”وستی دی تریمت‘‘۔۔۔ زکریا قیصرانی

ملاں اذان تھیندی اے اللہ وسائی اٹھدی اے
اٹھیں تیں پانڑیں تتا کریندی اے ولا وضوں
کر تیں نماز پڑھدی اے ۔
نماز پڑھ کے گاں کو باہرو گڈھدی ای
کھل بھو گاں دا کر تیں ولا گاں ڈھوندی اے
کھیر ڈوھونڑ توں بعد اللہ وسائی کھیر کاھڑ کے
رکھدی اے ولا جلدی جلدی مٹی ولڑیندی اے
کوہے تھپنڑ باہرو ویندی اے اور ولا ول آ
بہاری ڈے تیں چلھے تیں ان باھندی اے۔
چاہ بنڑا تیں ولا روٹی پکیندی اے اٹھو بالو
روٹی کھاو سارے بال اٹھی تیں روٹی کھاندن
ولا اللہ وسائی سارے تھاں دھوندی اے
تھاں دھو کے باھندی اے ول خیال آندس
بکریاں چھیڑی آواں بکریاں گھن کے ٹر پوندی
اے بکریاں چھیڑ تیں ولدی اے ڈینہہ دے
ردھے پکے دا ویلھا تھی ویندے ساگ دی بھاجی
داھڑی اچ چڑیندی اے بھاجی پکا کہ ولا جوار
دی روٹی پکیندی اے سارے روٹی کھا گھندن
آپ روٹی کھاونڑ پوندی اے سٹ آندے پئے
دا اڑی کھسہ صاف کریں میں باہر ویندا پیاں
اللہ وسائی روٹی چھوڑ درکدی اے کھسہ صاف
کر تیں پئے کو روانہ کریندی اے پرو سس
سڈ مریندی وئے اللہ وسائی مریں جوار دا
اٹا پیہہ چکی تیں جلدی فجر کوں مہمانیں
آونڑیے چک پیہہ کے فارغ تھیندی اے
اللہ وسائی کھٹڑے کڈہی آ ہویلی اچ ولا او
12 کھٹڑے کلھیں کڈھدی اے ولا
اتوں رات دا ردہا پکا کریندی اے پورا
ڈینہہ گزر ویندے اللہ وسائی دے کم
نئیں کھٹدے اور ہر روز اوندے اے
کم ہوندن روز کم کریندے آخر ہک
ڈینہہ اللہ وسائی شودی مر ویندی اے
ولا اوندے مرنڑ دے بعد ہوندی قبر
تیں پئے پتریں سمیت کوئی وی نئیں گیا۔

About The Author

ویب ڈیسک

See author's posts