رفعت عباس دی کتاب "ایں نارنگی اندر” پڑھن کیتے کلک کرو
بہوں عجائب اکهیں والی ایہ دنیا ہے رفعت….
اینکوں جیکر رج کے ڈیکهو ہنجوں تر آندیاں ہن
۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
اساں اپنڑیں واجے اوتے سم گئے ہاسے رفعت
اوں اساکوں آن جگایا گاونڑ گھن کر آیا…….
۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
نیل اسمانوں تھک کراہیں لوکیں آکھو رفعت…
بھوئیں اپنڑیں تے پاتا ہوسی اپنڑا اپنڑا کوٹھا
۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
انہاں دے وی پار کتھاہیں سَکے رہندن رفعت
اینویں تاں نئیں بیڑیاں ساڈیاں سِنگریاں پُنگریاں وہندیاں
۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
ایں نارنگی اندر آکھو بیت اساڈے رفعت
اپنڑے پورے آدُر دے وچ کھڑن تہاڈے کیتے
۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
کوئی وسوں وی شاعر باجھوں نئیں مکمل رفعت…..
ہر بندہ اِتھ آدر منگدے اپنا گاون منگدے
۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
ایں نارنگی اندر
رب ساڈے کوں مچھیاں دی ہواڑ نی آندی آکھو…..
اوہ تاں ساڈیاں جھوپڑیاں دے وچ نال اساڈے رہندے
ایہ اساڈا پورے جگ تئیں وعدہ ہے پیا رفعت
رب اساڈے گوٹھ جو آیا ساریاں کوں مِلویسوں
رنگ رنگ دیاں نکیاں نکیاں چولیاں سیندے پئے ہیں
ساڈیاں لمبیاں راتاں وچ کہانیاں بچے جنڑے
حاکم کوں نہ بھاونڑ والے پُھل رہیندے ہیسے
ول ول اپنڑے ہوٹھیں اُتے سرخی لیندے ہیسے
در,درویش,جُلاہے,پانڑی,چُلہے,ویڑھے,پوڑیاں
ہک دنیا اِتھ جُٹی ہوئی ہے تیڈے میڈے کم وچ
ایں کتاب وچ لالٹین ہک ٹَنگی ہوئ نیاری……..
راتیں جیڑھے پاسے ونجو ایہا لہائی ونجو……
ہُنڑ تاں کوئی کتاب نی لاہنڑی کون گواہی ڈیسی
اِنہاں گلی بزاریں اندر جیڑھی لاٹ ڈٹھوسے…..
ایں وسوں وچ آونڑ والیاں آدر رج کمائے……..
مائی مسیت اکھوائے کہیں وت مائی ٹالھی سڈوائے
پکھیاں کوں سرائیکی آندی مچھیاں آندی سندھی
سبھ کوں اپنڑی بولی آندی ہک شکاری باجھوں…..
جرنیلیں دا ٹوکرا بھر تے چَئی ودے ہیں رفعت
کیا آکھوں جو کِتھاں ونج تے ایہو بار لہیجے
نکے نکے کمیں اوندا ہتھ ونڈاونڑ آئے………..
اساں اِتھاں رب اپنڑے کوں سُکھ پچاونڑ آئے
جنج کڈانہہ دی لنگھدی پئی ہے گِھن گلی وچ شرنا
کیا آکھوں جو کتھاں ونج تے شادی والا گھر اے
اِنہاں بڈھڑے شہریں اندر جیونڑ وچ اساڈے…….
پنج ہزار ورہیں تھی ویندن جمدیاں سیتی جمعاں
کَنڈیاں اُتے ٹرنڑ والا لوکی جانڑے رفعت………
جُتیاں تے کیوں رنگ رنگ دے پُھمنڑ لاتے ویندن
ڈینہ ہک بُڈھڑا چوکیدار اے تھل ساڈے دا رفعت
دھمی نال ای گڈھوں تے ہِندوانڑے لڈی ویندے
اساں کڈاہیں نیل فلک کوں نئیں ڈرایا رفعت….
نت اساڈے چَھجیاں اُتے بیٹھا رہ ویندا ہے…….
ایں حاکم دے ویلے دے وچ ڈر لگدا ہے رفعت
لوکی سچے رب اپنڑے توں منکر تھی نہ ونجن
ایہ دنیا ہک بارش خانہ بہوں اَلادھا رفعت…..
جینکوں ڈا روونڑ دا آ گئے اوہو خوش پیا وسدے
اینویں نسے ساری ساری راتیں کٹھے بیٹھے……
چندر اساڈا سَکا لگدے مُکھ تہاڈے وچوں………
اساں اُتھاہیں کھڑ گیوسے در اوندے تے رفعت
جیں ویلے وی گلیاں اوندیاں قصے دے وچ آئیاں
ایڈا وی نئیں جھیڑا بنڑدا دنیا سیتی رفعت
ساڈیاں آپ مسیتاں اندر شیشہ ہے بلجیم دا
بہوں پرانڑی پیو ڈاڈے دی ڈس ہے ساکوں رفعت
دل نی اصلوں لاونڑی اپنڑی کہیں سرکاری کم وچ
کوئی وسوں وی شاعر باجھوں نئیں مکمل رفعت
ہر بندہ اتھ آدر منگدے اپنڑا گاونڑ منگدے……….
جیندے نال محبت کیتی رنگ لگایا ہیسے…….
قد ودھایا ہیسے اوندا مُکھ چمکایا ہیسے…….
اساں کیوں گھبراووں ہا جے کلہے ہوندے رفعت
کیا کریجے بہوں سوہنڑا ہک رب اساڈے نال اے
پتلی پتلی بُوتھی اوندی لمبے لمبے کَن ہَن………
اساں کول بلہا کے ڈِٹھا راتیں اپنڑے ڈر کوں….
موت کوں دیسی گھیو بِھجوایا گُڑ بِھجوایا رفعت
آندا ویندا لوک اساڈا بہوں تکیندی پئی ہئی……
رب مسیتاں کچیاں والا بھاندا ہیسے رفعت
رات چراغیں تیل جو پاوو سوہنڑے خاب ڈکھیندے
کئی ڈینہواراں شہر اپنڑے دیاں گلیاں کٹھیاں کیتیاں
ہُنڑ ایہ گلیاں رنگ رنگا تے ڈیونڑ ویندے پئے ہیں
ہک ڈینہ بس وَلہیٹ اَویجے کٹھا کر چنانہہ کوں
سوہنڑی وچوں تار گھنیجے دریا وت وِچھیجے
۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
ایں نارنگی اندر پڑھن کیتے کلک کرو
About The Author
اے وی پڑھو
اسلم انصاری :ہک ہمہ دان عالم تے شاعر||رانا محبوب اختر
موہری سرائیکی تحریک دی کہاݨی…||ڈاکٹر احسن واگھا
ڈیلی سویل ٻیٹھک: سندھ ساگر نال ہمیشاں.. ݙوجھادرشن