سینے جھوکاں دیدیں دیرے(8)۔۔۔ نذیر لغاری

ہووے جہیڑھا ساکوں وی روا ڈیوے ڈھیر سارا ڈرگیم اٹھی کھڑم پوادھی پاسوں پوڑی آمدپئی ۔۔ہئی اللہ دا درا تلااچاء جے ڈوہیں ہتھ اتوں تے کریجن تاں دردی چوکھٹ کوں ونج لگدن پوڑی اساں جہاز دے نال ایجھی پوڑی لگدی ڈٹھی ہاسے ہن بیت اللہ دے درنال پوڑی لگ گئی

اچھا ساکوں اندر ونجنے ہنجھوں سنگھ ءچ پھس گئے پوڑی دے درنال لگن نال ۔جیرھیاں کوکاں میں سنیاں ایہوجیہاں روون نہ پہلے سنیاہم نہ ولا سنیم ۔۔35 وچوں میں چوتھاجناہم جیرھابیت اللہ دے اندر پیٹھاں اندر گھپ اندھاراہا باہروں سرچ لائٹ چوائی گئی اندر ابھے کنوں لمے پاسوں کاٹھی دے ترائے گول تھنبھےءن ادھلے تے لمے تھنبھے دی ادھ ءچ جیرھی شے لاتھی ءاونکوں صندوق آکھ سگدو اوندا کوئی کونڈا یا جندرا کائنی اے صندق سنگ مر مرء سدھ کائنی جو ایندے وچ کیا لاتھے تھیا اے کھلدا ہوسی یا کائنا اتوں ابھے کنوں لمے تائیں ہکوشتیرءجتھاں ترامے یا پتل دیاں 60 ۔65۔گگھیاں یا دکھیاں ٹنگیاں کھڑین اے تھاں اتھاں کیوں ٹنگئے کھڑن کوئی ولدانیں ڈیندا ہک جنا اہدے جوانھیں تھانویں کوں کئی نبی ورتیندے رہ گئین کہیں آکھیا جوانھیں تھانویں ءچ پھلیں دا عطر پاتے کعبے کوں دھنوایا ویندے کندھیں تے سورتاں تے آئیتاں لکھیا ں کھڑین پوادھی تے ابھی چنڈی ءچ فرش کنوں چھت تائیں بہوں وڈا چوکورتھمبھا ءاساں 35 جنئیں وچ ہک مصری مائی وی ہئی

اساں وانج دےمارئیے سوہناسئیں تیڈی بھوئیں دی ونڈولاءچ وزبر ہرشے چا گئے غریب دے بھورے سانگے روندے رہندن چٹکے دے وچ پیرو راہنے پالے ءچ گلوں ننگے خان دی رڑھ توں سٹا پٹ تے آبھوں کھاون کنڈتے چابھک چہکے سیال ھنالے پورھیا کرن راتیں ویلے نانگ لتاڑن فصل کوں پانی ڈیون سانگے وارا جاگن راکھی رکھن ڈینہہ کوں جھارپئے مکلن پانی ویندئیں لوڑھاڈیندئیں وردکرن جو پھل پھل وڈڑے تھیووزال غریب دی گھروں نکلے گھاتے ونجے تیلا تیلا چنے پیردا کنڈاہاں ءچ لگے گھردو ولدئیں بٹوں ۔۔گولے ساگ مریڑی پٹے کجھ ڈھاندھے تے کجھ بندے کھاوسن نہ ڈھانڈھے دا پیٹ بھریجے نہ وت بندہ رجے پورھئے وچوں کیا کجھ ملدے تن کجے تاں ڈڈھ خالی ء ڈڈھ رجے تاں اوچھن بوچھن کپڑے سانگے سکے بارچوے تاں ادھ چاگھندے خان دار ہک باقی چاوے چور۔۔۔۔۔۔۔۔وہاج تے دانے پیسے ونڈے ڈاہ دے لکھدے ویہہ چالھی دا آدانہ چیندے ۔

ساڈا پورھیا کھاون والے ساڈیاں باراں چاون والے چھورے چھنے بال دا حصہ ونڈ

ولھاتے پی تے کھاتے وڈے پیت تے ہتھ وتا ان من تسبہیاں پڑھن والے ساکوں بھولوں رچھ بناتے دردر تے نچواون والے ساڈے ہتھیں ٹھوٹھا ڈے تے شہریں وچ پنواون والے باہروں چٹے اندروں کوجھے تن سجاتے من دے اندھے صوم صلوتاں حج زکوتاں زہدعبادت کر تے اہدن ساری ونڈولھاتیڈی ءاواہدن جوتئیں آکھئے کوئی وڈاتے کوئی چھوٹا ہووے کوئی ویلھے دے جنج کوں ترسے کہیں دے کتے مکھن کھاون۔۔۔میڈا سائیاں لوک بھڑن دے کارن کٹھے تھیون اکھیں دے وچ لاٹاں چمکن منہہ تے کاوڑ ہووے ہتھیں وچ انکار دا جھنڈا وات تے نعرے ہوون نعرے مارن زوردا آکھن

