تریمت خدا دی او تخلیق اے جیندا ہووݨ مرداں دے وجود واسطے ٻہوں ضروری ہے لیکن ایہ ڳالھ صرف دماغ اچ رکھݨی ہے نا تاں ساݙی بلوچکی تے خدا دا عذاب نازل تھی ویسی۔۔
تریمت ساری زندگی جوان دی پڳ دی محافظ راہندی ہے زندگی دے کہیں موڑ تے جیکر اوں کنیں کئی غلطی تھی پووے تاں اوندی سزا موت ہوندی ہے
یا وت کم از کم بیغیرتی دا معیار اے ہوندے جو اونکوں آپ توں انج کر ݙتا ویندے تے معاشرے اچ کہیں نینگر کوں اے جرات نئیں تھیندی جو اوں تریمت کوں آپݨاں ٻیلی بݨاوے بلکہ اونکوں شادی برادری توں انج کر ڈتا ویندے چھیکڑ اونکوں خدا دے مصلے تے وی مندے نصیب تھیندن آھدن اے غلط رن ہݨ خدا کوں دھوکہ پئی ݙیندی اے تے ایں بشکیجݨاں ویسے وی کینی۔۔
خدا دی رحمت تے اونداں غفور و رحیم ہووݨ صرف مرد واسطے ہے پیا او صرف ہیک دفعہ استغفار چا کریندے اوندے بعد او معزز بݨیا ویندے تے ہوندے سارے گناہ دھویج پوندن
لیکن شودی تریمت ڄاوݨ لا کنوں مینہڑیں سݨ جلدی اے تے جوان دی نوکری کر جلدی اے۔۔
او ڄاء پووے تاں اوندی ماء کوں طعنے ملدن جو تیکوں دھی ڄائی ہے اوندے بعد او تھولی ڄہیں وݙی تھیوے تاں اوندے واسطے ہیک ضابطہ حیات بݨیا لاتھا ہوندے
دھیریں ایں نئیں کریندیاں اوں نئیں کریندیاں۔۔
ہر موقعے تے ایہیے لوظ سݨ سݨ کے او شودی احساس کمتری دا شکار تھی ویندی اے۔۔
اوندے بعد او بھراویں دی پگ کوں آپݨاں لباس بݨیدی اے۔۔
اوندا ٻلپݨ برباد کر تے اوندی جوانی ہک زمینی خدا دے ہتھ ݙے ݙتی ویندی اے جیہرا صرف آپݨی انسانی خواہش غیر انسانی رویے نال پوری کر تے تریمت دی روح تیں کاتیاں پھریندے۔۔
اے ہونکوں آپݨ نوکراݨی سمجھدے ۔۔
صرف اے ناں ہیندا سارا ٹبر اونکوں آپݨی نوکراݨی مقرر کریندن۔۔
اڄ تریمیتیں دا ݙینہہ مناوݨ واسطے ساکوں اے وعدہ کرݨا پوسی جو اساں ایکوں کم از کم انسان سمجھو ۔۔
سندھ وادی دی تہذیب تاں اینکوں دیوی سمجھیندی اے
اینکوں سردار سمجھدی اے۔۔
ایندی نفاست کوں آدر ݙیندی اے۔۔
ملاں آپݨی منڈی اچ اے ہوکا کݙھاں نہ لڳݨ ݙیسی کیوں جو اوندی آڑھت اچ خدا لاتھن تھئے اوں آپݨی منڈی اچ صرف خدا ویچݨ دا پابند اے
ملاں آپݨاں ݙݙھ وسوں رکھݨ سانگے خدا دے اتیں غیرت دا لیبل لئے چا او ٹیگ ہݨ جیہرا ہٹاوݨ دی کوشش کریسی۔۔
اونکوں سولی تے چڑھا ݙتا ویسی۔۔
تے جیہری تریمت خدا دی عظمت کوں وسوں دے رنگ اچ رنگݨ سانگے رقص کر ݙکھلیسی اونکوں خدا دی بلوچکی آلی سفیل توں غیرت دی کہاڑی نال قندیل بݨا ݙتا ویسی۔۔
چهوٹا هِیک معصوم ایاݨاں
دل بده پیو دے نال الاݨاں
ابا سائیں توں رنج ناں تهیویں
ڳالھ میݙی تے انڄ ناں تهیویں
میکوں هک وسواس پیا کهاوے
مسله میکوں سمجھ ناں آوے
بهیݨ ٻهیرو کوں رل مل ساریں
ڳچی ڳُهٹ کے کیوں چا مارائے
ٻیٹھی هائی او واݨ وٹیندی
کہیں دا او هائی کیا وگڑیندی
آکهس تیکوں حال میں ݙیندا ٻچڑا
سچی گال ݙسینداں ٻچڑا
کہیں کوں ایہو ڳالھ ناں ݙسیں
لڄ دی ڳالھ اے ڳالھ ناں ݙسیں
گزری رات کوں دهمی ویلھے
غیر جوان دے نال کهڑی هئی
پاتی پیاردهمال کهڑی هئی
ابا خوف خدا توں ڈریں
ناں کاوڑ میڈی ڳالھ تے کریں
پر تاں بهیڑے پتر وی تیڈے
ایو جیهاں هک جرم کیتا ها
پرلی وستی وچ پکڑیج پیا ها
اوندے سانگےدر در پگوں رولیاں هانیں
چٹی دے وچ ڈو سوھݨیاں دهیریں گهولیاں هانیں
اوندے اتوں ساه چا واریا هاوی
اوکوں کیوں نا ماریا هاوی
نذیر فیض مگی دی نظم
About The Author
اے وی پڑھو
اشولال: دل سے نکل کر دلوں میں بسنے کا ملکہ رکھنے والی شاعری کے خالق
ملتان کا بازارِ حسن: ایک بھولا بسرا منظر نامہ||سجاد جہانیہ
اسلم انصاری :ہک ہمہ دان عالم تے شاعر||رانا محبوب اختر