی سیکریٹری، ڈرائیور، باورچی، جنہیں سبھ وݙی مدت کنیں ساݙے گھر کم کیتا ، انہیں دی اونکوں ہک سنڄاپوں، دوست وانگ پچھاݨ تھیندی ہے پر انہیں دے ناں اونکوں یاد نئیں ریہے۔ جݙاں میں تے میݙا بَھرا کڄجھ مدت پچھوں گھر ویندے ہئیں تاں او چنڳی بھلی دیر تائیں پوری دلچسپی نال ساکوں تکیندا رہندے۔ ڄاپدے ساݙے مُکھ مہاندرے ݙیکھ اوندے چیتے وچ کوئی پَڑدو آندی ہے پر او سنڄاݨ کنیں وانج راہندے۔

 ” اے ڳوانڈھی کوٹھے وچ کیڑھے لوک رہندے پئین؟” او گھر دی ݙیکھ بھال کرݨ آلی کنیں پچھدے۔

"تیݙے پتر ہن۔”

” اچھا، واقعی۔ او بندے؟ کاریجو۔ میکوں پَک نئیں تھیندا۔”

ہک ݙو سال پچھوں ٻہوں مندا ویلھا گذرا۔ میݙے پیو کوں اے ڄاݨ پئے ڳئی جو اوندا چیتا تے یادواشت گُم تھیندے ویندن۔ ایں سانگے او ہر ویلھے ساکوں اپآی یادواشت بھڑواݨ دا آہدا ریہہ ویندا ہئی۔ ہکو رَٹ لائی ہوئی ہَس جو اوندی یادواشت گم تھیندی ویندی ہے۔ کہیں بندے کوں ہر ویلھے اینجھی اِچوی وچ ݙیکھݨ دا ہک وݙا بَار ہوندے۔ او آکھے ہا، ” میݙا سبھو کم کار تاں یادواشت نال ریہہ ڳئے۔ یادواشت ای میݙا سَندر سلو تے مال مناہ ریہے۔ ہُݨ میں ایں نال کوئی کم گھنݨ جوڳا نئیں ریہا۔” اتیں وت او ایہا ڳالھ اݨ ڳݨٹ واری، ہر گھنٹے اَدھ گھنٹے پچھوں، انجو انج ڈھنگ وچ دُہریندا ریہہ ویندا ہئی۔ چھیکڑ وچ اے ویلھا وی گذر ڳیا۔ اونکوں کجھ شانتی مل ڳئی تے کہیں ویلھے آکھے ہا، ” میݙی یادواشت گم تھیندی ویندی ہے پر چنڳی ڳالھ اے ہے جو میں اے وی بُھلدا وینداں۔” یا ” ہر کوئی میݙے نال اینویں مِلدے جیویں میں کوئی ٻال ہونواں۔ میکوں اے سبھ چنڳاں لڳدے۔”

ہک ݙ یہنہ اوندی سیکریٹری ݙسایا جو اونکوں ہک ݙوپہریں او باغ دے ادھ وچ کھڑا ملیا۔ اینویں ڄاپدا ہئی جو او کتھائیں ٻہوں پریں ݙیہدا پئے تے اپݨی سوچیں وچ گم ہے۔

” تساں اِتھاں کیاں کریندے کھڑے ہاؤ، ڈان گئبریل”

"روندا کھڑاں”

” روندا کھڑاں؟ تساں روندے تاں نہوے کھڑے۔”

” بلکل، میں روندا کھڑاں پر ہَنجوں مُتوں۔ تیکوں نئیں ڄاݨ تھیندی جو میݙا چیتا ہک مَند گند بݨ چکے۔”

ہک ٻئی لِنگ اوں سیکریٹری کوں آکھیا، ” اے میݙا گھر نئیں۔ میں اپݨے گھر ونڄݨ چاہنداں۔ اپݨے پیو دے گھر۔ میݙے پیو دے کھٹڑے سامہݨے میݙا کھٹڑا لاتھے۔”

ساکوں ایں ڳالھ کنیں اے گمان تھیا جو او اپݨے پیو دی بجائے ݙاݙے کرنل دی ڳالھ کریندا پئے (جیڑھا جو کرنل آریلیانو بویندیا  دے پچھوں دا ہک کریکٹر ہئی) جیندے نال او اپݨے ٻلپݨ دے اَٹھ وریہیں رہندا ریہا۔ کرنل اوندے جیوݨ وچ سبھ توں اُتم جاہ رکھدا ہئی۔ میݙا پیو اپݨے ݙاݙے دے کھٹڑے دے سامہݨے فرش تے وچھی ہک چھوٹی تݙی تے سَمہدا ہئی۔ انہیں ہک ٻئے کوں 1935 دے پچھوں کݙاہیں نہی ݙٹھا۔

"تیݙے پیو دا ایہو معاملہ ہے، ” اوندی سیکریٹری میکوں آکھیا۔ ” ٻہوں گندی
مندی ڳالھ کوں وی او ٻہوں سوھݨے ڈھنگ نال اَلا سڳدے۔”