نَریں دے منہ گھریں ݙو( چھیکڑی قسط)۔۔۔غیوربخاری

رات لوریاں ݙیندیں، مِٹھے مِٹھے پالے دا احساس ݙیویندیں، پندھ نبڑیندیں مُکی تاں فجر دے تارے دی تانگھ اچ سُتے فقیریں کوں کہیں کنڈے تے ٻیٹھے کُکڑ دی بانگ تے جاڳ تھی ڳئی…. اکھ کُھلی تاں ملوک ریت دے ذرے منہ تے رقص کریندے محسوس تھئے، روھی دے ٹوبھے توں بھریے پاݨی نال اپݨے چہرے تے کھنڈی مونجھ تے ݙُکھ دا منہ دھو کے گھر ݙو روانہ تھیوݨ دی تیاری اچ رُجھ ڳیوسے….

روھی اچ وسݨ والے لوکیں دی بے انت محبت کوں ݙیکھ تے اُنھاں توں نکھڑݨ تے روح نہ کریندا ہا پر اپݨی طبیعت دے ہتھوں مجبور تھی ولدے گھر ݙو روانہ تھیوسے… ملک غلام نبی تے ملک عامر ݙو ہُنڈے 125 موٹر سائیکل گھن آئے، کجھ عرصہ پہلے چنݨ پیر توں جنوب والے پاسے ایہ ڳالھ ہُلی جو روھی اچ تیل نکل آئے تاں ایں وسوں والیں لوکیں دی رب سُݨی ایں پاسے ریتلے دڳ کوں صاف کر تے مِٹی سٹوائی ڳئی، ول ہک دم چُپ تھی ڳئی، تیل نکھتا یا نہ نکھتا ایہ تاں رب ڄاݨدے پر روھی دے کجھ راہ لانگھے بہتر تھی پئے اتے روہیلے اُٹھ جہیں روھی دے جہاز کوں چھوڑ موٹر سائیکل تے جیپاں اُتےآڳئے….

اڄوکے دور اچ روھی دی چس جیپ دی نسبت موٹر سائیکل تے ڈھیر آندی ھے بشرط ایہ ھے جو 125موٹر سائیکل ہووے اتے اونکوں چلاوݨ والا روھی دا روہیلا…. سویلے سویلے اساں عاقی والے ٹوبھے توں پنج کوٹ ایوسے، پنج کوٹ ٹوبھا عاقی والے ٹوبھے توں تھوڑی وِتھی تے موجود ھے، پنج کوٹ کوں میں پہلی واری ݙینھ دے سوجھلے وچ ݙیکھدا پیا ہم، ایں توں پہلے ݙوں واری رات کوں ایں جاہ توں گُزرݨ تھئے اتے پچھلے سال جیپاں تے ونڄݨ دی وجہ توں اتے موسم دی گرم شدت دی وجہ توں اِتھوں ݙینھ دا لنگھدیں ایں سوہݨی جاہ تے جھاتی نہ مار سڳیے ہاسے، ایں واری پنج کوٹ کوں قریب تھی تے ݙٹھوسے تاں دل ایہ کیتا جو زندگی توں تھکا بندہ جݙاں کہیں چاندݨی رات اچ ایں ٹوبھے تے لنگھ آیا تاں حیاتی دے سارے تھکیڑے لہہ ویسن،

میݙا خیال ہا ٹوبھے دی سراندی توں ݙسݨ والے ریت دے ٹٻڑیں اچ کئی رات گزاری ونڄے، پر ٹوبھے تے موجود ہک روہیلے ݙسیا جو جیڑھا تہاکوں ایݙا خوبصورت منظر ݙسدا پئے اِتھ کوئی انسان رات دا بسیرا نی کر سڳدا، کیوں جو اِتھ جنّات دا بسیرا ھے، میں ایہ ڳالھ سُݨ حیران تھیّم اتے میکوں ایں ڳالھ تے کھِل وی آئی جو اڄ دے انسان توں زیادہ صفائی پسند رب دی جنّاتی مخلوق ھے، اوں روہیلے مزید ایہ وی ݙسیا جو اساں توں پہلے وی ݙوں بندے ایں سوہݨی جاہ تے بسیرا کرݨ دی تݨ ماری ہانے… ہک تاں زندگی دی جنگ ہر ڳیا اتے ٻئے کوں رب دے کرم نال اوندے مرشد دی دعا پناہ بچا ڳئی… خیر میں ایں خیال نال اُتھوں ولدا ٹُر پیّم جو حیاتی رہ ڳئی تاں ایں سوہݨی جاہ تے سارے "جِن یاریں” نال ہک ادھ رات گزارݨ آسوں….. (انشاء اللہ)

اساں اپݨی چس اچ کھڑدے ٹُردے، اُٹھ، گائیں، ٻکریاں، بھیݙاں دے فوٹو چھکیندے، روھی دے متھڑے دی ریت چُمیندے، خواجہ فریدؒ دیاں کافیاں ڳاندے، ٻکروالاں دے اُچے الا اچ لُڑھاؤ سُݨدے ولدے اپݨیاں جھوکاں تے آن ساہی کݙھیوسے…. ایہ مختصر جیہاں ݙوں راتیں، ݙوں ݙینھ دا پندھ روھی نال اساکوں مزید نیڑے کر ڳیا، اساں ایں اُمید تے آس نال ایں پندھ کوں توڑ پُڄایا جو اگر رب سوہݨے توفیق ݙتی اتے حالات بہتر ہوئے تاں روھی پھرݨ دی خواہش رکھݨ والی سوہݨی سنگت کوں نال رلا تے ہکواری ول روھی لنگھ آسوں، انشاء اللہ

(تمام شُد)