گھن تے رہسوں گھن تے رہسوں ۔۔۔۔۔۔۔۔انقلاب انقلاب

ہک گھنٹہ بیت اللہ دے اندر بیٹھا رہ گیاں وت اوہو خیال کوٹ طاہر دے ۔۔پوادھوں میرانی والے دے ہک مسکین غریب دا بال لنگھڑاں اسکول پیاویندے یاوت کھوڑانئیں دی کندھی تے ٹھل گانمن وچ مغلودے یٹھوں بندے دے نال کچے گھروچ پوہ دے مینہہ وچ ترمدا بال بکھ بے حال ءاماں وڈھ چنن گئی ء ابااچار بناتے وستی وستی ویچن گئے ہک تندء جیرھی میڈے ماضی نال گنڈھی کھڑیء

مسرت خلیل تے ظفر اقبال آپت ءچ الیندے بٹھن میں چھرکی بھرتے 1991۔۔۔۔۔۔۔۔۔دئیں یادیں کنوں باہر آگیم بیت اللہ کنوں مغرب دی بانگ سنیجن پئے گئی ۔اساں پارکنگ ودے گولندوں پارکنگ نہ ملن تے اے فیصلہ تھیا جو مسرت خلیل ساکوں باب العمرہ تے چھوڑتے پارکنگ گولے اساں بیت اللہ دی زیارت تے طواف کرتے اتھائیں ول آوسوں مسرت خلیل اساکوں لہاتے پارکنگ دی گول ءچ گیا اساں باب العمرہ دے باہروں گلی ءچ ظفر اقبال دے بنگالی سنگتی عبداللہ دے ہو

ہوٹل ءچ آگیوسے وڈابیگ مسرت خلیل چاتی گیاہا چھوٹا بیگ ہوٹل وچ رکھ تے باہروں آیوں ہک اہکڑدی وتھی تے سائیں دا گھر کھڑاہا باب العمرہ کنوں بیت اللہ ءچ داخل تھیوسے اوندے گھر دے پھیرے پاتے سیس نواتے باہر آیوں مسرت خلیل آیا کھڑاہا اونکوں نال گھن تے وت اندر آیوں وت طواف کتوسے صفا مروا دو ونجن کنوں پہلے عشاء تھی گئی عشاءدے بعد ظفراقبال تے مسرت خلیل خدے روانہ تھی گئے میں صفامروا دوٹرگیم بی بی حاجر ایں جاتے بال سمھاتے پانی دی گول ءچ ٹرپئی صفادی پہاڑی تائیں پانی نہ ملیا تاں مروا ڈہیں در کی مرواتےپچ تے وا لا صفادو ۔۔۔۔۔۔۔متاں پتر کوں کوئی شے چانہ ونجے پہاڑی دے پچھوں اوڈھرتھیم تاں کوئی جنگل دی بلا آوسی ہر پھیرے تے پتر اکھیں دے اگوں رہ گئے ستویں پھیرے تے پتر دوولی تاں پتردے پیردے پریں کنوں زم زم پیاوہنداہا

وسوں سانگے پانی دی لوڑ ہوندی ءاتھاں وسوں تھی گیا ہزاریں سالیں وچ کئی وہندے دریاسک گئے کئی نویں دریا وھہہ نکھتے سرسوتی گھاگھر املیر لیاری سنگھڑ مٹھاون سک گئین ستلج پیاس سکدے ویندےن زم زم دریاوی نہیں وت وی وہنداپئے ہزاریں سالیں کنوں نہ

شہر لوڑھیس نہ کہیں کوں لوڑیس پتر کیتے پانی گولن دی مادی سچی سک دا نتیجہ ایں وی نکلدے

حرم شریف وچوں نکل تے عبداللہ بنگالی دے ہوٹل ءچ سمھ تھیم ،فجردی بانگ کنوں پہلےنندروں اٹھی تے سدھاباب العمرہ دے رستے حرم شریف پچ گیم حجرا سوددے سامنے کھڑ تے بیت اللہ دے پہلے پھیرے دا منڈھ بدھم پیرسدھے پھردے پئین چیتا پٹھا پھردا پئے الیشا افریقہ لاطینی امریکہ ءچ بکھ کیوں ءارباں انسان ڈدھ بھرن سانگے ڈوویلے دے ٹکر مینہہ واتے ۔ ۔۔۔۔چٹکے پالے توں بچن سانگے چھت تے تن کجن سانگے کپڑے کیتے کیوں سکدن وزبر کیوں وزبرءہیناءکیوں ہیناءمزہب دے ناں تے جھیڑے کیوں ءن لوک ہک بے کیوں ماری ویندن۔۔۔۔دھرتی تے راخس کیوں ودے بھجدن زمین دی ونڈ ولھا کیوں ء، دنیاءچ انصاف کڈاں تھیسی ؟

