اساں اُتھاں پُجے’ازل ابد دیاں جھنڈیاں ساریاں آمݨے سامݨے لڳیاں ہویاں’وچکار ہک گھاہ دی پَٹی دور تاݨیں ویندی’نکی نکی کݨ بُر تے چاۂ دیاں میزاں تے لوک نظارے وچ بیٹھے ہَن
تھوڑی دیر پہلے اعلان ہک تھیا”اوہ اِتھاہیں آندا پئے تے ساریاں دے کٹھے بیہ تے گالھ اپنڑی کریسی’اساں ایں تانگھ وچ چاہ دا آڈر کیتا تے لکھاں کروڑاں سالاں دے ایں پندھ وچوں بارشاں درختاں تے پکھیاں دی گالھ چولی ‘انہاں پرانے چِتر کاریں دا ذکر آیا جنہاں مچھیاں کوں چِتریا’عہد نامہ قدیم وچ تریمتیں دے پِنڈے دے سوݨھپ تے ݙوہ بارے شور مچیا ‘قیدیاں دے قتلام تے رہائی بارے پوتھیاں پٹیجیاں ‘انبیا دی قید تے انہاں دے خابیں بارے کہاݨیاں بکھیاں ‘قدیمی لوکیں دے جزیریاں تئیں بحری جہازیں دی آمد دا نروار تھیا ‘بندوق دی ایجاد بارے آکھیا گیا الہامی نئیں
شور ہک مچ گیا اوہ آگیا ہے’اساں اُنہائیں بھج پئے اوہ سامنڑے ہئی ‘اساں اپنڑیاں اکھیں نال اونکوں ڈِٹھا
About The Author
اے وی پڑھو
اشولال: دل سے نکل کر دلوں میں بسنے کا ملکہ رکھنے والی شاعری کے خالق
ملتان کا بازارِ حسن: ایک بھولا بسرا منظر نامہ||سجاد جہانیہ
اسلم انصاری :ہک ہمہ دان عالم تے شاعر||رانا محبوب اختر