فارغ ۔۔۔زلفی

اسوں کتیں ماہ ولالا، ڈیہاں دھپ تے راتیں پالا،ایں موسم دی اپݨی چس حے۔دمان اچ خاص کر جیرلھے ٻنی آباد ہووے تاں وڈے وڈے بند جواریں نال بھرے کھڑے ہوندن، بیریں ساواں پڃ ہوندن، ماکھیاں ، ماکھی بݨیدیاں پیا ہوندن، بند دی کمبیل اچ دیسی کݨک جیکوں رتُڑ آھدے ہن اوندی کاشت تھیندی پائی راہندی ہائی تے دیہاتاں دے اکثر بزرگ دے جوان اپݨے اپݨے بندیں تیں گھا شا کرن ہا، ہیک ادھ ماکھی تاڑن ہا، ڳنے کھاون ہا تے گاوݨ شاوݨ وی ڳاون ہا۔
تے گھر دیاں تریمتیں انھاں ڈیہنواریں اچ گھر کوں نویں سرو لیپے لوپے ڈیون ہا تے نائیں دے سڑھ آلی مٹی کوں جھانولی اچ پُسا کے جیرلھے او ڳل پاؤے ہا تے اوندے اچ نیل رلا کے اوندا پوچا مریندے ہن چا۔ہیک تاں کندھاں نیلاں تھی ویندیاں ہن ڈوجھا سردیاں آؤن کولو پہلے گھر اچ نزلے شزلے دے بیکٹیریا تے جراثیم وی مر پوون ہا۔ دیہاتاں اچ اے ڈیہنہ ہیک نویں خوشی تے پیار ودھاوݨ دا سندیسہ وی ہوندے ہن۔کیوں جو سیالا کئی حوالے نال اُنہالے دی لمبی گرمی کولو بہتر تے جذباتیت کولو بھر پور ہوندا ہائی۔
ایں ماحول اچ رومانس کرݨ واسطے دل زیادہ اُتاولا ہوندا ہائی۔
اسوں کتیں خُنکی بھری ہیک شام ابرا اپݨے بند اچ ہتھ کھڑے جیڈی جوار اچ پھردا پھردا ہیک ٻیر دی چھاں تے ونڃ بیٹھا تے کیا ڈیہدے جو تھوڑی جیہاں پریں جوار دے پترے ہلدے پائین ۔ابرے دے کن کھڑے تھائے جو اے کیا حے؟
ابرا ساہ جھݨ کے بہہ ڳیا۔تھوڑی دیر بعد کیا ڈیہدے جو ہیک الہڑ چھوہر ڳنے ودی بھندی حے۔
ابرے دے دل دی دھڑکن ودھ ڳئی ، تھوڈ سکݨ لڳ پائے تے ڳلا وی خشک تھی ڳیا۔ ابرے مزید اڳاں تھی کے ڈٹھا تاں چھوہر دے نین نقش بہوں غضب دے ہن۔
او نیلے رنگ دا سوٹ پاٹی ودی ہائی ، بوچھݨ کوں اپݨی چیل نال ٻدھی ودی ہائی تے اوندے لمبے والاں نال اوندا پونکݨاں اوندی قمر دے ہیٹھو تک ڳیا ودا ہائی۔
ہیک دفعہ تاں ابرے کوں ایویں لڳا جیویں او زندہ کائینی بلکہ مر ڳئے، لیکن اڳلے لمحے اوکوں ول خیال آیا جو او زندہ حے تے تھوڑا جیہاں اپݨے آپ تیں قابو پائیس تے مزید پیر تیں پیر رکھدا اوندے نیڑے تھی ڳیا۔
اوں الھڑ چھوہر ڈو چار مزید ڳنے بھنے تے ٻیر آلے پاسے ٹر پائی جتھاں ابرا تھوڑی دیر پہلے ٻیٹھا ہا۔
ابرا تکھیں تکھیں زمین تیں لیٹ ڳیا تے ، ڳورے چٹے پیراں اچ کہیں وڈے کاریگر موچی دی سیتی ہوئی چم دی جتی ، کھلی شلوار کوں تھوڑا جیہاں ٹُنگ کے مٹکدی اے چھوہر ایویں ابرے دے نال گُزری تے ابرا اوندیں گول مگول جوار دے داݨیں رنگے پنیں کوں ڈیکھ کے لحظہ کھن بالکل بے سُدھ تھی ڳیا۔
اللہ اللہ کر کے ابرے دی دل دی دھڑکن بحال تھائی تاں ابرے ول چھوہر کوں ڈٹھا تے او ٻیر دے مُنڈھ دے نال ڳئی کھڑی ہائی تے اتوں تیں ٻیر دو ڈیہدی کھڑی ہائی شئیت اندازہ لایندی کھڑی ہائی جو کیرھے لڑ تیں ٻیر زیادہ پکے کھڑن۔
ابرا اوندی کنڈ پچھوں زمین تیں لتھ تھیا پیا ہووے تے سر کولو گھن کے پیریں تک ولا ولا اوندے جسم دی جانچ پڑتال پیا کرے تے دل اچ خواہشیں تے خیالیں دے سمندر پائے ٹھاٹھاں مریندے ہوون۔
چھوہر قمر کس کے پیر دے مُنڈھ کوں تھٻا گھتا تے اتوں تیں چڑھݨ سانگے ٻیر کوں انڈی ولائی تے ابرے دی زبان اچوں جیرھا پہلا لوظ نکھتا او ایہو ہا جو کاش میں ایں ٻیر دا مُنڈھ ہوواں ہا۔
چھوہر ٻیر دے اتیں چڑھ ڳئ تے جیرا سب کولو زیادہ لڑ پکا پیا ہا اوکوں ہلایا تے ٻیر رتے رتے ٻیریں آؤ وٹیج پائی۔ابرا کہیں فوجی آلی کار اپݨی چھاوݨی کولو مزید اڳلے مورچے تیں پُج ڳیا۔
تھوڑی دیر بعد چھوہر ہیٹھ لتھی تے اوں اپݨے چولے دا پلو اتوں چاتا تے ٻیر چݨݨ لڳ پائی۔ ابرے ڈٹھا چھوہر ہتھ دا وݨا ہویا ساوے رنگ دا پُھندڑیں آلا نالا شلوار اچ گھتا ہویا حے جیندی ڈیڈھی ڳنڈھ ڈیکھ کے ابرا اتھائیں سُتیں سُتیں فارغ تھیا ڳیا۔

About The Author

ویب ڈیسک

See author's posts