اللہ بادشاہ حے تے گھر دا بادشاہ ابا حے، اماں شودی اویں کریندی حے جیویں ابا اھدے۔اللہ دی بادشاہی اچ سب کجھ ممکن حے ایں ممکنات دی کائنات اچ ہیک سسار تے گیدڑ دی آپت اچ یاری وی ممکن حے۔
گیدڑ آھدن ڈرو ہوندے تے اپݨے پچھاویں آؤ وی ڈر ویندے تے سسار خوف تے طاقت دی علامت سمجھا ویندے ۔ ہیک پاسو گیدڑ تے ٻئے پاسو سسار ، ول ڈوہاں دی گھاٹی یاری شائد اللہ کوں ایویں منظور ہوسی۔
خیر ڈوہیں دی یاری خوب نبھدی پائی ہائی پتہ نئیں ڈاڈھے تے ہیݨے دی یاری کیویں نبھدی حے ایندا پتا تاں انھاں کوں ہوسی جیرھے ایں ملک پاکستان اچ پچھلے پجتر سال کولو آپت اچ یار ی باشی نبھیندے پائین۔
گیدڑ ہیک ڈیہنہ ایویں جنگل اچ نکل گیا تے کھلے آسمان اچ شکار کھیڈدا ودا ہا ۔پستنگاں مریندا کھیڈدا کڈدا چساں ودا چیندا ہا، کہیں ویلھے ٹولھے دی شکلو کھاوے تے کہیں ویلھے کریہاں دے ڈیلھیاں دیی چس چاوے، چیتر مہینہ ہا ہر پاسو بہار ہی بہار ہائی ، ڈیہدے تے کیا ڈیہدے جو ہیک اک دے پودے تیں نکی ماکھی ٻیٹھی حے ۔
اک دی ماکھی بہوں ساؤکھی تے ٻہوں رسیلی ہوندی حے گیدڑ ماکھی کوں ڈیکھ بہوں خوش تھیا تے فورا اپݨے یار سسار دا خیال آیوس جو اے ماکھی اوکوں ونڃ کھواواں تے او ڈاڈھا خوش تھیسی ، پتہ نئیں ہیݨے دی اے نفسیات کیوں ہوندی حے جو جیرھی چنڳی چیز ڈیکھسی تے اوکوں فورا اپݨے ڈاڈھے تے طاقتور سنگتی کوں دان کرݨ دا سوچݨ پائے ویسی اے اللہ بادشاہ حے اوہو بہتر ڃاݨدے یا وت سیگمنڈ فرائڈ جیندا ہووے ہا تے اوندے کولو پچھ گھنوں ہا۔
خیر گیدڑ ماکھی کوں پچھ مارے تے ماکھی دے گھݨ ہٹ ڳئے تے گیدڑ اک دی ڈنی بھن کے ماکھی دی آر چیندا سدھا سسار کولو لگا گیا تے سسار کوں ہکل ڈتس جو آ تیکوں ہیک خاص سوغات کھواواں۔
سسار فورا پاݨی کولو باہر نکل تے کندھی تیں آیا تے گیدڑ اوکوں ٻہوں چاہ تے ادب نال ماکھی پیش کیتی۔ سسار تھوڑی جئیں ماکھی کھادی تے خوش تھی ڳیا۔ سسار کوں ماکھی کھاندیں ہی خیال آیا جو اے اپݨی ذال کوں وی ونڃ کھواواں تے او وی ڈاڈھی خوش تھی پوسی تے میں اوندے اگوں کجھ دیر واسطے پھنیں خان بݨ بہساں۔اللہ سائیں دے ایں سنسار اچ اے وی ہیک راز حے جو سارے ڈاڈھے اپݨی ذالیں کولو ڈردن تے انھاں کوں متاثر کرݨ واسطے ہر ویلھے سوچ وچار کریندے رہ ویندن۔
ڳپاں شپاں مارݨ دے بعد سسار خاں گیدڑ آؤ اجازت گھن کے سدھا اپݨی ذال دو ڳیا تے آکھس آ وائے بختیں آلی تیڈے واسطے اڃ ہیک خاص چیز چائی وداں ایکوں کھا ڈیکھ تیکوں ہر شے بھل ویسی۔
سسارݨ بھڃ کے آئی تے آکھس جیویں ہوویں کیا چائی ودیں۔سسار فورا ماکھی کڈھ کے پیش کیتی تے آکھس ایکوں کھا تے چس چا۔
سسارݨ اوکوں کھادا تے آکھس واہ اے کیا چیز حے تے تائیں کتھو آندی حے، سسار چوڑا تھی کے ولدا ڈتا تیکوں پتا تاں حے ساڈی یاری باشی بہوں سارے جانوریں نال حے تے اے سوغات میڈے یار گیدڑ میکوں ڈتی حے۔
سساری آکھیا واہ ایندا مطبل حے گیدڑ تے روز اے سوغات کھاندا ہوسی، سسار پھوت بدھݨ دی خاطر آکھیا ہا او تے ہر ویلھے کھاندن۔
جیویں شودے ہیک بزدار آکھیا ہا جو لغاری تے ڳڑ روز کھاندا ہوسی تے رج کے کھاندا ہوسی۔
سساری جیرھے ویلھے ماکھی کھا گھدی تے آکھس ٻالیں دا پیو جیرھے روز ماکھی کھاندن انہیں دیاں آندراں وی تاں ایویں مٹھا ہوسن جیویں ماکھی مٹھی حے۔
سسار آکھیا ہا ظاہر حے ۔ول سساری آکھیا کیوں نہ تیڈے یار دیاں آندراں کھاؤں ہا ڈاڈھی چس آسی ۔اتھاں وت ڈاڈھے تے ہیݨے دی یاری دا پتا لگدے جو ڈاڈھے نال یاری دا مطلب کیا ہوندے اے وت اگلی قسط اچ۔۔
اللہ بادشاہ حے تے گھر دا بادشاہ ابا حے، اماں شودی اویں کریندی حے جیویں ابا اھدے۔اللہ دی بادشاہی اچ سب کجھ ممکن حے
اے وی پڑھو
اشولال: دل سے نکل کر دلوں میں بسنے کا ملکہ رکھنے والی شاعری کے خالق
ملتان کا بازارِ حسن: ایک بھولا بسرا منظر نامہ||سجاد جہانیہ
اسلم انصاری :ہک ہمہ دان عالم تے شاعر||رانا محبوب اختر