غیوربخاری
۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
ڈھیر پندھ ہووݨ پاروں رات کوں روایتی تے خالص دیسی کھاݨے حسبِ ضرورت کھاوݨ دے بعد میں روھی واسیاں نال کجھ دیر کچاہری کیتی، اتے تھیکڑا چُکھیرا ہووݨ پاروں جلدی سُم ڳُیم،
نور حضور دے ویلھے ریت تے شمدݨ پووݨ دی وجہ توں میکوں پالا محسوس تھیا تے میݙی جاڳ تھی ڳئی، جاڳ پووݨ دے باوجود میں سوّڑ اچ پیر سنگوڑ تے ول سم ڳیم،
اڄاں گھِل آئی ہی ہوسی جو اسلم بوہڑ سیئں آن اُٹھایا جو مرشد سجھ کنی کݙھݨ والا ھے اُٹھو نماز پڑھ گھِنو، شیت ایہ روہی واسیاں دا رب نال راز نیاز دا ویلھا ہوندے،
تقریباً لوکیں کوں رب دے حضور پیش تھیندا ݙٹھم تاں میں وی سِدھا پُٹھا وضو کریندا ایں نیت نال بارگاہِ الہٰی اچ پیش تھی ڳُیم جو شیت اِتھ کے وصالِ یار ممکن ہووے، پر کوڑیاں ٹکراں اچ سچا رب کتھ مِلدے؟
نماز توں ویلھے تھیوݨ دے بعد سجھ روہی دے سینے تے نسریا تاں چدھار سوجھلا کھِنڈ ڳیا، رات دے اندھارے وچ جیڑھیاں جھوکاں صاف نظر نہ آندیاں پیاں ہن او سجھ دے سوجھلے وچ ٻہوں سوہݨیاں نظر آوݨ لڳ پیاں اتے میں روھی کوں اپݨی جاڳدی اکھ نال ݙیکھݨ شروع کیتم،،
(جاری ھے)
About The Author
اے وی پڑھو
اشولال: دل سے نکل کر دلوں میں بسنے کا ملکہ رکھنے والی شاعری کے خالق
ملتان کا بازارِ حسن: ایک بھولا بسرا منظر نامہ||سجاد جہانیہ
اسلم انصاری :ہک ہمہ دان عالم تے شاعر||رانا محبوب اختر