غیوربخاری
۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
سجھ اڄاں ٹٻڑی دی اوٹ اچوں اُبھر تے سیاݨا نہ تھیا ہا جو پرے اچوں میکوں وڄدے گھنڈ دا الا سُݨݨ کوں مِلیا، ایں الا دی کؤ تے میں چدھار دید بھنوایم پر کئی ایجھی شئے نظر نہ آئی جیکوں ݙیکھ تے میں آکھ سڳاں ہا جو ایہ فلاݨے زناور دے ڳل اچ وڄدے گھنڈ دا الا ھے،
سجھ تکڑ کر تے سیاݨا تھیا تاں ٹٻڑیں وچوں وڄدے گھنڈ نال ٹُردی ہک مال دی ٹولی نشابر تھئی، نیڑے پُنی تاں روہیلیں ایں ڳالھ دی ݙس ݙتی جو ایہ او ڳائیں ہِن جیڑھیاں فجروکیاں عصر ویلھے دیاں چراند تے نکھتیاں ہن اتے ہُݨ اپݨے ٻالاں دی مونجھ لہاوݨ تے اساکوں کھیر پلاوݨ کیتے ماہی دے مُلک دی سیر کر تے ولدیاں پِن،
اِنھاں ڳائیں دی مورھی ڳاں دے ڳل اچ ہک وݙا گھنڈ ہا اتے باقی کجھ ڳائیں دے ڳل اچ چنڑکیاں موجود ہن، میں ایں وڄدے گھنڈ تے چنڑکیاں دی سُر اچ ٻہوں ساری دیر گُم رہ ڳُیم اتے اِتی دیر اچ اُنھاں ڳائیں دے کھیر دی چاہ بݨ تے آ ڳئی،
گُزریل رات جیڑھا ڳاں دا ݙُدھ پیتا ہم اوں ݙُدھ دا ذائقہ اڄاں میݙی زبان کوں نہ وسریا ہا جو چاہ جہیں پُر لطف نعمت نصیب آن تھئی،
میݙے بابا سیئں سید احمد حسن پُرسوز بخاری اکثر اہدے ہن جو اساݙے عقیدے وچ چاہ دا انکار کفر ھے، ایں پاروں جِتی دفعہ وی چاہ آئی میں بسم اللہ پڑھ تے پیندا رہ ڳیُم،
اتے چاہ نال محبت کرݨ والی سموری سنگت کوں یاد کر کر تے مونجھا وی تھیندا ریہم، کلہیپا جتھاں حیاتی دے چُپ چُپاتے رازیں دی ݙس ݙیندے اُتھائیں ساہ دے قریب وسݨ والی سنگت دا قُرب وی محسوس کرویندے،
ہولے ہولے ٹوبھے اُتے چدھاروں وڄدے گھنڈ دے الا ودھدے ڳئے اتے روھی رُلیا مال ٹوبھے تے ڈُھکݨ پئے ڳیا، ڳائیں دے ڳل اچ وڄدے گھنڈ خواجہ فریدؒ دی کافی وانگے روح اچ رچدے ویندے ہن اتے میں اُنھاں دیاں آوازاں کوں سینے سنبھال ٹوبھے ݙو ٹُر پُیّم،،
(جاری ھے)
About The Author
اے وی پڑھو
اشولال: دل سے نکل کر دلوں میں بسنے کا ملکہ رکھنے والی شاعری کے خالق
ملتان کا بازارِ حسن: ایک بھولا بسرا منظر نامہ||سجاد جہانیہ
اسلم انصاری :ہک ہمہ دان عالم تے شاعر||رانا محبوب اختر