پیر نال پنگے دے بعد ساکوں ہیک ٻیا جوان ٹکر پیا جیندا ناں قالو ہائی۔قالو چھ فٹ دا جوان ہائی تے ٻہوں ہی کمال دا بندہ ہائی۔ سرائیکی وسوں دا کلاسیکل کردار، چھڑا ویٹا پی گھندا ہائی ، انجمن دا ڈانس وی ڈیہدا ہائی ، ڳسنی باہوݨ دا ٻہوں مہوبتی ہائی تے ہیک ادھا سوھݨے چھوہر وی ڈاڈھے بھاندے ہانسی تے جمعہ نماز وی لازمی پڑھدا ہائی۔ میں اوکوں ہمیشہ کھلدا تے کھل دے ٹھکارے مریندا ڈٹھا۔ ہیک ڈیہنہ میڈے کولو آیا تے آکھس چاچا ذلف تیڈے بھتریجے دی شادی کرݨی حے تے او میڈی ڳالھ نئیں منیندا تے تو اوکوں سمجھا تیڈی گالھ من ویسی۔
میں آکھیا چاچا میں اوکوں نمہیں سمجھیندا میں تاں تیکوں سمجھیساں جو توں اوںدی ہرو بھرو شادی کیوں کریندیں۔آکھس چاچا تیکوں نئیں پتا زمانہ خراب حے لوفر لنڈر تھی ویسی شادی جوںتھی ویسس ول سوگھا تھی ویسی۔ میں آکھے چاچا ہرو بھرو سوگھا وی کریندیں تاں اوں کولو پچھ گھن آؤ متاں کہیں ٻئی جاہ تیں شادی کریندا ہووے۔اوندی مرضی ضروری حے نا تاں ساری زندگی تیکوں بد دعائیں ڈیسی۔قالو خان ایں گالھ تیں پھٹ ڳیا تے آکھس میں اپݨے بھرا کوں مسجد اچ زبان ڈتی کھڑاں اوندیاں ساریاں تیاریاں مکمل ہن ایں سٹیج تیں میں اینجھی کوئی ڳالھ افورڈ نئیں کر سگدا۔
خیر میں زیادہ نہ چھیڑا میں سدھا اوندے پتر کوں سڈ کے اوندے نال گالھ کیتی تے اوندی مرضی پچھی او شودا کتھائیں ٻئی جاہ تیں محبت کریندا ہائی۔
پیر آلے واقعے دے بعد اتھو دے ٻہوں سارے لوک میکوں اپݨا پیر منیندے ہن۔میں ول چاچے قالو کوں گالھ کیتی تے سمجھایا جو ایویں نہ کرو تہاڈے خاندان ترٹ ویسن چھوہر کوں نہ پھساؤ۔کافی بحث دے بعد چاچا قالو من ڳیا تے بھرا کوں شادی کولو انکار کر ڈتس۔
ایڈو ساڈے بھاݨے دے وچ ونجو ونک دے ڈنڳر آ ڳئے تے اساں ڈنگریں دے نال رل ڳیوسے۔انھاں دیاں پھوساں میلݨ، انھاں کوں دھنوالݨ، کھرکھرا مارݨ تے انھاں دی ڈیکھ بھال تے جٹ ڳیوسے۔ڈو ترائے مہینے بعد ساکوں ڈنگراں دی زبان سمجھ آوݨ لڳ پئی تے او وی ساڈی ڳالھ سمجھݨ پئے ڳئے۔ اساں انھاں نال رڃ رڃ کے ڳالہیں کریندے ہاسے تے آہستہ آہستہ ہیک عجیب جہیں خوشی تے پیار دا احساس پیدا تھیوݨ لڳ پیا۔
موجودہ انسانی سماجی رشتیں اچ انسانیں دے درمیان تعلق دی بنیاد زیادہ تر معاشی فائدے تے مبنی حے جنیدی وجہ کولو انسانی رشتے کمزور تھیندے ویندن تے اوندی وجہ کولو انسان دے اندر دی مونجھ تے کلھیپا ڈیہوں ڈیہنہ ڈونگھا تھیندا ویندے ایں اثر دے تناظر اچ انسانیں کولو زیادہ ساکوں ڈنگریں نال پیار تھی ڳیا تے ایں عرصے اچ میں ٻہوں ساری سنگت کولو بالکل کٹ آف تھی ڳیا۔
میں ڈاہ پندرہ سال پہلے والٹ وٹ مین دی ہیک نظم دا سرائیکی اچ ترجمہ کیتا ہائی تے ڈنگریں نال راہوݨ دے بعد میکوں او نظم عجیب جیہاں مطلب ڈیوݨ لڳ پئی۔۔جیندا لب لباب کجھ ایں ہائی
” شاید میں سب کڃھ چھوڑ کے جانوراں نال راہوݨ چاہواں،
کیوں جو او ٻہوں شکر گزار تے خود پسند ہن،
او نہ تاں کوڑ مریندن،
نہ ہی کہیں ڈکھ تیں ہنجو واہیندن،
انھیں اچ کوئی ذات پات کائینی،
نہ ہی او کہیں خدا کولو ڈردن,
تے نہ ہی کہیں ڈاڈھے دے اگو جھکدن،
او ہمیشہ قناعت پسند تے لمحہ موجود اچ جیوݨ آلے ہن۔
ایں نظم دی چس اچ میں جانوراں نال راہندے ہوویں ہیک عجیب کشمکش دا شکار تھی ڳیا، میں اپݨی ذات دے ادھورے پن دے ڈکھ اچ ڈیہوں ڈیہنہ پھسدا گیا تے میڈی توجہ کاروبار دی بجائے تصوف آلے پاسے زیادہ لڳی ڳئی۔میں رات کوں چاندنی راتیں اچ دیر تک کلھا ریت دے وڈیں وڈیں ٹبیں تیں کلھا تھی کے ونڃ باہواں ہا تے فطرت نال گالہیں کراں ہا۔ایویں ڈیہنہ گزردے ریہے تے ساڈی فارم آلے پاسو توجہ ہٹدی گئی۔ میں ول فارم دی چھت تیں ہیک چھوٹی جہیں جاہ بݨوائی جیکوں دیوار گریہ دا ناں ڈتہ تے اساں اتھاں سگریٹ وی پیوں ہا تے کلھے تھی کے رڃ رڃ رووں وی ہا۔
زلفی دی ہٹی( قسط 2)۔۔۔ ذوالفقار علی
About The Author
اے وی پڑھو
اشولال: دل سے نکل کر دلوں میں بسنے کا ملکہ رکھنے والی شاعری کے خالق
ملتان کا بازارِ حسن: ایک بھولا بسرا منظر نامہ||سجاد جہانیہ
اسلم انصاری :ہک ہمہ دان عالم تے شاعر||رانا محبوب اختر