روہی دا سخی حُسین( قسط5)۔۔۔غیوربخاری

میکوں اینویں لڳا جیویں ایہ میکوں اہدا پیا ہووے خیر ھے سیئں ٹوبھے تے مردی اساݙی تس دیاں مُکاݨاں کیکوں ٻیٹھا ݙیندیں؟ اساں تاں او تل وطنی لوک ہیئں جیرھے ہاڑ دے ݙینھاں وچ وی پیروراݨے روھی دے ٹٻڑیں تے پندھ کریندوں، پوہ دے پالے وچ وی کنڈوراݨا راہوݨ اساݙا لیکھ ھے، اساݙے ہونٹیں اُتے حسرت بھری ایہ کھِل دنیا کوں انسان ہووݨ دا ݙس ݙیندی ھے، اساں صدیاں توں ہاکڑہ دے سینے تے آباد محبتیں دے او مُہاݨے ہیئں جیڑھے "ہنس پکھی” وانگے زندگی دی قربانی تاں ݙے ݙیندن پر دھرتی نال ڳانڈھا تروڑݨ کوں گناہ سمجھدن، میکوں اینویں محسوس تھیندا ھا جیویں ایہ نماݨا تے کُماݨا روھی دا پُھل میکوں اہدا پیا ہووے جو میں ایں تسسڑی روھی دا او سخی حُسین ہاں جیندا قبیلہ کݙاہیں تریہہ دی تلخی توں روھی اچ رُل تے مر ویندے تاں کݙاہیں اساکوں مناسب طبی امداد نہ مِلݨ دی وجہ توں ڳبھرو نینگریں دیاں لاشاں مونڈھیاں تے چاوݨیاں پوندن، اڄوکے جدید دور وچ وی جتھاں سائنس انسان کوں معراج تے پُچاوݨ دا سوچیندی پئی ھے، اساں ایں عہد اچ بیماری دے عالم اچ ٹوݨے ٹپوݨے تے پُھل دھاڳے نال گزارہ کریندوں،اینویں ݙسدا ہا جیویں سخی حُسین اہدا پیا ہووے اساݙی مُکاݨ سکھڑیں تریہہ دی تلخی نیئں بلکہ کال دا ماتم وی اساݙی وسوں تے تیئں نی تھیندا ݙٹھا، جݙاں کال دا بھَورا جِن اساݙے ویڑھے وڑدے تاں اساݙیاں پِیڑھیاں دیاں پِیڑھیاں مال سودھیاں نڳل تے ویندے پیا، روھی وچ بارش نہ وسے تے ٹوبھے سُک ونڄن اتے ساول مُک ونڄے تاں اساں روھی واساں دا جیوݨ مشکل تھی ویندے، کئی قبیلے بے گھری دے عذاب جھاڳدن تاں کئی روھی کوں نہ چھوڑݨ دی سزا موت دی صورت اچ قبول کریندن، ول جݙاں روھی وس پوندی ھے، رُت رونق لیندی ھے تاں اُڄڑیاں جھوکاں تے ولدے پکھڑو اُنھاں سڄݨیں اتے مال دے کرنگے ریت اچوں پوریے آ چیندن جیڑھے وسدیاں جھوکاں تے جیندے جاڳدے چھوڑ تے ڳئے ہن،،

اینویں لڳدا ہا جیویں روھی دے ننڈھڑے ٻال سخی حسین سودھے میکوں اپݨی زندگی نال ہر او جُڑیا منظر ݙکھاوݨ دی تݨ پئے مریندن جیڑھا اُنھاں دی حیاتی اتے ٻلپݨ دیاں کھیݙاں دا قاتل ھے، اُنھاں دیاں نگاہیں وچ ہزاراں شکایتاں ہووݨ دے باوجود ہونٹیں اُتے مُسکراہٹ دے میلے اتے گُندر توں پاک مِٹھے لہجے دی مِٹھاس موجود ہئی،میں ایں مونجھی مونجھی کیفیت اچ سخی حُسین ݙے ݙٹھا تاں او میکوں ݙیکھ تے کھِلدا کھڑا ہا میں اوندے ہونٹیں اُتے کھنڈردی کھِل ݙیکھ تے جھوک تے ولدے بھیݙے مال دے فوٹو اپݨے موبائل کیمرے اچ محفوظ کرݨ لڳ پُیّم، اتے عاقی والے ٹوبھے دے آہروں ٻاہروں وسݨ والے روہیلے ناشتے سودھے مہمانیں کول کٹھے تھیوݨ لڳ پئے،

اے وی پڑھو:روہی وچ لہندی پہلی شام (پہلی قسط)۔۔۔غیوربخاری

(جاری ھے)