رات دا نکھڑیا بگ۔۔۔ ڈاکٹر یسین بیگ

ڈاکٹر یِسین بیگ

۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔

سارا ڈنہہ اپڑیں ہمجولیں نال ٹبر نال ویڑھے اچ گزاریا۔۔مچھاں پونگے کھادے۔شام تھئی تاں کجھ مستی کجھ سستی کجھ طبیعت دا رجحان اینجھا جو ساتھ توں نکھڑیا۔راہ بھلیا جا بھلیا چیتا چکری نہ لما نہ ابھا۔۔بس تالاب۔ڈھنڈھ نہر کنارا تکدا رہیا۔۔پر ائے رات دا ٹھکانہ نہ سوجھے۔۔کھا پی ٹر دوڑ کتھاں رات دا ٹھکانہ کوئی الہڑاں کتھاں۔بے بسی دے لتیں کوں امید دے پریں نال اڈاری کیتس۔ول جہان اپڑاں لگے جڈاں تلے ڈیکھے تاں سب اوپرا۔۔اوں پہلی دفعہ ساتھ توں نکھڑ کے تارے ڈٹھے۔چندر ڈٹھا۔سوجھلا اسمانی۔پیریں تلے وستیاں لوک ہوشا اندھیرا۔لنگھدیں ھوئیں ایویں وستیں وچو رات کوں چٹا کھنبور بلدا وہیا۔دم دا تارے وانگ۔بالیں دے ھوکڑے او ڈیکھو ائے پکھی ھے پری ھے۔کرامت ھے۔فرشتیں دی امد ھے۔نوہیں مخلوق دا نظارا ھے۔بگ بالیں دی بجھارت بنڑ گیا ۔چیتے اچ الہڑاں تے بالیں دا گانوڑاں۔شادی گھرو گزرا دولیں دے دول رکیے۔ناٹک رکیا۔شرنا۔چٹے پٹکے چٹے بگ کوں تکن پئے گئے۔بگ جیویں اڈردا پٹکا ھووے۔۔ڈکھ وینڑ دے اتو رواٹ چپ تے جھکی گچیاں اسمان دو اٹھن۔روون روکن او بگ ڈیکھو۔اساں توں چنگا۔نہ گھر نہ کنبہ کیویں ازاد بے فکرا۔بگ دا چیتا اساں تاں پکھڑو ساڈا کیا بسیرا۔درباریں توں گزرے۔مزاریں توں ڈیکھدیں لوکی اکھن پیر فقیر اکھن گدی نشین اکھن مجاور اکھن او ڈیکھو دعائیں قبولیت دی نشانی۔اڈدا رات دا بگ۔بگ دے چیتا سمجھے او ھوا دا خلا دا پکھیں دا مجاور۔چندر دا سوجھلے دا مرشد۔اندھارے دا خوف دا بلدا ڈیوا۔ول سوچے انہاں وستیاں انہاں لوکیں اتوں مزاریں دریاویں اتو صحرا تھل اتوں اڈدا راھواں کڈاہیں الیڑاں ناں اوے۔
ول سوچے جو اوندا ساتھ ڈکھی ھوسی۔اوندا سارے ڈنہہ دا نواں بنڑیا بیلی ڈکھی ھوسی۔میکوں گولیندیں خود میں کار نہ رل ونجنڑ۔۔چبریں دا انکھیں ول چم چمیٹی دے کلکاریاں کاڑکڑھچی دے بول اچ سنہیا ھوئے جو اڈاری چھوڑو گھر ونجو۔نہ اڈاری چھٹے نہ گھر لبھے۔چار چفیروں بھنوالیاں۔ول ووت اذاناں جو تھک کے ھک ونڑ تیں بیٹھا۔توازن وگڑیا مٹی تے اپیا۔درکدے بال۔بڈھا راھک گھا کریندی مائی۔گھوڑے چھڑدا نائی بھجدے ائے۔کہیں ھلایا کہیں چلایا۔جنج اچ پانی۔زور دے پھوکے پر چٹا بگ زیادہ چٹا کھنبھور۔رات دی چمک توں زیادہ۔بے فکرا۔ٹھڈا جل جیویں سو سالیں دا تھکیڑا لاھائی پیا ھووے۔
ول بالیں اوکوں وڈے ونڑ تلے پوریا۔مائی ونڑ تیں نشانی الی تھگڑی بدھی۔راھک مٹی سٹی۔نائی قبر تیں پانڑیں سٹیا۔
وہیلا گزریا۔ونڑ منت منوتیں نال گھوٹ بنڑیا۔وسوں متبرک تھیا۔پکھی مجاور بنڑئے۔درکھانڑ پکھی کتبہ لکھیا۔کانویں دول تے للالیں گیت گایا۔پکھیں دے سریں نال وسیبیں بول لکھیے۔تعویذ لکھیے۔نظماں کافیاں لکھیاں۔بہوں لوکیں رات دے نکھڑئے بگ کوں اپڑاں اپ سمجھا۔۔۔

About The Author

dailyswail

See author's posts