ذلفی
۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔.
( اے کہانی بہوں لمبی حے تے ایندے اچ بہوں نازک موڑ ہن، بے اعتنائی حے، قصے ہن، ڈُکھ حے ، میں حے، لبرلزم دے خلاف مہمان دے وڈے زور دے وچار ہن، گاندھی تے نیلسن مینڈیلا کوں ایجنٹ ثابت کرݨ دا فلسفہ حے تے وساخ ناول دا قضیہ حے لہذا ایکوں ہیکی قسط اچ جاری نئیں کیتا ونج سگیندا۔ کہانی دیاں پݨجاں کریندے ہیں کچاوے دے نال راہسو تاں جو منزل تک پُج سگوں)
"عاشقی صبر طلب اور تمنا بے تاب ” بالآخر لغاری صاحب خونِ دل کراوݨ دے بعد ناول دیاں گنڈھیں کھولݨ واسطے سٹیج کوں اپݨے ہتھ اچ گھن گھدا۔۔!
جیرھے کیریکٹر ہݨ تک کہیں دے ہتھ نہ آئے ہن او بہ زبان مصنف وا تھیوݨ لڳے۔ حاضرین محفل سٹیج تیں موجود نامور صحافی کوں سُݨݨ واسطے بے تاب ہن، تے نذیر خاں وی اپݨے دل دا غُبار کڈھݨ واسطے بہوں اُتاولا ہائی۔۔!
محفل سج ڳئی ، بیان شروع تھی ڳیا تے ابتدا ہیک وحشت ناک تریمت دے کیریکٹر کولو تھائی۔۔! جاگیر دارانہ سوچ دی حامل اے تریمت بہوں سفاک، ظالم تے خود سر ہائی۔۔!!
لغاری صاحب ایندے کیریکٹر دی وحشت ناکی کوں بیان کریندیں ہوئیں کہیں ویلھے جذباتی تھی ویندے ہن ، کہیں ویلھے جلال اچ آ ویندے ہن تے کہیں ویلھے کُہنہ مشق قصہ گو آلی کار حاضرین و ناظرین کوں تاڑیاں مارݨ تیں مجبور کر ڈیندے ہن۔
ایندے نال نال ناول اچ ہیک کیریکٹر پیر معشوق دا ہا جیندی شکل کہیں دیہہ نال رلدی ہائی تے پیر صاحب پاکستانی معاشرے دے لحاظ نال بہوں کامیاب ماݨہوں جاپدے ہن۔
یعنی پیر معشوق جیرھا اپݨی چرب زبانی دی وجہ کولو مشہور تھی ڳیا۔اوندے کمالات اچ مذہب تے روحانیت دا تڑکا وی شامل ہا جیندی وجہ کولو او حرام تے ڈو نمبری دا پیسہ کماوݨ آلی اشرافیہ دے ڳلے سڑے روح کوں دلاسہ ڈیوݨ دا کم گھندا ہائی۔ او آپ وی اندروں کولو بے چین تے بُتھی روح نال جیندا ہائی کیوں جو اوندے دھندے، کاروبار تے تعلقات دی بُنیاد کوڑ تیں مبنی ہائی۔ ایں دوران
لغاری صاحب اپݨے ناول وساخ کوں ڈسیندیں ہوئیں اپݨی ذات اچ گُم تھی ڳئے، ٹالسٹائی فقیر آکھیا ہائی غُلامی دیاں ڈھیر ساریاں صورتاں ہوندن، ایندیاں پرتاں بہوں ڈونگھیاں ہوندن، بظاہر آزاد تے بااختیار نظرݨ آلا بندہ ہیک ڈونگھی غُلامی دا شکار ہوندے، اپݨی ذات دی میں کولو گھن کے اپݨے ارد گرد دے طاقتور کرداریں دے احسانات دے رسیں اچ جکڑا بندہ کہیں کٹھ پُتلی آلی کار نچݨ دا ایجنھا ہیلک تھیندے جو او اپݨے آپ کو ونڃا باہندے ۔! ول او ہیک اینجھے بیمار روئے دا شکار تھیندے جیندے اچ او اپݨے ارد گرد موجود لاچار کیریکٹر ڳول کے اُنہاں تیں دھونس جمیندے تاں جو اوندی ونڃی ہوئی ذات کتھائیں نشابر تھی کے نظر آوے۔۔پر اے رویہ ہیک وڈی تے ڈونگھی غلامی کوں جنم ڈیندے جیندی وسعت تہاڈی ذات کولو گھن کے تہاڈے سماجی تعلقات تک کھنڈی پائی ہوندی حے تے ول اپݨی واہ واہ دی گول اچ بے چین تھی کی اودیسی بݨ پھردی رہ ویندی حے۔۔!
باقی میکوں اجازت ڈیوو تُساں لغاری صاحب کوں سُݨو۔۔! جڈاں وی میں وسیب دی کہیں” وڈی "شخصیت تیں کوئی لکھت لکھݨ دی کوشد کیتی حے کجھ مندے ، کجھ الزامات تے کجھ چتاوݨاں وی بھگتن پر گالھ ٹردی راہوے اے زیادہ اہم حے۔۔!
اے وی پڑھو:
ذلفی دیاں بیاں لکھتاں پڑھو
یہ بھی پڑھیے
”کوئی خواب میکوں اُدھارا نہ ݙیویں“ (وسیب یاترا :12)||سعید خاور
”بدن دی بھوئیں تے مُونجھ دا متام“ (وسیب یاترا :11)||سعید خاور
””سندھو سکرات وِچ اے“ (وسیب یاترا :10)||سعید خاور