تاریخ دا پندھ۔۔۔مالک اُشتر

اساں ٹور اپنی کوں ڈیہدے ہئیں

کہیں مور وچوں، کہیں مال وچوں

اساں میت اپنی کوں ملدے ہئیں

کہیں کھیڈ وچوں، کہیں چال وچوں

اساں منڈھ اپنے کوں جھکدے ہئیں

کہیں پود وچوں، کہیں پاند وچوں

اساں گھنڈ اپنے کوں چمدے ہئیں

کہیں روپ وچوں، کہیں راند وچوں

اساں پندھ اپنے کوں ڈیہدے ہئیں

کہیں گور وچوں، غستان وچوں

اساں رب اپنے کوں ملدے ہئیں

کہیں عشق وچوں، انسان وچوں

(2 )

ساڈے گانونڑ دے وچ وینڑ کھڑئین

ساڈی جھمراں دے وچ ماتم ہے

ساڈی دھرتی تھل ہے کر بل دا

ساڈی عید دا رنگ محرم ہے

ساڈے ساز دے اندر سوز کھڑے

ساڈی کھل دے اندر ہنج وی ہے

ساڈا جنم نمانڑے ویلھے دا !

ساڈا میلہ مونجھ دی جنج وی ہے

اساں پیت پریت دی سدھ ورتی

اے چس پکھیاں دی ٹھنگ وانگوں

ساڈے من دا امن سکون اتھاں

ساڈی دھرتی مسجد "بھونگ "وانگوں

(3 )

ساڈی سونہہ ہے کوٹ مٹھن تانڑیں

ساڈا منہ ہے یار "فریدن "سئیں

ساڈا بھاگ ہے "چچ” دی روہڑی تئیں

ساڈے نقشے پھول "گندھارا” تئیں

ساڈے متھڑے "اچ” دی لاٹ پچھوں

ساڈا قد ہے "پتن منارا” تئیں

جیویں "ٹیکسالا ” دے بدھ اسرئے

جیویں "سرسوتی” دیاں شکلاں ہن

جیویں تھل ، دامان دیاں ڈھیریاں ہن

ساڈے سچے مکھ دیاں نقلاں ہن

ساڈے سر دا برج "فقیرا سئیں "

ساڈی مونجھ دا ملخ "پٹھانے خان "

ساڈی سرت سنبھال ہے” اشو سئیں "

ساڈا سیتل رنگ "غلام حر خان "

ہنڑ کون وسیب دا مکھ متھڑا

ہنڑ ” کوڑا خان جتوئی ” کئے نیں

اجاں حملے ہن رنجیتیں دے !

ہنڑ "خان مظفر ” کوئی کئے نیں

آیاں صدیں پچھوں صدیاں ہن

کیویں صدیں سچ الوایا ہے

ساڈے اج دے صوفی میلے وچ

ساکوں "تاج گوپانگ ” ڈسایا ہے

اساں سنھڑے لوک سرائیکیاں دی

تاریخ دا پندھ بہوں پرتیں ہے

اکھ نوٹو تاں کشے ڈسدی نئیں

اکھ بھالو تاں سجھ در تیں ہے

*مالک اشتر * ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔ (سندھو مت )