ستواں پھیر ا پورا تھیا تاں اساں جماعت نال ہم جماعت تھی گیوسے ول ٹر پھر تے باب عبدالعزیز باب فہد تے باب فتح داچکر مارتے زم زم دا پانی پی تے باہر آگیوسے عبداللہ ۔۔بنگالی دے ہوٹل دے نال پبلک کال آفس۔۔۔۔۔کنوں گھر فون کیتم عینی نال گالھ تھئی ۔۔گھر دا حال حوال پچھیم عینی سفردے بارے پچھیا ساڈے عمر ے دا مختصر حال گھدس عینی نال فون تے گالھ کرتے چاچے غلام محمد لاکھے دے پتر راشدکوں فون کیتم راشد نہ ملیا تاں بوتھ کنوں نکل تے سڑک تے آگیم کل ڈوپہریں کوں جہاز ءچ ٹکر کھادھاہم ، رات کوں ظفراقبال تےمسرت خلیل ول ول صلاح مریندے رہ گئے جو کوئی شے کھا گھنیجے پر میں نہ منیم ہن بکھ چمکی پئی ہئی کیا کھویجے نریان کتھاں ونج گولیجے عبداللہ بنگالی کنوں کہیں پاکستانی ہوٹل دا پتہ پچھیم اوں اشارہ کرتے آکھیا جو سامنے گلی ءچونج پیا ، اتھاں ہک پاکستانی ہوٹل ءتیڈی مرضی دی کوئی نہ کوئی شے مل ویسی ول سوچ تے آپنے بھرا مشرف کوں سڈ ماریا تے آکھس جواینکوں پاکستانی ہوٹل تائیں چھوڑ آ ہوٹل ءچ پیٹھم تاں ایویں لگاجیویں دیرے دے کہیں ہوٹل ءچ آیا کھڑا ہواں منجر بیرے

باورچی تھاں دھوون آلے میز توں آتے تھاں چاون آلے سارے دے سارے سرائیکی ءن۔۔۔۔۔کوئی لیہ داتے کوئی کروڑ دا ، کوئی شجاع آباد تے کوئی اچ دا کوئی کوٹلے داتے کوئی احمد پور دا

ساڈے کئی چھوٹے وڈے شہراینجھے ہن جتھاں ساڈی بولی منڈی دی بولی نی پر مکے مدینے تے جدے ءچ تساں اپنی بولی الاتے کوئی شے وی گھن سگد وانھیں ترئے شہریں دیاں منڈی دیاں ترائے بولیاں عربی سرائیکی تے اردوہن ۔۔اتھاں سرائیکی انگریزی کنوں ودھ الائی تے سمجھی ویندی ء ،نریان کرتے ہوٹل ولآیم ،سوچیم سمھ گھناں کمرے ءچ آتے سمھ تھیم اجاں پاسہ ودا پترینداہم جو شاہد نعیم دا فون آگیا اوں حال حوال گھدا خیر صلاپچھی اوندے نال گالھ کرن دے بعد منہہ تے پانی داچھنڈا ماریم تے کمرے وچوں نکل تے وت حرم دوٹرپیم حرم شریف ءچ آتے وت ست پھیرے باب فتح دے نال آتے پکھے دے ہیٹھ سمھ تھیم کجھ دیر بعد اٹھی تے زم زم کھوہ توں نکلن آلے پانی دے کڈھن دی جاہ تے آتے منہہ دھوتے پانی پتیم تے ول باہر آگیوم بازار داچکر ماریم الیکٹرونکس دا سامان تے کھاون پیون دیاں چیزاں عام پیاں وکدین پر کوئی شے گھنن دی ہمت نی تھیندی بازار وچوں تھی تے ہوٹل آپنے کمرے ءچ آگیم اتھاں شاہد نعیم ولا فون کیتا ،اوں آکھیا جوتوں ہنیں ہنیں مدینے روانہ تھی ونج صباحیں مدینے کنوں خدے آونجیں جدے کنوں مکے ولاپئے جلسوں

عبداللہ بنگالی کنوں مکلا ،بیگ چاتے اڈے والے پاسے ٹرپیم ۔۔۔باب عبدالعزیز دے اگوں مرسڈیز بس کھڑی ہئی ۔۔۔۔اساں مرسیڈیز دے رعب ءچ آگیوسے تے چڑھ ہیٹھوسے انھیں اساں کنوں بھاڑاگھن تے پاسپورٹ سنبھال گھدا پورا ہک گھنٹہ بس اتھائیں کھڑی رہ گئی ہک گھنٹےدے بعد چلی اتے ہولے ہولے رڑھن شروع کیتس زمین دے ہیٹھوں بنیے ہک رستے وچ پہہ گئی ٹنل دے اندر ولاہک پاسے بس کھڑاتے ڈرائیور ہیٹھ لہہ گیا۔۔۔اوندے ہک سنگتی تلویں تھوڈتے کھاڈی دے ادھوانے وچوں کھلدئیں آکھیا جو دیگر پڑھ گھنو جوان تریمتں نکے وڈے

اے وی پڑھو:سینے جھوکاں دیدیں دیرے(7)۔۔۔ نذیر لغاری

جاری ہے

About The Author

ویب ڈیسک

See author's posts