حکایت:’’ادھور‘‘ تے’’ درخت دی منشا‘‘۔۔۔ رفعت عباس

حکایت

اَدھور

اوں خواب وچ ہک مچھی ݙِٹھی ” میں ہک بئے جَݨے دے خواب دی مچھی ہاں ‘ تو جیندے خواب وچ آ ڳیا ہیئں تے خاب اوندا اپݨے ایں خاب وچ ݙیدھا پیئیں ” میں تساں ݙوہیں دے خاب وچ پئی آندی ہاں ” مچھی بولی
اوں ݙِٹھا ایہ ساوی تے رتی ہک جھال دی مچھی ہے تے خاب دے ٻوہے دے اندروں پئی تردی ہے ‘ ایہ مچھی تاکڑی دے پردیاں پَچھوں پَیہ ویندی وت نکل آندی ‘ اوہ کِھلیا جو مچھی انہاں پردیاں کوں ندی پئی سمجھدی ہے ‘ مچھی وی کِھلی جو ندی کوں اوہ تاکڑی دے پردے پیا سمجھدا ہے ‘ اوں ݙِٹھا جیندے خاب وچوں اپݨا اوہ خاب پیا ݙیدھا ہے اوں مچھی کوں ہکل ہک ݙِتی اے ‘ مچھی ندی وچ گُم تھی ڳئی ‘ کنارے تے اوہ ٻیڑی وچ تھی ٻیٹھا ‘ اُتھاہیں ہک ڄَل پری آ ڳئی
ہُݨ ایں خاب وچ مچھی , ڄل پری , اوہ آپ تے جیڑھا اوندا خاب پیا ݙیدھا ہے چار جی موجود ہِن پر چارے ہکے ویلے وچ کٹھے نئیں پئے تھیندے

حکایت

درخت دی منشا

ہک ݙینہ اساں درخت توں اوندی منشا پُچھی ‘ درخت اڳوں کِھل پیا ‘ تساں میݙی منشا میݙے دوستیں توں پُچھو ‘ چیڑی توں ڳالھڑ توں
چیڑی آکھیا ” درخت دا خواب اے اوہ دریا اینجھا بݨ وَنڄے جیڑھا لوکیں کوں مونڈھے تے پار پُچاوے ‘ بیڑی دی کوئی لوڑ نہ ہووے ”
گالھڑ مُرکیا ” درخت دی سِک اے اوہ قصہ اینجھا بݨ وَنڄے جیندیاں چڑھ پوڑیاں تے لوک ٻاہون تے کرسی دی کوئی لوڑ نہ ہووے ”
درخت آکھیا ” ٻیڑی یا کرسی بݨن وچ کوئی حرج نئیں جے دوست ٻاہون "

About The Author

dailyswail

See author's posts